Konya bölgesi şeker fabrikalarında (Konya-Ereğli-Ilgın) iş kazalarının araştırılıp değerlendirilmesi

Abstract

74 ÖZET Konya Bölgesi Şeker Fabrikalarında (Konya - Ereğli - Ilgın) 1990 - 1991 yıllarında meydana gelen iş kazlarını incelemek amacıyla yaptığımız vaka-kontrol tipindeki bu araştırmaya vaka grubu olarak iki yılda iş kazası geçirmiş 230 erkek işçi, kontrol grubu olarak ta iş kazası geçilmemiş 230 erkek işçi olmak üzere toplam 460 erkek işçi üzerinde yapılmıştır. Araştırmaya alman işçilerde en küçük yaş 20, en büyük yaş ta 53' tür. Yaş ortalaması 31 ± 0.30'dur. Birebir eşleştirme ile araştırmaya alınan işçilerde yapılan analizlerde daimi işçilerin geçici işçilere göre iş kazası oranı daha düşük bulunmuştur. Evli işçilerin bekar işçilerden yaklaşık 3 kez daha fazla iş kazası riskine sahip olduğu, işin niteliğinde kaza riski yüksek işlerde çalışanların kaza riski az olanlara göre yaklaşık 2 kez, kıdemleri 2 yılın altında olan işçilerin de kıdemleri 2 yıldan fazla olanlara göre yaklaşık 5 kez daha fazla iş kazası riskine sahip olduğu bulunmuştur. İş kazalarının büyük çoğunluğunun basit koruyucu önlemlerin alınmasıyla önlenebileceği veya en aza indirilebileceği tespit edilmiş, iş kazalarını önlemeye, iş ve işçi sağlığının korunması ve güvenceye alınmasının önemine işaret edilerek gerekli önerilerde bulunulmuştur.

75 SUMMARY Examination and Evoluation of Occupational Injuries in Sugar Factories (Konya - Ereğli - Ilgın) of Konya Region. In this case-control study we examined the occupational injuries which had happened at years of 1990 and 1991 in sugar factories (Konya - Ereğli - Ilgın) of Konya region. We took 230 male werkers who were subjected to an occupational injury at these two years as case group and 230 male workers who were not subjected to any occupational injuries during these years as control group. The mean age of these workers was 31 ± 0.30. By analyzing the matched workers who were involved in our study, we found out that the occupational injury ratio of constant workers was lower than of temporary workers. In married workers the risk of occupational injury was three times greater than unmarried ones. In the workers who were working at high risked works, the occupational injury risk was two limes greater than the workers who were working at low risked works. The workers who had a seniority of less than two years had a higher occupational injury risk as five times greater than the workers who had a seniority of more than two years. It is determined that the greatest past of occupational injuries could be prevented by taking simple preventive measures and also it is touched on to the importance of prevention of occupational injuries and security of work and workers health. Then we made some essential proposals about prevention of occupational injuries.