Mandibula angulus fraktürlerinde titanyum ve rezorbe olabilen plak ve vida fiksasyonlarının stabilitelerinin karşılaştırılması

Abstract

Günümüze kadar yapılan çalışmalar değerlendirildiğinde, mandibula fraktürlerinin tedavisinde titanyum plak ve vida sistemlerinin kullanıldığı görülmektedir. Ancak metal plak ve vida sistemlerinin ikinci bir cerrahi işlemle çıkarılmalarının gerekliliği ve metallerin bilinen diğer dezavantajları rezorbe olabilen fiksasyon sistemlerinin gelişmesine yol açmıştır. Bu çalışmada mandibula angulus fraktürlerinde titanyum ve rezorbe olabilen fiksasyon sistemlerinin stabilitelerini karşılaştırmak amaçlandı. Çalışmada angulus bölgesinde fraktür oluşturulan 21 adet koyun hemimandibulası kullanıldı ve bunlar üç gruba ayrıldı. Birinci gruba fiksasyon için eksternal oblik kenara 2.0 mm çapında, 5 mm uzunluğunda vidalar kullanılarak, 4 delikli bir adet nonkompresif titanyum miniplak, ikinci gruba yine ekstarnal oblik kenara rezorbe olabilen 2.5 mm çapında, 6 mm uzunluğunda vidalar kullanılarak, 4 delikli bir adet rezorbe olabilen plak, üçüncü gruba ise rezorbe olabilen 2.0 mm çapında, 5 mm uzunluğunda vidalar kullanılarak, biplanar pozisyonda iki adet 4 delikli rezorbe olabilen plaklar uygulandı. Daha sonra tüm modeller hazırlanan bir fiksasyon aygıtı ile basma testi uygulayabilen bir servohidrolik test cihazına yerleştirildi ve her bir modele 100 N' a kadar sürekli doğrusal kuvvet uygulandı. 0-100 N arasında her 10 N artışta modellerde meydana gelen deplasman değerleri kaydedildi. Oluşan yer değiştirme miktarları istatistiksel değerlendirme ile kıyaslandı ve gruplar arasında fark bulundu. Çalışma, titanyum miniplak ve vida sistemlerinin fiksasyon açısından rezorbe olabilen sistemlerden daha güvenilir olduğunu göstermektedir.

When the studies are evaluated that are done until these days, it's seen that used of titanium plate and screw systems in treatment of mandibular angle fractures. However, it's necessary of their removals with a second surgical operation and the other known disadvantages of metals caused improving of resorbable fixation systems. Purpose of this study was to compare the stability of titanium and resorbable plate and screw fixation systems for mandibular angle fractures. In this study, 21 sheep hemimandibles that were fractured in angle area were used and were divided into 3 groups. In the first group, a single titanium 4 hole noncompression miniplate with 2.0 mm in diameter and 5 mm in length screws were used on external oblic ridge, in the second group a single 4 hole resorbable plate with 2.5 mm in diameter and 6 mm in length screws were used on external oblic ridge and in the last group, two 4 hole resorbable plates with 2.0 mm in diameter and 5 mm in lenght screws were used on the biplanar position for fixation. Subsequently, with a fixation apparatus, all hemimandibles were mounted in a servohydraulic testing unit to perform a pressing test looded up to 100 N. Displacement value of each model was recorded at 10 N increments from 0 to 100 N. Displacement values were compared statistically and there was a statistically significant difference between the groups. This study showed that titanium plate and screw fixation systems are more reliable than resorbable fixation systems.