Kronik obstruktif akciğer hastalığının atak ve stabil döneminde serum lipokalin ve osteopontin seviyesi

Abstract

Amaç: KOAH tanısı ve ağırlığını belirlemede serum NGAL ve osteopontin'in yeri ve bu proteinlerin mortalite ile ilişkisi araştırmak Yöntem: Çalışmaya Mayıs 2011-Ağustos 2013 tarihleri arasında Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları kliniğine başvuran KOAH atak ve pnömoni hastaları alındı. KOAH atak hastaları, atak sonrası 30-45 gün sonrasında, stabil dönemde tekrar değerlendirildi. Pnömoni hastaları kontrol grubu olarak alındı. KOAH atak döneminde exitus olan grup, grup 4 olarak alındı. Hastalardan atak ve stabil dönemde kan alınarak hastanemiz biyokimya laboratuarında NGAL ve Osteopontin düzeyleri çalışıldı. Bulgular: Çalışma sonucunda KOAH atak ve pnömoni olguları karşılaştırıldığında; serum osteopontin düzeyi pnömoni grubunda yüksek bulundu (p<0.001). KOAH atak pnömoni ayrımında; serum osteopontin seviyesi tek başına bağımsız bir prediktör olarak değerlendirildi. KOAH atak, pnömoni ayrımında markerları değerlendirme amacıyla yapılan multivariate regresyon analizinde; osteopontin > 84 ng/mL değerinde pnömoni tanısı için sensitivite %80, spesifite %92 olarak bulundu. Osteopontin'in >84 ng/mL seviyesinin pnömoni tanısını 8 kat artıran bağımsız belirteç olduğu gözlendi. KOAH'ın ağırlığı arttıkça serum NGAL düzeyi arttı (p=0.032). KOAH atak grubunda NGAL ortalama değeri 90.0 ± 14.6 ng/mL ve stabil KOAH grubunda 89.7 ± 21.4 ng/mL olarak bulundu (p=0.882). Sonuç: Serum osteopontin düzeyinin; pnömoni ve KOAH atağının ayırıcı tanısında önemli bir biyobelirteç olarak kullanılabileceği ortaya konulmuştur. Ayrıca KOAH hastalığının ağırlığı arttıkça NGAL düzeyinin de artması nedeniyle, NGAL'in hastalığın takibinde, progresyonu belirlemede biyobelirteç olarak kullanılabileceği düşünülmüştür. Anahtar Kelimeler: Kronik obstruktif akciğer hastalığı, Pnömoni, NGAL, Osteopontin

Objective: To determine serum NGAL and osteopontin values in association with the diagnosis, mortality and severity of COPD was investigated. Methods: The study was performed between May 2011 and August 2013, at the department of Pulmonary Medicine of Karadeniz Technical University Faculty of Medicine. COPD and pneumonia patients who admitted to the clinics were studied. COPD patients were reevaluated in the stable phase after 30-45 days of the first attack. Pneumonia patients were enrolled as a control group. Patients with COPD who died during attacks were included as group 4. Biochemical parameters including NGAL and osteopontin levels were studied during first attack and during stable period in the hospital biochemistry laboratory. Results: As a result compared with COPD and pneumonia patients; serum osteopontin levels were higher in the pneumonia group (p<0.001). Differential diagnosis of pneumonia from COPD exacerbation; serum levels of osteopontin were evaluated alone as an independent predictor. Multivariate regression analysis was done to differentiate COPD exacerbation from pneumonia and sensitivity and specifity of osteopontin was found as 80% and 92%, respectively fort he cutoff value >84 ng/ml. Osteopontin, > 84 ng / ml 8-fold increase in the diagnosis of pneumonia was found to be independent predictor. Serum NGAL levels increased with respect to COPD severity (p = 0.032). The mean value of NGAL in the COPD group, 90.0 ± 14.6 ng / ml and 89.7 ± 21.4 in the group of stable COPD were found (p = 0.882). Conclusion: Serum osteopontin levels are important in the differential diagnosis of pneumonia and COPD and could be used as a biomarker. NGAL levels increases with respect to COPD severity and could be used to follow-up the disease progression as a biomarker. Keywords: Chronic obstructive pulmonary disease, pneumonia, NGAL, Osteopontin