Gardnerella vaginalis`in aynı bireyde farklı epidemiyolojik biyotiplerinin araştırılması

Abstract

7. ÖZET Bu çalışmada, Trabzon Ana Çocuk Sağlığı ve Doğum Hastahanesi Aile Planlaması Polikliniğine başvuran kişilerden alınan vajinal sürüntü örneklerinde aynı bireyde farklı Gardnerella vaginalis biyotiplerin varlığı 6 ay ara ile araştırıldı. Vajinal sürüntü örneklerinden standart yöntemler kullanılarak izole edilen G.vaginalis suşlan hippurat hirolizi, lipaz ve beta galaktosidaz üretmeleri yönünden biyotiplendirildi. Her hastadan elde edilen primer agar kültürlerinden 10 ayn koloni alınarak biyotiplendirilmesi yapıldı. Birinci taramada 30 hastanın 17'sinden (% 56.6), ikinci taramada 14 hastanın 5*inden (%35.7) iki farklı biyotip izole edildi. Bakteriyel vajinozisli hastalarda birinci taramada en fazla biyotip 2 ve 5'in, ikinci taramada biyotip 1 ve 2'nin birlikte bulunduğu tespit edildi. Klinik olarak normal kadınlarda ise, birinci taramada en sık biyotip 1 ve 2*ye, ikinci taramada 4 ve 5 biyotip çiftlerine rastlandı. Her iki durumda da ikiden fazla biyotip tespit edilmedi. Tek biyotip olarak birinci taramada 1, 4 ve 5 biyotipleri, ikinci taramada 1, 5 ve 6 biyotipleri daha sık olarak izole edildi. Bakteriyel vajinozisli ve normal vajinal floraya sahip kadınlarda G. vaginalis biyotiplerden herhangi birinin tek başına veya diğer biyotipler ile birlikte bulunabileceği gösterildi.

8. SUMMARY In this study, the presence of different biotypes of Gardnerella vaginalis in one woman was investigated at six month intervals in the vaginal discharge of women atmitted to the Mother and Child Health Care Center and Delivery Hospital in Trabzon. Gardnerella vaginalis strains were isolated from the vaginal dischage and identified by standart methods. Ten colonies from primary culture of each patient were picked and biotyped by hippurate hydrolysis, lipase and beta galactosidase activity. In the first screening, two different biotypes were isolated from 17 of 30 patients (56.6%), and 4 of 14 patients (35.7%) in the second screening. Biotype 2 and 5 were predominant in the patient with bacterial vaginosis in the first, biotype 1 and 2 in the second screening. In the patient with normal vaginal flora, biotype 1 and 2 in the first, biotype 4 and 5 were isolated predominantly in the second screening. In controls, more than one biotype was not isolated during either screening. Biotypes 1, 4 and 5 in the first, biotypes 1, 5 and 6 were found predominantly as a single type in the second screening. It has been shown that, different biotypes of G. vaginalis could be found singly or together with another biotype in both women with bacterial vaginosis and women with normal vaginal flora.