Örgütlerde insan kaynakları ve halkla ilişkiler birimleri örgüt yapılarının incelenmesi üzerine karşılaştırılmalı bir çalışma
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Örgütlerde insan kaynakları ve halkla iliskiler birimlerinin görev alanlarınınbelirlenmesi, ortak hareket alanları ve çatıstıkları alanların tespit edilmesi amacıylakaleme alınan bu çalısma üç bölümden meydana gelmektedir.Çalısmanın birinci bölümünde, örgüt kavramı genel anlamda ele alınarakörgüt ilkelerine deginilmis ve örgüt yapıları üzerinde durulmus; ikinci bölümündeinsan kaynakları ve halkla iliskiler birimleri, örgütsel yapı içerisindeki konum,örgütsel sorumluluk, sahip olunan özellikler, üstlenilen islevler, örgütsel amaçlar,yönetsel ilkeler açısından karsılastırılmalı olarak incelenerek bu dogrultuda her ikibirim için görev alanları tespit edilmistir. Çalısmanın üçüncü ve son bölümünde isehalkla iliskiler ve insan kaynakları birimlerinin karsılastırmalı olarak incelenmesineiliskin bir alan arastırması SO (stanbul Sanayi Odası)nun 2004 yılı verilerine göreTürkiye'nin ilk 500 sanayi kurulusu temel alınarak gerçeklestirilmistir.Çalısmanın sonucunda, her iki birimin de uygulamada yönetsel kademeitibariyle çogunlukla genel müdüre baglı oldugu, halkla iliskiler biriminde digerbirime nazaran isim anlamında bir uyumun söz konusu olmadıgı, her iki birimin deüst yönetimden yeterli destegi aldıgı, iki birim arasında görev alanı itibariyle birçatısmanın olmadıgı uygulamada ortaya çıkmasına ragmen uygulanan modelde ikibirim arasında çalısanların motive edilmesi, çalısan iletisiminin denetimi veyönetilmesi, çalısanlarla yöneticiler arasında köprü olma ve sendikalar ve endüstriyeliliskiler olmak üzere dört görevde çatısmanın oldugu ve ilk üç görevin halkla iliskilergörevi olması sebebiyle insan kaynakları biriminin halkla iliskiler biriminin görevalanına müdahale ettigi ve çatısmanın bu sebeple ortaya çıktıgı yönünde verilereulasılmıstır. This study is aimed to define the functional areas of human resources and publicrelations units in organisations, their shared fields of operation and their areas ofconflict, and consists of three chapters.The first chapter deals with general concepts and principles of organisation andreviews organisational schemes; in the second chapter, human resources and publicrelations units, their position in the organisational schema, their organisationalresponsibilities, their attributes, functions they carry out, organisational aims related tothem are all studied in comparison to each other to define the functional areas of bothunits. In the third and final chapter, a survey is conducted on the first 500 industrialfirms according to 2004 data of SO (stanbul Sanayi Odası: stanbul Chamber ofIndustry).As a result, although it has been found that both units were mostly connecteddirectly to the general manager in means of managerial hierarchy, and that the unitresponsible for public relations frequently didn?t have a congruent name designationcompared to the other unit, and that both units had sufficient support from the upperranks, and that there was no areal dispute between both units, however, according to themodel implemented it is to be discerned that in four fields of function, namely ofemployee motivation of both units, in controlling and directing employeecommunication, and in bridging the gap between employees and the managing team,and relations with trade unions, and the industry in general, conflicts existed. It hasbeen concluded from the findings that the conflicts arose from the condition that thefirst three functions were functions of public relations and hence the human relationsunits interfered into the functional field of the public relations unit.
Collections