Retrograd dolgu maddesi olarak gümüşlü cam iyonomer siman ve amalgamın doku uyumu ve sızdırmazlık açısından karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Araştırmamızın amacı, gümüşlü cam iyonomer siman ve amalgamı retrograd dolgu maddesi olarak doku uyumu ve sızdırmazlık özellikleri açısından karşılaş tırmaktır. Materyallerin doku uyumunu araştırmak için 4 köpeğin 16 maksiller anterior dişine apikal rezeksiyonu takiben, gümüşlü cam iyonomer siman ve amalgam retrograd dolgular yerleştirildi. Hayvanlar operasyondan 15 gün ve 1 ay sonra öldürülerek çenelerin retrograd dolgu yapılmış anterior dişleri kapsayan bölümü cerrahi olarak uzaklaştırıldı ve %10 luk formalinde fikse edildi. Rutin histolojik işlemlerden sonra seri kesitler alındı ve hematoksilen eozin ile boyandı. Daha sonra örnekler ışık mikroskobunda incelendi. Operasyondan 15 gün sonra retrograd kavitenin yakınında lenfosit, plazma hücreleri ve polimorf nüveli lökositler içeren vaskuler bir granülasyon dokusu gözlendi. Operasyondan 1 ay sonra ise granülasyon dokusunun, yeni kemik oluşumu ile yer değiştirdiği görüldü. Gümüşlü cam iyonomer siman ve amalgamın sızdırmazlık özellikleri, insanlardan çekilmiş 24 dişin köklerinde karşılaştırıldı. Kök kanalları temizlendi, şekillendirildi ve bir kanal patı ve gutta perka ile dolduruldu. Kökler 2 hafta süreyle %2 lik metilen mavisinde bırakıldı ve longitudinal olarak kesilerek boya sızıntısı stereomikroskopta incelendi. İstatistiksel analiz sonucu, kullanılan retrograd dolgu materyalleri arasında sızdırmazlık açısından anlamlı bir fark olmadığı görüldü. Materyallerin marjinal adaptasyonları SEM incelemesinde değerlendirildi ve gümüşlü cam iyonomer simanın, amalgama göre daha iyi marjinal adaptasyon gösterdiği bulundu.

SUMMARY The aim of this study is to investigate biocompatibility and sealability of silver-glass ionomer cement and amalgam as retrograde fillings. For tissue response to this materials, following apicoectomy of the 16 maxiller anterior teeth of four dogs, amalgam or silver-glass-ionomer cement was inserted as retrograde filling materials. The animal were killed 15 days and 1 month after surgery. The anterior segment of the jaws including retrofilled teeth were removed surgically and fixed in % 10 formalin. After routine histologic procedures serial sections were cut and stained with hematoxylin and eozin. Then, the specimens were examined under the light microscope. 15 days after surgery, a vascular granulation tissue containing lymphocytes, plasma cells and polymorpho- nücleated leukocytes was observed close the retrograde cavities. 1 month after surgery, the granulation tissue being was replaced by new osteoid bone formation. The apical sealing ability of silver-glass ionomer cement and non-zinc amalgam was compared in roots of 24 extracted human teeth. The root canals were instrumented and obturated with a sealer and gutta percha. Each root was apically resected and retrograde fillings were inserted. All roots were immersed in %2 methylene blue dye for 2 weeks and sectioned longitudinally and evaluated for leakage with a stereomicroscope. The statistical analysis showed that there was no significant difference between two materials used as retrograde fillings. Marginal adaptation of these materials was evaluated by using a scanning electron microscope and silver-glass-ionomer cement was found better than amalgam.