Direkt ve indirekt iskeletsel ankraj kullanılarak yapılan iki farklı kanin distalizasyon tekniğinin etkinliklerinin karşılaştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışmanın amacı üst çenede birinci premolar çekimi ve maksimum ankraj gerektiren vakalarda direkt ve indirekt iskeletsel ankraj sistemi ile kombine uygulanan iki farklı kanin distalizasyon springinin ve ankraj sistemlerinin etkinliğinin karşılaştırılmasıdır.Çalışma için kliniğimize tedavi için başvuran hastalar arasından toplam 36 kişi şeçildi (17 erkek 19 kız). Bireylerin yaş ortalaması 16.8 (12.66-21.92) yıldır. 18 hastaya mini-implant destekli Nance apareyi ile indirekt iskeletsel ankraj sistemi, diğer 18 hastaya da mini-implant destekli direkt iskeletsel ankraj sistemi uygulandı. Üst birinci premolar dişlerinin çekiminden sonra kanin distalizasyonu amacıyla rastgele olarak seçilen üst kanin dişlerinden birine reverse closing loop (RCL) 'lu segmental retraksiyon arkı diğer kanin dişine de ladanyi spring (LS) uygulandı. Retraksiyon işlemine kanin dişler Sınıf I ilişkiye gelinceye kadar devam edildi. Kanin distalizasyonu sırasında meydana gelen değişiklikleri değerlendirmek için distalizasyon öncesi ve sonrası lateral sefalometrik filmler ve ortodontik modeller kullanıldı. Elde edilen veriler, eşleştirilmiş t testi ve bağımsız örneklem t testi kullanılarak %95 güven aralığında istatistiksel olarak değerlendirildi.Elde edilen bulgulara göre hem RCL hem de LS'in kanin distalizasyonunda etkili oldukları saptandı (p?0.001). Etkinlik açısından RCL ve LS arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamadı (p?0.05). Araştırmada kullanılan iki farklı iskeletsel ankraj sisteminin her ikisinin de maksimum ankrajın sağlanması konusunda etkin olduğu saptandı (p?0.05) ve iki yöntem arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamadı (p?0.05).Sonuç olarak, direkt ve indirekt iskeletsel ankraj sistemlerinin her ikisi de maksimum ankrajın sağlanmasında etkin yöntemlerdir. Maksimum ankraj gerektiren vakalarda kaninlerin segmental olarak distalizasyonu sırasında her iki ankraj sistemi de güvenle kullanılabilir. The aim of this study was to compare the effectiveness of two different canine retraction springs and anchorage systems combined with direct and indirect skeletal anchorage systems in cases requiring first premolar extractions and maximum anchorage in upper jaws.Thirty six patients among patients referred to our clinic, are selected for the study (17 boys, 19 girls). Average age of the patients was 16.8 (12.66-21.92). Mini-implant supported Nance appliance with indirect skeletal anchorage system was applied to 18 patients and mini implant supported direct skeletal anchorage system to the rest. Segmental retraction arch with reverse closing loop was applied to one of the upper canines randomly selected with the purpose of canine distalization following first premolar extraction and Ladanyi spring was applied to the other canine. Retraction was continued until the Class I canine relationship was obtained. Lateral cephalometric film before and after distalization and orthodontics models were used in order to evaluate changes occurring during canine distalization. Obtained data were statistically evaluated using paired t test and independent t test in 95% confidence interval.Both RCL and LS were found effective in canine distalization according to the data obtained (p?0.001). Statistically significant difference couldn?t be found between RCL and LS regarding effectiveness (p?0.05). Both of the skeletal anchorage systems used in the study were found effective in providing maximum anchorage (p?0.05) and no statistically significant difference were detected between two methods (p?0.05).As a result, both direct and indirect skeletal anchorage systems are effective methods for providing maximum anchorage. These two anchorage systems can be safely used during segmental distalization of canines requiring maximum anchorage.
Collections