Farklı açılarda yapılan izometrik dirençli egzersizin kuadriseps kasına etkileri

Abstract

7. ÖZET Amaç: Farklı diz açılarında yapılan izometrik dirençli egzersizin kuadriseps kası başlarındaki hipertrofık ve kuvvetlendirici etkilerini saptamak ve ağrı düzeyi, fonksiyonel durum ve vücut kitlesinde yaptığı değişiklikleri ölçmek. Hastalar ve Metod: Diz osteoartrozu olan 61 kadın hasta rastgele yöntemle seçildi. Hastalar 6 gruba ayrılarak 4 hafta süreyle tedavi edildi. Kontrol grubu egzersiz yapmadı. Diğerleri farklı diz fleksiyon açılarında (0°, 15°, 30°, 60° ve 90 °) egzersiz yaptılar. Tedavi başlangıcında ve sonunda uyluktan bilgisayarlı tomografik kesitler alındı. Kuadriseps kası başlarının sınırları belirlenerek kesit alanları (CSA) ölçüldü. Program başlangıcı ve sonunda 90° diz fleksiyon açısındaki kas gücü belirlendi. Ayrıca, her hastanın program öncesi ve sonrası 10 cm vizüel analog skala, Jette fonksiyonel status indeksi ve vücut kitle indeksi saptandı. Bulgular: Egzersiz gruplarmda kuadriseps kası başlarının CSA'larındaki artış kontrol grubundakinden açıkça daha belirgindi. Egzersiz grupları ve kontrol grubu istatistiksel olarak kıyaslanınca, vastus medialiste 0° (p < 0.01), 15° (p < 0.05), 30° (p < 0.01) ve 90° (p < 0.01), vastus intermediusta 15° (p < 0.05) ve 90° (p < 0.05) ve rektus femoriste 60o,de (p < 0.01) belirgin hipertrofık etki görüldü. Kas kuvvetindeki kazanç hipertrofîdekinden daha dikkat çekiciydi. Ağrı düzeyi ile kas kuvveti arasmda istatistiksel olarak belirgin bir ilişki (p = 0.01) vardı, ağrı azaldıkça kas gücü arttı. Kontrol grubu dışındaki hastaların fonksiyonel durum indeksleri arttı (p < 0.05). Bütün grupların vücut kitle indeks ölçümleri program sonunda istatistiksel olarak belirgin azalma (p < 0.05) gösterdi. Sonuç: Bulgular, dört hafta süreyle farklı diz açılarında yapılan düzenli egzersizin diz osteortrozlu hastalarda hipertrofi ve kuvvet artışı sağladığını göstermektedir. Vastus medialis ve vastus lateralis 0°, vastus intermedius 90° ve rektus femoris 60° fleksiyon açısında en fazla hipertrofıye olmaktadır, izometrik dirençli egzersizle birlikte fizik tedavi ve ağrının azaltılması fonksiyonel aktivitelerdeki güçlüğü azaltmaktadır. Bu tür bir egzersiz programı şişman kişilerde vücut kitle indeksini de bir miktar azaltabilmektedir. 44

8. SUMMARY Objective: To determine the hypertrophic and strengthening effects of isometric resistance exercise performed at various knee angles on the heads of quadriceps muscle and to quantify the changes in pain level, functional status and body mass. Patients and Methods: Sixty one female patients with osteoarthritis of the knees were randomly selected. Patients were divided into 6 groups and treated for 4 weeks. Control group did not do any exercise. The others, performed exercise at different knee flexion angles (0°, 15°, 30°, 60° and 90°). At the beginning and end of the treatment, computed tomographic sections were taken from the thigh. The margins of the heads of the quadriceps muscle were determined and their cross- sectional areas (CSAs) measured. Quadriceps muscle strength was determined before and after the program at 90° knee flexion angle. In addition, 10 cm visual analogue scale, Jette functional status index and body mass index were evaluated for each patient before and after the program. Results: The increment in the CSAs of the quadriceps muscle's heads in exercise groups were conspicuously significant than control group. When the exercise groups and control group were compared statistically, the significant hypertrophic effects were seen in 0° (p < 0.01), 15° (p < 0.05), 30° (p < 0.01) and 90° (p < 0.01) for vastus medialis, 15° (p < 0.05) and 90° (p < 0.05) for vastus intermedius, and 60° (p < 0.01) for rectus femoris. The gain in muscle strength was more marked than hypertrophy. There was a statistically significant relationship between pain level and muscle strength (p = 0.01), the strength icreased by the decrement in pain. Functional status index of the patients were increased (p < 0.05) except control group. At the end of the program the assessment of body mass index showed statistically significant decrement (p < 0.05) in all groups. Conclusion: The results suggest that regular exercises at different knee angles cause hypertrophy and increase in strength in the patients with knee osteoarthritis within four weeks. The most hypertrophy occurs in vastus medialis and vastus lateralis at 0°, in vastus intermedius at 90° and in rectus femoris at 60° flexion angles. Isometric resistance exercise, physical therapy and pain relief may decrease the difficulty during the functional activities. Such an exercise program may produce some decrement in the body mass index of fat individuals too. 45