Selçuk Üniversitesi öğrencilerinde anemi görülme sıklığı

Abstract

ÖZET Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Onkoloji Ünitesi' ne Aralık 1997 - Aralık 1999 tarihleri arasında başvuran ve KHAK tanısı alan ve daha önce tedavi almamış, 23 'ü erkek, 8'i kadın toplam 31 hasta çalışmaya alındı. Hastalar Nisan 2000 tarihine kadar 28 ay boyunca izlendi. Hastaların genel yaş ortalaması 59±9.55 (42-75) iken, kadınların yaş ortalaması 60.5±7.1 (45-65), erkeklerinki 59±0 (42-75) idi. Hastalar sadece KT ve KT+DMAH alanlar olmak üzere iki gruba randomize edildi. Sadece KT alan grupta (Grup I) 1 5 hasta, KT+DMAH alan grupta (Grup II) 1 6 hasta takip edildi. KT olarak CEV (Epirubisin 90 mg/m2 bir gün, siklofosfamîd 750 mg/m2 bir gün ve vinkristin 1.4 mg/m2 bir gün) 3 hafta ara ile 6 kür şeklinde, DMAH ise KT boyunca her gün 5000Ü subkutan olarak uygulandı. Her iki grup arasında cinsiyet, yaş, performans statüsü, hastalığın yaygınlığı ve sigara içen hasta sayısı bakımından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. 45Tüm hastaların birincil KT' ye cevap oranı %64.5 iken, hastaların gruplara göre cevap oranları grup I için %40, grup II için %87.5 olarak bulundu. Her iki grup arasındaki tedavi cevabı farkı istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p= 0.02). Grup I' de tedaviye cevap veren hastalardan hiçbirinde TC gözlenmezken, grup II' de tedaviye cevap veren 14 hastanın 2' inde (%14.3) TC alındı. Tüm hastalar için hesaplanan ortanca progresyonsuz geçen süre 9.76±1.29 ay (%95 GA: 7.23-12.28) olarak bulundu. Bu süre grup I için 6.7±1.0 ay (%95 GA: 4.6-8.8) iken, grup II için 12.9±2.2 ay (%95 GA: 8.6-17.2) idi. Her iki grup arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0.009). Tüm hastaların progresyonsuz geçen sürelerinin aylara göre oranları ise; 12 aylık %28.9, 1 8 aylık %1 1.6, 24 aylık %0 idi. Hesaplanan progresyonsuz süre oranları grup I için; 12 aylık %20, 18 aylık %0, 24 aylık %0 iken, grup II için 12 aylık %37.4, 18 aylık %24.9, 24 aylık %0 bulundu. Tüm hastaların hesaplanan ortanca yaşam süreleri ise 13.95±1.67 ay (%95 GA: 10.68- 17.22) olarak bulundu. Grup I için hesaplanan ortanca yaşam süresi 10.3+1.7 ay (%95 GA: 7.0-13.6), grup II için ise 18.39±2.7 ay (%95 GA: 13.2-23.6) idi. Her iki grup arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0.01). Tüm hastaların yaşam oranlarının aylara göre dağılımı ise; 12 aylık yaşam %51.1, 18 aylık yaşam %30.6, 24 aylık yaşam %15.3 idi. Hesaplanan yaşam oranları grup I için; 12 aylık %40, 18 aylık %20, 24 aylık %0 iken, grup II için; 12 aylık %61.9, 18 aylık %41.3, 24 aylık %41.3 bulundu. KHAK için tümör markırı olarak bakılan CEA, ferritin, LDH ve NSE tedavi öncesi ve sonrası tüm hastalarda, sınırlı ve yaygın hastalık kabul edilen alt gruplarda değerlendirildi. Buna göre tüm hastalarda tedavi öncesi ve sonrası fark istatistiksel olarak CEA, ferritin ve LDH için anlamsız (sırasıyla p=0.79, p=0.29, p=0.39), NSE için anlamlı bulundu (p=0.01). 46Ayrıca NSE için tedavi öncesi sınırlı ve yaygın hastalık arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0.001). Progresyon gösteren hastalarda NSE düzeyinde yükselme tespit edildi. Çalışmamızda toplam 14 (%45) hastada uzak organ metastazı tespit edildi. Toplam olarak tedavi öncesi ve takipte en sık uzak organ metastazı bölgesi beyin olmuştur (%32.3). Tedavi öncesi en sık uzak organ metastazı ise karaciğerde (%16.1) tespit edildi. Toplam olarak sık tutulan diğer uzak organlar ise; lenf nodu %9.75 kemik %6.5, adrenal bez %6.5, cilt %3.2 iken, birden çok uzak organ tutulumu %22.6 oranında görüldü. Sonuç olarak çalışmamıza göre KHAK' de KT ile birlikte DMAH uygulamasının objektif cevap, hastaların progresyonsuz olarak geçirdikleri süre ve toplam yaşam süreleri üzerine belirgin şekilde olumlu etkisi olmuştur. KHAK' de tümör markın olarak kullanılan NSE tedavi takibi ve hastalığın yaygınlığını iyi bir şekilde yansıtırken, çalışmamızda bakılan ferritin, CEA ve LDH, KHAK' de yüksek değerlere ulaşmakta fakat tedavi takibi ve hastalığın yaygınlığı ile korelasyon göstermemektedir. 47

SUMMARY This study was conducted in Medical Oncology Department of Erciyes University Medical Faculty between December 1997 - December 1999. 31 patients (23 male, 8 female) who were diagnosed as SCLC and chemonaive were enrolled in this study. The patients were followed for 28 months. Mean age of patients was 59±9.55 (Range 42-75) years. The patients were randomized into two groups as patients given only chemotherapy (CT) and given CT and low molecular weight heparin (LMWH). In group given only CT (Group I) 15 patients, in group given CT and LMWH (Group II) 16 patients were followed. CEV (Cyclophosphamide 750 mg/m2 one day, epirubicine 90 mg/m2 one day, vincristine 1 mg/m2 one day) was administered with three week interval for six cycles and LMWH was administered as 5000U subcutaneously every day during CT. There was no statistically significant difference between two groups, in terms of patients characteristics. 48Response rate of all patients to first line CT was 64.5%, this was 40% and 87.5% for group I and II respectively. Difference in treatment response was statistically significant between two groups. (p<0.05) Median progression free survival was 9.76±1.29 (95% CI: 7.23-12.28) months for all patients, 6.7±1.0 (95% CI: 4.6-8.8) months and 12.9±2.2 (95% CI: 8.6-17.2) months for group I and II respectively. This was statistically significant (p<0.05). Median survival was 13.95±1.67 (95% CI: 10.68-17.22) months for all patients, 10.3±1.7 (95% CI: 7.0-13.6) i i months and 18.39±2.7 (95% CI: 13.2-23.6) months for group I and II respectively. This was statistically significant (p<0.05). Difference between pretreatment and posttreatment values of CEA, ferritin and LDH was not statistically significant (p>0.05). But there was statistically significant difference for NSE between pretreatment and posttreatment values (p<0.05), also there was statistically significant difference for NSE between limited and extensive disease before treatment (p<0.05). Distant metastas was detected in 14 patients (45%) in our study. Cerebral metastases was the most common metastases site diagnosis and follow up period (32.3%). Most common site of metastases before treatment was detected in the liver (16.1%). In conclusion, LMWH administration with CT in SCLC was found to have positive effect on treatment response rate, progression free survival and overall survival in our study. NSE as a tumor marker in SCLC can be used for follow up of treatment and detection of extend of disease. 49