Otoimmun hastalıklarda Karbonik Anhidraz I ve Karbonik Anhidraz II otoantikorlarının belirlenmesinde karbonik anhidraz miktarı etkisinin incelenmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Organizmanın kendi doku antijenlerine karsı immun cevap olusturmasına baglı olarakgelisen otoimmun hastalıklarda vücudun kendi proteinlerine karsı otoantikor olusturdugubilinmektedir. lk kez 1991 yılında, Inagaki ve arkadasları tarafından sistemik lupuserithematos ve Sjögren sendromlu hastaların serumlarında CA II otoantikorlarının varlıgıgösterilmistir. CA II, eritrositlerden baska insanda en yaygın CA izoenzimidir ve safrakanalları, pankreatik kanallar, renal tubüler ve tükrük bezi kanallarının epitel hücrelerinde bolmiktarda sentezlendiginden CA II yaygın bir hedef antijen olarak düsünülmektedir. Buyüzden, anti CA ölçümü bazı otoimmün hastalıkların belirlenmesinde önem kazanmıstır.Bu çalısmada, romatoid artritli bir hasta grubunda serumdaki karbonik anhidrazenziminin CA I ve CA II antikorlarının ELISA ile ölçümü üzerindeki etkisi incelenmistir. 32kisiden ibaret (25 kadın / 7 erkek) hasta ve 24 kisiden olusan (9 kadın / 15 erkek) kontrolgruplarındaki sahısların serumlarında ELISA yöntemiyle CA I ve CA II antikorlarının veesteraz aktivitesi ölçümü ile de toplam CA'ın miktarları belirlenmistir.Deneysel ve istatistiksel analizler sonucunda CA II otoantikor düzeyi 0,255+0,128(ortalama+SD), kontrol grubunda ise 0,137 +0,040 bulundu ve aralarında istatistiksel olarakanlamlı bir fark oldugu belirlendi (p<0,001). CA I otoantikor düzeyi ise 0,135+0,036, kontrolgrubunda da 0,129+0,052 bulunmus olup, aralarında istatistiksel yönden anlamlı bir farkgörülmedi (p=0,965). ELISA degerlerinde CA II için %53'lük bir pozitiflik bulunurken, antiCA I için pozitif bir deger yoktu. CA I ve CA II otoantikor düzeyleri ile serum CA aktiviteleriarasında bir iliskinin olmadıgı korelasyon testi sonucu görüldü.Sonuç olarak, ELISA yöntemi ile CA antikorlarının belirlenmesinin, hemolizsiz normalserumlarda, CA aktivitesinden etkilenmedigi kanısına varıldı. Autoimmune diseases arise from the immune responses of the body to its ownantigens. In 1991, the presence of anti-CA II antibody has been first reported by Inagaki andet al. in the serums of patients with systemic lupus erythematosus and Sjögren?s syndrome.CA II, other than erythrocytes, is the most widely seen CA isoenzyme. Since it is abundantlyexpressed in the epithelium of biliary, pancreatic, renal and salivary gland ducts, CA II issuggested to be a widespread target antigen. For that reason, it has become important todetermine the CA antibody levels for some autoimmune diseases.Here, for a group of rheumatoid arthritis, the effect of serum CA enzyme activity ondetermination of CA I and CA II levels by ELISA has been investigated. In the sera of 32patients(25 female/7 male) with rheumatoid arthritis and 24 healthy persons(9 female/15male) CA I and CA II antibody by ELISA method and total CA by esterase activity have beendetermined.According to the experimental and statistical analysis, the following results wereobtained: 1- the levels of CA II antibody were 0,255+0,128 (mean+SD) for the patients,0,137+0,040 (mean+SD) for the healthy group with a statistically significant difference(p<0,001), whereas, CA I antibody were 0,135+0,036 (mean+SD) for the patients, 0,129+0,052(mean+SD) for the healthy group without a statistically significant difference (p=0,965), 2- in theELISA of CA II antibody 53% positivity were obtained whereas no positive value of CA Iantibody was found and 3- no relationships between the CA I and CA II antibody levels andserum CA activities were seen after a corelation test.It was concluded that the measurement of CA antibodies by ELISA had not been affectedby CA activity in the normal non-hemolyzed sera.
Collections