Ankilozan Spondilit`li hastalarda sınıf 1 ve sınıf 2 ana doku uyuşum antijenlerinin incelenmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
107 ÖZET Bilindiği gibi tüm organizmaların bağışıklık cevabı kendi antijenlerine karşı bağışıklık esnekliği gösterir. Genellikle embriyojenik hayat boyunca var olan antijenler organizmanın kendi antijeni olarak nitelendirilir ve bağışıklık cevabını uyarmaz. Kendi antijenine karşı bağışıklık esnekliğinin eksikliği embriyojenesis süresince timusta bulunan T hücre öncüllerinin ölümü veya inaktivasyonunun bir sonucudur. Belirli şartlarda esneklik kaybolabilir ve otoimmün hastalıklarla sonuçlanan kendi antijenine karşı bağışıklık cevabı ortaya çıkabilir. Organizmanın kendi antijenleri oldukça polimorfik bir yapı gösteren hem MHC sınıf I ve hem de MHC sınıf n molekülleriyle sunulur. HLA genleri otoimmün hastalıklarda rol oynar. Genellikle MHC sınıf II molekülü ile ilişkili hastalıklar kadınlarda, MHC sınıf I molekülü ile ilişkili hastalıklar ise erkeklerde daha yaygın olarak ortaya çıkar. Ankilozan spondilitli hastaların %90'ında HLA-B27 antijeni bulunduğu bilinmektedir. Çalışmamızda ankilozan spondilitli hastalarda HLA-B27 ile birlikte diğer HLA sınıf I ve sınıf II antijenleri incelenmiştir. Çalışma grubumuza alman 20 ankilozan spondilitli hasta ile 20 sağlıklı kontrol grubu dahil 40 bireyde sınıf I HLA- A bölgesi için 14 antijene, B bölgesi için 28 antijene, C bölgesi için 9 antijene, sınıf II HLA-DR bölgesi için 16 antijene ve DQ bölgesi için 7 antijene bakılmıştır. HLA-A bölgesi antijenlerinden Al, A2, A3, All, A24 ve A26 antijenleri hem AS hem de kontrol grubunda %10'un üzerinde bulunmuştur. Bunlardan Al, A3, Ali, A24 ve A26 antijenleri kontrol grubunda AS grubundan daha fazla bulunmuştur. Buna mukabil A2 antijeni AS grubunda daha fazla iken A29 antijenine sadece AS grubunda rastlanılmıştır. HLA-B bölgesi antijenlerinden B8, B13, B18, B27, B41, B44, B51, Bw4, Bw6 antijenleri hem kontrol ve hem de AS gruplarında %10'un üzerinde görülmüştür. B27 antijeni hem kontrol grubunda (%20) ve hem de AS grubunda (%40) yüksek çıkmasına rağmen AS hastalarının yansından fazlası B27 antijeni bakımından negatiftir. Bu oran AS'li hastalar için108 Avrupa ırklarından oldukça düşük iken kontrol grubunda ise yine Avrupa ırklarından 2,5 misli daha yüksek çıkmıştır. HLA-C bölgesi antijenlerinden Cwl, Cw2, Cw7 antijenlerinin yaygınlığı %10'un üzerindedir. Bunlardan Cw2 antijeni Konya ve çevresindeki AS'li hastalarda yüksek çıkmıştır HLA-Ctvl antijeni her iki grupta da %10'un üzerindedir ve bu antijenin AS ile ilişkilendirilmesi mümkün değildir. Konya ve çevresinden sağlanılan kontrol ve AS'li hasta çalışma grubunda HLA-DR1, DR4, DR7, DR10, DR11, DR15, DR16, DR18, DR52, DR53 antijenlerine %10'dan fazla sıklıkla rastlanılmıştır. 109 SUMMARY Immunologic tolerance to self antigens is the customary immune response of all organisms. In general antigens that are present during emriogenic life are considered ` self ` and do not stimulate an immunologic response. The lack of immune response to self antigens is the result of deletion or removal of self-reactive T cells precursors in thymus during embriogenesis. During the maturation of T cells encountered self antigens lead to immune response which is self destructive. In certain circumstances tolerance may be lost and immune response to self antigens may develop resulting in autoimmune diseases. Self antigen activated TH1 or TH2 cells can induce either cell mediated (cytotoxic T cells) or antibody mediated (B cells) autoimmune dseases. The self antigens thus can be presented by either highly polymorphic MHC class II or class I molecules. HLA genes somehow are involved in autoimmune diseases. In general, class II MHC related diseases occur more commanly in women whereas class I MHC related diseases (i.e. ankylosing spondylitis) occur in men. For this purpose, 20 patients with AS and 20 healthy individuals were included. Fourteen antigens for class I-A region, 28 antigens for class I-B region, 9 antigens for class I-C region and 16 antigens for class II-DR region, 7 antigens for class II-DQ region were screened, respectively. Class I-Al, A2, A3, Al 1, A24 and A26 antigens were found to be greater than 10% in both AS patients and healthy control group. The frequency of class I A antigens, namely, Al, A3, Al 1, A24 and A26 antigens were higher in the control group than the AS group. On the other hand, the frequency of A2 antigen was higher in the AS group while A29 antigen was found only in AS group. The frequency of class I B8, B13, B18, B27, B41, B44, B51, Bw4, Bw6 antigens were found to be in highir frequency in both control and AS group. Among them B27 antigen was 20% in control group and 40% in AS group. Contrary to population control110 group showed 2,5 times higher B27 positivity while AS patients were about 2,25 times less positivity for B27 antigen. For MHC class I C region antigens Cwl, Cw2, Cw7 had higher frequency them 10% in both groups while Cw2 antigen was conspicuously higher in AS group than the control. HLA Cwl antigen was found to be higher than 10% in both groups. Similarly MHC class H DR1, DR4, DR7, DR10, DR11, DR15, DR16, DR18, DR52, DR53 antigens had a frequency of more than 10% in both groups.
Collections