14. ve 15. İstanbul bienallerindeki kolaj ve asamblaj uygulamaları

Abstract

Çağlar boyunca her dönemde var olan sanat, ait olduğu dönemin özelliklerini yansıtmaktadır. En yalın anlamıyla bir iletişim biçimi olan sanat, aynı zamanda dini tasvir, toplumsal eleştiri, gerçekliğin yorumlanması, güzelliğin betimlenmesi, duyguların ifade edilmesi gibi sayısız farklı amaç içinde kullanılmaktadır.20. yüzyıl başlarında ortaya çıkan Georges Braque ve Pablo Picasso'nun öncülüğünü yaptığı Kübizm akımıyla birlikte Kolaj tekniği ortaya çıkmıştır. Kolaj tekniği elde bulunan her tür malzemeyi yüzey üzerine yapıştırmayla elde edilir. Asamblaj tekniği ise Marcel Duchamp ve Kurt Schiwitters gibi sanatçıların eserlerinde ortaya çıkan, bir teknik olarak birçok malzemenin bir arada kullanıldığı sanat eserini tanımlamaktadır. Çağdaş sanat akımları ve bunun beraberinde gelen teknikler birçok değişim ve gelişime uğrayarak dünya sanatında yer edinmiştir. Bu gelişim süreci içerisinde bienaller çağdaş sanatın sergileme geleneği olarak ortaya çıkmıştır. Bienallerin gelişim sürecine bakıldığında geçmişten bugüne kadar sayıları hızla artmış ve birtakım değişimler yaşamıştır.Dünyada bilenen bienaller arasında ilki olan Venedik Bienali ve art arda gelen Whitney Bienali, San Paulo Bienali, Documenta Bienali, Sydney Bienali, Lyon Bienali gibi birçok bienaller geçmişten günümüze kadar etkinliklerine devam ettirmektedir. Uluslararası bienaller arasında dünyadaki en hatırı sayılır sanat etkinliklerinden biri olarak bilinen Uluslararası İstanbul Bienali ülkeye ve sanata önemli katkılar sağlamaktadır. Araştırmada bugüne kadar düzenlenen İstanbul Bienalleri içerisinde 14. ve 15. İstanbul Bienali kapsamındaki sergi mekanları ve katılan sanatçıların bildirilmesi ile birlikte kolaj ve asamblaj teknikleri yapan sanatçıların eserleri incelenmiştir.Kolaj ve asamblaj teknikleri, resim sanatının kapsamını genişleterek, sadece resim değil, mimari ve heykel çalışmaları içerisinde de ele alınabilecek yeni sorunsallara konu olmaya devam etmektedir. Resim sanatında artık malzemenin altında yatan kavramın önemli olduğu ve sanata düşüncenin yön verdiğini görmüş ve artık malzemenin yönlendirdiği el becerisine dayalı sanat yapmak yerine düşüncenin sanatı yönlendirdiği hatta tuval resminde bile düşünsel alt yapı arandığı bir dönemde yaşanmaktadır. Kolaj ve asamblaj tekniklerinin tanımı ve Türkiye'de bu teknikleri uygulayan sanatçılar ve eserlerinin analizlerine yer verilmiştir. Resim sanatında artık malzemenin altında yatan kavramın önemli olduğu ve sanata düşüncenin yön verdiği ve artık malzemenin yönlendirdiği el becerisine dayalı sanat yapmak yerine düşüncenin sanatı yönlendirdiği hatta tuval resminde bile düşünsel alt yapı arandığı bir dönemde yaşanmaktadır.Bienal kavramı dünyadaki uluslararası bienaller ve Uluslararası İstanbul bienalinin ülkemize sağladığı katkılara değinilmiştir. Ayrıca araştırmada 14. ve 15. İstanbul bienaline katılan sanatçılardan kolaj ve asamblaj tekniği ile üretilen on beş sanatçının eserlerinin analizine değinilmiştir. Seda Şakir'in eserlerine yer vererek on çalışmasının eser analizi yapılmıştır. Araştırmanın sonuç bölümünde ise elde edilen bulgular yorumlanmıştır.

The art that existed in all periods throughout the ages reflects the characteristics of the period in which it belongs to. Art, which is a form of communication in its simplest sense, is also used in numerous different purposes such as religious depictions, social criticism, interpretation of reality, depiction of beauty, expression of emotions, as well.Along with the Cubism art movement led by Georges Braque and Pablo Picasso, which emerged at the beginning of the 20th century, Collage technique emerged. The collage technique is obtained by pasting all kinds of materials on the surface. Assemblage technique, on the other hand, was emerged in the works of artists such as Marcel Duchamp and Kurt Schiwitters, and as the art term, it refers to a three-dimensional work in which many materials are brought together. Contemporary art movements and the accompanying techniques have gained a place in world art by being undergone many changes and developments. During this development process, biennials emerged as a tradition of exhibiting contemporary art. Looking at the development process of biennials, their numbers have increased rapidly and undergone some changes from the past to the present.Many biennials such as the Venice Biennale, which is the first among the biennials known in the world, and sequential the Whitney Biennial, the San Paulo Biennial, the Documenta Biennale, the Sydney Biennale, and the Lyon Biennale continue their activities from the past to the present. The International IstanbulBiennial, known as one of the most prestigious biennials in the world, provides significant contributions to the country and the art. In this study, the works of artists who performed collage and assemblage techniques were examined along with the presentation of the exhibition venues and the participated artists within the scope of the 14 th and 15 th Istanbul Biennials among the Istanbul Biennials organized until today.General information is given in the first chapter of the study. The aim of the study, its sub-problems, assumptions, limitations and method is explained in the first chapter. In the second chapter, the definition of collage and assemblage techniques, and the analysis of artists who apply these techniques in Turkey and their works are included. In the third chapter of the study, the concept of biennial, international biennials in the world and the contributions of the International Istanbul Biennial to our country were mentioned. Furthermore, in the study, the analysis of the works of the 14 artists which were produced with the collage and assemblage technique by the artists who participated in the 14 th and 15 th Istanbul Biennials was mentioned. In the fourth chapter, with giving coverage to works of Seda Sakir, the artwork analysis of her ten works was made. In the conclusion chapter of the study, on the other hand, the obtained findings were interpreted.