1989-1990 yılı Türkiye II.ligi Play-Off ve Gençler Türkiye birinciliğine katılan erkek-bayan basketbolcuların yaralanma nedenleri ve sıklıklarının araştırılması

Abstract

55 7. ÖZET Bu çalışma basketbolda görülen yaralanma nedenleri ve sıklıklarını araştırmak amacıyla yapıldı. Çalışma genel olarak iki bölümde oluştu. Birinci bölümde yaralanma ile ilgili genel literatür bilgi verilirken, ikinci bölümde yapılan anket ile ilgili bulgular ve tartışma yer aldı. Çalışma 1989-1990 sezonu kulüplerarası Türkiye deplasmanlı 2. Basketbol ligi playy-off yarışmalarına katılan 7 erkek basketbol takımı oyuncuları ile, Kulüplerarası genç bayanlar birinciliğine katılan 7 bayan basketbol takımı oyuncuları arasında yapıldı. Çalışmaya toplam olarak 70 bayan, 70 erkek basketbol oyuncusu katıldı. Bunların ipinden yaralanmaya maruz kalan 37 bayan 55 erkek tespit edildi ve yaralanma ile ilgili bulgular saptandı. Anket bulguları kendi arasında istatistiki değerlendirmeye tabi tutularak, sorular ve cevaplar arasında ilişkiye bakıldı, ve korelasyon testi ile değerlendirildi. Çalışmaya katılan deneklerin yaş ortalamaları bayanlarda 17 (yıl) olurken erkekler de 22.6 (yıl) oldu. Elde edilen bulgularda çalışmaya katılan deneklerin büyük çoğunluğunun öğrenci olduğu (bayan %91.89, erkek %63.64) bu yüzden de yaralanmayı önleyici cihaz kullandıkları tespit edildi. Çalışmaya katılan tüm deneklerin 1989-1990 sezonunda en az bir kez yaralandıkları ve bu yaralanmaların56 daha çok antrenmanda olduğu gözlendi (bayan %51.35, erkek %52,73). Buna karşılık yarışma sırasında yaralanma da düşük değildi. Çalışmada görüldü ki basketbolda görülen yaralanmalar daha çok alt extremitedeydi (bayan %89.19, erkek %69.09). Deneklerin yaralanmalarına neden olarak hazırlık döneminde ve yarışma döneminde aşırı yüklemeyi gösterdikleri gözlendi. Buna ek olarak hazırlık dönemi ve yarışma döneminde kuvvet, esneklik antrenmanı ve yetersiz genel antrenman sporcuların yaralanmalarına neden olarak gösterildi. Hazırlık döneminin ve yarışma döneminin gerekenden uzun tutulması ve oyun esnasında yorgunlukla birlikte oyunun uzaması yaralanmaya neden olmakta ve yaralanma sıklığını arttırmakta olduğu bulundu (tablo 29, 3-16, 3-17, 3-18 değerleri). Yaralanmanın tedavisi ile ilgili bulgular incelendiğinde bayan deneklerin %45-95 oranında, erkek deneklerin %58.18 oranında tedavilerinin hekim tarafından yapıldığı, fakat buna rağmen yaralanmaların tekrarlandığı gözlendi (tablo 29, 3-23 değeri). Sonuç olarak, basketbol sporunda görülen yaralanma ve sıklıkları ele alındığında görüldü ki yetersiz antrenman, aşırı yorgunluk, uzayan antrenman periyodları ve diğer dış faktörler yaralanmayı arttırıcı etki yaratmaktadır. Bunu önlemek için bu konuda sporcu ve antrenörün bilgilenmesi buna göre antrenmanların yeniden düzenlenmesi gerekmektedir. Rehabilitasyon programlarında57 bir spor hekiminin katılımı yaralanmanın tekrar etmemesi bakımından önemli olacaktır.

58 SUMMARY The purpose of this study was to investigate the cause of injuries and the frequency of injuries in the basketball players. The subjects in this study were 70 female and 70 male basketball players. 35 fenale and 55 male players of them have been exposed to various injuries. In the study, questionaire has been applied and in that several choices, `yes`, `no` or the multiple choices such as `a()`, `b()`, `c()`, `d()` have been used in this way. The percentage and frequency of the findings have been taken. For the degree of relation of the variables in questionaire, statistical analysis of correlation coefficient was used. The 0.05 confidence level was accepted to test the significance of the study. At the end of this study, following results were found: The mean ages of the subjects was 17 years for female and 22.6 years for male. 91.89 % of the female subjects and 63.64 % of male subjects were students and most of them have been used protective apparatus. The subjects in this study generally have been exposed to injuries during training and the location of injuries were lower extremities (88.19 % of female, 69.09 X of male). The cause of injuries of subjects were overuse. In addition, in59 pre-season and in-season, the lack of strength and streching training and the general traing were the causes of injuries. The number of injuries had been statistically significant in relation with the motivation, age of training, the number of training, the streching and strength training, number of training per day in pre-season and in-season and using of protective apparatus and finally the kind of medical treatment.