Mide ve kolorektal kanser vakalarında tümör markırlarından CEA, CA 19-9, AFP ve CEA 125`in klinik kullanımının ve aralarındaki ilişkinin değerlendirilmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
7. ÖZET Tümör markırlarından CEA, CA 19-9, CA 125 ve AFP'nin mide ve kolorektal kanserlerde klinik kullanımlarını ve sensitivite-spesifisite değerlerini karşılaştırmayı amaçladığımız çalışmaya 46 mide kanserli, 34 kolorektal kanserli, 30 benign gastrointestinal sistem hastalıklı ve 28 sağlıklı yetişkin olmak üzere 138 vaka alındı. Mide kanserli hastalarda CA 19-9, kolorektal kanserli hastalarda da CEA seviyesi benign hastalıklı ve kontrol gruplarına göre anlamlı derecede yüksekti (p < 0,01). Tümör marker seviyeleri yönünden mide kanserli grup ile kolorektal kanserli grup arasında ve benign hastalıklı grup ile kontrol grubu arasında anlamlı fark yoktu (p > 0.05). Metastazlı mide ve kolorektal kanser vakalarında tüm tümör marker seviyeleri erken evrelere göre anlamlı derecede yüksekti (p < 0.05). Tümör markalarının mide ve kolorektal kanserlerde sensitivite ve spesifisite değerleri hesaplanarak ayrı ayrı ve kombine olarak değerlendirildi. Sınır değeri 10 ng/ml iken CEA'mn sensitivitesi ve spesifisitesi mide kanserinde %37-%100, kolorektal kanserlerde %50-%100 bulundu. %100 spesifısitede CA 19-9'un (sınır değeri 33 U/ml ) sensitivitesi mide kanserinde CEA' dan yüksek iken (%39), kolorektal kanserlerde CEA'dan düşük (%35) idi. Sınır değerleri düşürüldüğünde CEA'nun sensitivitesi, CA 19-9'un ise spesifisitesi birbirlerinden yüksek bulundu. Kombine ölçümlerde ise sensitivitenin yükseldiği, spesifısitenin de düştüğü görüldü. Ayrıca asitli ve CEA ile CA 19-9'un menfi olduğu bazı vakalarda CA 125'in faydalı olabileceği tesbit edildi. Sonuç olarak, mide ve koloraktal kanserlerin teşhis, preoperatif değerlendirme ve takip gibi klinik uygulamalarında CEA ve CA 19-9 gibi tümör markırlarından istifâde edilebilir. 43 8. SUMMARY The aim of this research was to compare clinical usefulness and sensitivity- specisificity values of some of the tumor markers (CEA, CA 19-9, CA 125 and AFP) in gastric and colorectal cancers. 46 patients with gastric cancer, 34 patients with colorectal cancer, 30 patients with benign gastrointestinal system disease and 28 healthy adults, as a total of 138 subjects were taken into this study. CA 19-9 levels in gastric cancer and CEA levels in colorectal cancers were found to be highly significiant among benign and control groups (p < 0,01) There were no significant difference (p > 0.05), neither between colorectal cancer and gastric cancer nor between benign group and control group. All of the tumor marker levels were high in advanced cases of gastric and colorectal cancer with metastases, compared to early grades of cancer. Sensitivities and specificities of these tumor markers were measured and evaluated both individually and together as combination. In cut off value of 10 ng/ml, sensitivity and specificity of CEA were 37%-100%in gastric cancer and 50%- 100% in colorectal cancer, respectively. At 100 % specificity level, the sensitivity of CA 19-9 (cut off value: 33 U/ml) was higher than CEA in gastric cancer (39%); but lower in colorectal cancer (35%). When the cut off values of tumor markers were reduced; sensitivity of CEA and specificity of CA 19-9 became higher than each other. Furthermore, higher sensitivity and lower specificity were found when these markers were evaluated in combination. CA 125 levels can also be helpful in patients with ascites and in some patients who are negative for CEA and CA 19-9. As a result, tumor markers, especially CEA and CA 19-9, can be used in clinical applications (e.g. diagnosis, preoperative evaluation and follow up etc.) of gastric and colorectal cancers. 44
Collections