Alveoler distraksiyon osteogenezis metodu ile hızlı kanin distalizasyonu

Abstract

6. ÖZET S.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Ortodonti Anabilim Dalı DOKTORA TEZÎ/KONYA-2003 Yusuf ŞUKURİCA Danışman Doç Dr. Ali İhya KARAMAN Alveoler Distraksiyon Osteogenezis Metodu ile Hızlı Kanin Distalizasyonu Çalışmamızın amacı; birinci premolar çekim endikasyonu koyulan vakalarda segmental alveoler distraksiyon osteogenezis yöntemi kullanarak hızlı kanin distalizasyon işlemini gerçekleştirmektir. Ayrıca, bu işlemin tedavi süresine ve hasta kooperasyonuna olan etkilerini incelemek, distrakte edilen kanin dişin çevre periodontal dokularında oluşan değişiklikleri, kanin ve birinci büyük azı dişlerinde meydana gelen hareketi ve dentoalveoler yapılar üzerindeki etkilerini değerlendirmektir. Bu çalışma, birinci premolar çekim endikasyonu ve maksimum ankraji ihtiyari olan 4 bireye ait toplam 10 dişi kapsamaktadır. Hastalardan, tedavi öncesi ve sonrasında ortodontik model, panoramik röntgen filmi ve standart periapikal filmler alındı. Distraksiyon işlemi öncesinde, sonrasında ve 6 ay sonrasında elektrikli vitalite testi uygulandı. Ayrıca periodontal dokuların sağlığım takip edebilmek amacıyla 6 adet periodontal ölçüm gerçekleştirildi. Distraksiyon sonrasında, hastaya özel kişisel anket verildi ve hastanın beklentileri, ameliyat 63sırasında ve sonrasında hissettiği rahatsızlıklar ve tedavi biçimine ilişkin kişisel görüşleri genel bir ifadeyle ortaya çıkarılmaya çalışıldı. Alveoler distraksiyon osteogenezis metodunu kullanarak gerçekleştirdiğimiz hızlı kanin distalizasyonundan elde edilen bulgular değişik ülkelerde ve yurt içinde benzer çalışmalardan elde edilen bulgularla karşılaştırılarak, sonuçlar yorumlanmıştır. 64

7. SUMMARY Rapid Canine Distalization with Alveolar Distraction Osteogenesis Method The aims of this study were to achieve rapid canine distalization using segmental alveolar distraction method in first premolar extraction cases, to observe the effects of this method on treatment time, patient cooperation and dento-alveolar structures, to examine the changes in the surrounding periodontal tissues of the distracted canine tooth and to evaluate the displacement of canine and first molar teeth. The sample of the present study consisted of 10 teeth in 4 patients. Pre-and post- treatment dental casts, panoramic radiographs and standard periapical radiographs were taken from all the patients. Electrical vitality test was applied before and after the distraction procedure and during the follow-up period (6 months after the completion of the procedure).In addition, 6 periodontal indices were used to examine the health of the periodontal tissues. Following the distraction procedure, patients were asked to answer the questionnaires to find out their expectations before the procedure, complaints during and following the surgery and their personal opinions regarding the treatment. The data obtained from the rapid canine distalization using segmental distraction osteogenesis reveal that the procedure does not necessitate extra anchorage and cause any surgical or procedure related complications, shortens the treatment time and meets the patient's expectations. We believe that rapid canine distalization using segmental distraction osteogenesis will become a routine protocol and a popular method among orthodontic applications. 65