Akkaraman ve merinos ırkı koyunlarda ikizliğin uyarılması

Abstract

6. ÖZET Bu çalışma metaryaîini, en az bir doğum yapma şartına göre tesadüfi olarak seçilen Akkaraman ve Merinos ırklarından 40' ar baş koyun ile 12 baş koç oluşturmuştur. Koyunlar, deneme ve kon trol olarak 20' şer başlık iki gruba ayrılmıştır. Aşım sezonunda, deneme gruplarına doğal siklusun 13. gününde 500 IU PMSG kas içi yolla uygulanarak izleyen östrüste doğal aşım yaptırılmıştır. Kontrol gruplarına ise, aynı östrüs döneminde yine doğal aşım yaptırılmıştır. Her iki ırkın deneme ve kontrol grupları, ilk tohumlama da gebelik oranları, gebelik süreleri, gebelik sorunları, doğum tip ve şekilleri, retentio secundinarum sorunları, kuzuların doğum ağırlıkları ve postpartum birinci ayda canlı kalan yavru sayısı gibi kriterle re göre karşılaştırılmıştır. İlk tohumlamada gebelik oranında, Akkaraman ve Merinos deneme gruplarında sırasıyla % 20 ve % 25 oranında artış sağlanmıştır. Doğuran 100 koyuna kuzu verimi ise aynı gruplarda sırasıyla % 50 ve % 52.7 oranında artış belirlenmiştir. Deneme grubunda şekillenen gebelik toksemisi ve abortus / ölü doğum rastlantılarının sürü problemleri teşkil etmeyecek düzeyde kaldığı izlenirken reten tio secundinarum olgularında % 15 lik artış kaydedilmiştir. Merinos deneme grubunda kontrol grubuna göre gebelik süresinde bir haftalık kısalma görülürken, aynı durum Akkaraman deneme grubunda izlenmemiştir. Doğum sonrasında ikiz ve üçüz doğum yapan bazı koyunların kuzularına ek beslemenin gerekli olduğu, bu nedenle aynı dönemde daha titiz bakım ve özene gerek olduğu söylenebilir. Sonuç olarak; doğal siklusun 13. gününde uygulanan eCG ile, ilk tohumlamada yüksek oranda gebelik sağlanabileceği, önemli gebelik sorunları oluşmadan ikizi i k - üçüzlük oranlarında artışlar elde edilebileceği, doğum sonrasında kuzulara gerekli titizlik ve özen gösterildiğinde yaşama gücünde ve 100 doğuran koyuna kuzu veriminde küçümsenemeyecek artışları sağlamanın mümkün olabile ceği ileri sürülebilir. 23

7. SUMMARY Induction Of Twinning In Merino and Akkaraman Ewes. The present study was carried out on a total of 80 ewes, 40 Merino, 40 Akkaraman and 12 intact rams. Both group of ewes belong to Merino and Akkaraman breeds were divided into two gro ups as treatment and control.ln the breeding season, 500 UI eCG (Choronogest PMSG-intervet) were injected to the treatment gro ups on the day 13 of their sexual cycle. All ewes detected into oes trus in treatment and the control groups were allowed for mating. Treatment and control groups of the two breeds of ewes were compaired for their pregnancy rates in first service, pregnancy peri ods, pregnancy problems, lambing types, incidence of retained pla centa, birth weights and survival rates of lambs in end of the first month. Pregnancy rates in the treatment groups after first service inc reased at a rate of 20 and 25 percent for the Akkaraman and Meri no ewes, respectively. Lambing rates (lambs /100 lambing ewes) also increased at a rate of 50 and 52.7 percent for the same groups. Although toxemia and abortion rate were in the acceptable limits, retained placenta cases were 15 percent higher than controls. The ewes suffering from retained placenta were observed during the next season and all of them concevied after first service. Average durati on pregnancy was noted approximately a week shorter than controls in Merino treatment group. Some of the lambs which are twin or triplets needed to additional feed. As as result; pregnancy rates after first service and lambing per centages can be increased by eCG injection on the day 13 of the sexual cycle without pregnancy problems and postpartum disorders except from retained placenta. 24