Çocukluk çağı menenjitlerinde kontrol lomber ponksiyonun gerekliliği

Abstract

6. ÖZET Nisan 1995 - Nisan 1997 tarihleri arasında menenjit teşhisi konan ve tedavi ile düzelme gösteren 56 hasta kontrol LP1 nin gerekliliği yönünden incelendi. Yenidoğan ve tüberküloz menenjitleri ve çalışmaya alınmadı. Vakaların 36' sı erkek, 20' si kız idi. Erkekler için yaş ortalaması 5.4 (medyan=4), kızlar için ortalama 6.4 (medyan=7.2) idi. 27 Hastada menenjitin kültür ve gram boyama ya da lateks aglütinasyon ile bakteriyel olduğu gösterildi. Bakteriyel etkenler N. menengitis (8 vaka), Hib (4 vaka), S. pnömoni (2 vaka), ct-hemolitik streptokok (l vaka), p-hemolitik streptokok (l vaka), enterokok (l vaka) ve gram boyamada tespit edilip bakteri cinsi belirlenemeyen (10 vaka) şeklindeydi. Diğer 29 hasta ise ilgili tetkiklerin menfi sonuçlanması sebebiyle aseptik menenjit olarak kabul edildi. Bütün hastalara 10 gün antibiyotik tedavisi uygulandı. Bakteriyel menenjitlerin 23' ü, aseptiklerin 21' i penisilin kristalize (350-500 bin Ü/kg/gün, 6 eşit dozda İV) ve kloramfenikol (lOOmg/kg/gün, 4 eşit dozda İV) ; bakteriyel menenjitlerin 4' ü, aseptiklerin 8' ine seftriakson (lOOmg/kg/gün, 2 eşit dozda İV) verildi. Tedavinin ilk 4 gününde bütün hastalar deksametazon (0,6mg/kg/gün, 4 eşit dozda İV) aldı. Hastalara bu süre sonunda LP yapıldı. Bakteriyel olanlardan 18' inde, aseptik olanların 22' sinde BOS' ta anormal bulgular (BOS şekeri / kan şekeri oranının 0,6' dan düşük olması, proteinin 45 mg/dl' den yüksek olması veya hücre görülmesi) tespit edildi. Anormal BOS bulguları bulunan bakteriyel ve aseptik menenjitli 10' ar vakaya l hafta daha aynı antibiyotikler verildi. BOS anormalliği olan diğer vakalar ise sadece takip edildi. BOS anormalliği olan bütün hastalara l hafta sonra tekrar LP yapıldı. Bunlardan bakteriyel menenjitlilerin 16' sında (10' u antibiyotik alanlardan), aseptik menenjitlilerin 19' unda (81 i antibiyotik alanlardan) BOS anormalliği devam ediyordu. Ayrıca 2. BOS incelemesinde anormallik olmayan bazı BOS tetkiklerinde 3. BOS' ta anormallikler gözlendi. Antibiyotik alan ve almayanlarda hem klinik hem de BOS bulgularında değişme yönünden önemli bir farklılık yoktu. BOS anormalliği olan hastalar daha sonra antibiyotik verilmeden takip edildi. Hiçbirisinde kötüleşme olmadı. Çocukluk çağı menenjitlerinde kliniğin daha iyiye gitmesi şartıyla ve özel bir durum (Tbc, mantar menenjiti, immün yetmezlik, yenidoğan menenjiti v.s.) söz konusu değilse, 10 günlük antibiyotik tedavisinden sonra iyileşmenin kontrolü için LP yapmanın gerekmediği kanaatine varıldı. 48

7. SUMMARY Between April 1995-April 1997, 56 meningitis patients that were recovered after therapy were reinvestigated for the validity of after therapy lumbar puncture (LP). Newborn and tuberculous meningitis were excluded for this study. Among the patients 36 were male with a mean age of 5.4 years (median age of 4 years), and 20 were female with a mean age of 6.4 (median age of 7.2 years). Of those, 27 were bacterial meningitis as verified by cultur, gram stain or latex agglutination while the remaining 29 patients were aseptic meningitis for microbiological results negativity. Bacterial meningitis when classified ; Neisseria meningitidis (8 cases), Haemophilus influenzae type b (4 cases), streptococcus pneumoniae (2 cases), a-hemolytic streptococcus (1 case), P-hemolytic streptococcus (1 case), enterococcus (1 case) were identified. The other bacterial meningitis cases were verified only by gram stain. All patients received antimicrobial therapy, i.e, 23 patients from bacterial positive group and 21 patients from bacterial negative patients group received intravenous penicillin (300000-500000 U/kg/24 hr every 4 hr) and chloramphenicol (100mg/kg/24 hr, I.V, every 6 hr) for 10 days, dexamethasone (0.6mg/kg/24 hr, I.V every 6 hr) for 4 days. The remaining from the both groups received ceftriaxon (100mg/kg/24 hr, I.V every 12 hr) for 10 days and dexamethasone (same dose). At the end of the drug therapy LP was made for each patient for control purposes. In 18 patients from bacterial meningitis group and in 22 patients from aseptic meningitis group had abnormal cerebro-spinal-fluid (CSF) findings. CSF glucose/ blood glucose ratio less than 0.6 and/or protein level over than 45mg/dl and/or existance of white blood cell were accepted as abnormal CSF findings. Ten patients from each group having abnormal CSF findings were selected and taken into antimicrobial drug therapy as described above for one week. The remaining patients with abnormal CSF findings were kept under control without drug regiments for the same duration. At the end of one week the third LP was obtained from abnormal CSF finding patients. The third CSF findings revealed that 16 patients, 10 of whom received additional lweek drug therapy, from bacterial meningitis group and 19 patients, 8 of whom received additional 1 week drug therapy, from aseptic meningitis still had abnormal CSF findings.Additionally some normal CSF findings in 2. LP were abnormal in 3. LP. Prolonged drug therapy for additional one week did not reflect an important improvement in the parameters of abnormal CSF findings 49and clinical statement. The patients with abnormal CSF findings were followed after 3. LP without antibiotic therapy. There was not any clinical decline. We concluded that if the clinical situation of childhood meningitis cases without a special condition ( newborn, tbc, fungal, gram negative bacillary meningitis, immun deficiency etc) improves with 10 days antimicrobial therapy, control LP for showing recovery from the disease is unnecessary. 50