Temporomandibular eklem disfonksiyonlarının transkraniyal radyografi ve manyetik rezonans görüntüleme ile değerlendiirilmesi

Abstract

ÖZET Temporomandibular Eklem (TME) Disfonksiyonu, çok sayıdaki, değişik, ağrılı ve/veya disfonksiyonal çene durumlarını tarifleyen nonspesifık bir terimdir. TME Disfonksiyonunun teşhisi, klinik muayene ve değişik görüntüleme metodlarının kombine kullanımıyla yapılabilmektedir. Bu çalışmada TME disfonksiyonlarının değerlendirilmesinde LOTKR ile MRG'nin uyumlu olup olmadığını araştırmayı amaçladık. Bu amaçla TME şikayetleri olan hastaların 134 eklemi değerlendirmeye alındı. Eklemler daha sonra LOTKR ile görüntülendi. Bu radyograflar üzerinde kondil pozisyonu, translasyon kapasitesi, ve dejeneratif değişiklik parametreleri incelendi. Bu üç kriterin tamamının normal olduğu durumlarda eklem normal, herhangi birinin anormal olması durumunda da anormal olarak kaydedildi. Daha sonra hastalardan MRG istendi. MRG'ler üzerinde disk pozisyonu, effüzyon ve dejeneratif değişiklik bulguları incelendi. Disk pozisyonları MRG'ler üzerinde normal disk pozisyonu, redüksiyonlu disk dislokasyonu ve redüksiyonsuz disk dislokasyonu olarak sınıflandırıldı. Redüksiyonlu ve redüksiyonsuz disk dislokasyonlu eklemler anormal olarak kodlandı. T2 imajlarda hiperintens alanlar olarak izlenen effüzyon varlığında eklem yine anormal olarak kabul edildi. MRG'de dejeneratif değişiklikler koronal imajlarda değerlendirildi. Erozyon, düzleşme, irregülarite ve osteofıtik oluşumlar dejeneratif değişiklik olarak kabul edilip, varlığında eklem anormal kabul edildi. LOTKR değerlendirmelerinde olduğu gibi bu üç değerlendirmenin tamamı da normal olan eklem normal, üçünden her hangi birinin anormal olduğu eklem ise anormal olarak sınıflandırıldı. LOTKR ile MRG'nin TME Disfonksiyonlarını değerlendirmedeki uyumluluğu istatistiksel olarak ki-kare testi ile araştırıldı. Sonuçlar LOTKR ve Manyetik Rezonans Görüntüleme ile koyulşan teşhisler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkili olduğunu gösterdi. (p<0.005) Çalışmamızın sonuçları ve literatür bilgilerin ışığında, limitasyonları bilinerek kullanılan LOTKR'nin TME Disfonksiyonlarını değerlendirmede hekime yararlı olabileceği düşünülebilir. 125

7. SUMMARY Temporomandibular Joint (TMJ) Dysfunction is recognized as a nonspesific term representing a wide variety of painful and/or dysfunctional jaw conditions. TMJ Dysfunction is diagnosed by clinical examination combined with various imaging methods. In this study we aimed to evaluate the concordance of Lateral Oblique Transcranial Radiography (LOTCR) with MRI in TMJ Dysfunctions. 134 joints with symptoms were examined. Subsequently, joints were imaged with LOTCR. Condylar position, translation capacity and degenerative changes were examined on LOTCR' s. When these parameters were completely normal, that joint was accepted as normal. When one of these parameters was abnormal, that joint were accepted as an abnormal. Subsequently, patients were referred for MRI. Disc position, effusion and degenerative changes were examined on MRI. Disc position was classified as normal disc position, disc dislocation with reduction, disc dislocation with nonreduction. The joints with reducte disc dislocation and irredukte dislocation were accepted abnormal. When effusion as a hiperintens areas were showed, that joint was accepted as an abnormal. Degenerative changes were examined on coronal images. Erosion, flattening, irregularities of articular surfaces were accepted as a degenerative changes. When such degenerative changes were detected, that joint was accepted as abnormal. When these parameters were completely normal, that joint was accepted as normal on MRI. Khi-square test was used to determine of concordence of LOTCR with MRI in the evaluation of the TMJ dysfunction. Statistical investigation was showed that the relationship of LOTCR with MRI was significant. Consequently, LOTCR with keeping the limitations in mind, is useful in evaluations of TMJ Dysfunctions for the clinician. 126