İmmünglobülin A vasküliti olan çocuk hastalarda interlökin 17 düzeyi ve oksidatif stres arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

Abstract

Giriş: İmmünglobülin A vasküliti (IgAV); IgA aracılı bir küçük damar vasküliti olup, deri, gastrointestinal sistem, eklem ve böbrek tutulumu ile karaktarizedir. Patogenezi ise tam olarak aydınlatılamamıştır. Sitokinler, endotelyal hücrelerden kemokin salınımını uyarmakta, endotelyal hücreler üzerindeki hücre adezyon moleküllerini arttırmakta, inflamatuvar hücreleri çekerek, inflamatuvar hücrelerin damar duvarına adezyonunu kolaylaştırmaktadır. Bunun yanında, bağışıklık sisteminde yer alan hücrelerin, aktive olduklarında reaktif oksijen türevi üreterek, doku zedelenmesine neden olabileceği bildirilmektedir.Amaç: Çalışmamızda IgAV olan çocuk hastalarda, interlökin 17 (IL-17) ve oksidatif stresin, hastalığın patogenezindeki rolünü ve oksidatif stres ile IL-17 arasında ilişki olup olmadığını belirlemeyi amaçladık.Yöntem: Temmuz 2014 ile Ağustos 2015 tarihleri arasında Ankara 2008 tanı ölçütlerine göre IgAV tanısı alan hastalar çalışmaya dahil edildi ve son bir ay içinde steroid ya da steroid olmayan antiinflamatuvar ilaç kullanan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Hastalığın aktif ve iyileşme döneminde, kan alınarak ELİSA yöntemiyle IL-17, malondialdehit, 8-hidroksi deoksiguanozin, 3-nitrotirozin, toplam antioksidan durum (TAD) ve toplam oksidan durum düzeyi bakıldı.Bulgular: Çalışmaya, IgAV tanısı alan, yaşları 1,91 ile 15,41 yıl arasında değişen, 25 (%56,8)'i erkek, 19 (%43,2)'u kız olmak üzere, toplam 44 hasta alındı. Hastaların hepsinde cilt tutulumu izlenirken, 39 (%88,6)'unda eklem, 14 (%31,8)'ünde gastrointestinal sistem ve beş (%11,4)'inde böbrek tutulumu izlendi. IL-17 ve TAD düzeyi, hastalığın aktif döneminde, iyileşme dönemine göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek bulundu (sırasıyla p: 0,007 ve p: 0,01). Hem aktif dönemdeki, hem de iyileşme dönemindeki IL-17 ve TAD düzeyleri arasında, orta derecede pozitif korelasyon izlendi (sırasıyla r: 0,33; p: 0,03 ve r: 0,34; p: 0,02). Sonuç: Bulgular, IL-17'nin IgAV patogenezinde rolü olabileceğini düşündürmektedir. Bunun yanında, TAD düzeylerinin hastalığın aktif döneminde daha yüksek olması, inflamatuvar olay sonucu ortaya çıkan oksidan duruma, vücudun kompansatuvar yanıtı olarak açıklanabilir. TAD ve IL-17 düzeylerinin hem aktif dönemde, hem de iyileşme döneminde korele izlenmesi de bu kompansasyon mekanizmasını destekler niteliktedir.

Introduction: Immunoglobulin A vasculitis (IgAV) is an IgA mediated small vessel vasculitis characterized by skin, gastrointestinal tract, kidney and joint involvement. Pathogenesis of IgAV is not clearly understood. Cytokines stimulate the production of chemokines by endothelial cells, attract inflammatory cells, induce the expression of cell adhesion molecules on endothelial cells and facilitate inflammatory cell adhesion to the vascular wall. In addition, activated cells of the immune system, could be responsible for tissue damage by producing reactive oxygen species.Aim: In this study, we aim to investigate the role of interleukin 17 (IL-17) and oxidative stress in the pathogenesis of IgAV and determine if there is a relationship between IL-17 and oxidative stress.Method: The patients, diagnosed with IgAV according to Ankara 2008 criteria were enrolled between July 2014 and August 2015. Patients who used steroid or nonsteroidal anti-inflammatory drugs in the last one month were excluded. Blood samples were obtained at active and remission phase of the disease and IL-17, malondialdehyde, 8-hydroxy deoxyguanine, 3-nitrotyrosine, total oxidant status and total antioxidant status (TAS) levels were measured via ELISA method.Results: Forty-four patients, including 25 (56.8%) males and 19 (43.2%) females, aged 1.91-15.41 years (mean: 7.71 years) were enrolled in this study. All patients had skin involvement, 39 (88.6%) had joint, 14 (31.8%) had gastrointestinal system and five (11.4%) had renal involvement. Levels of IL-17 and TAS were significantly higher in active phase of the disease compared to in remission phase (p: 0.007 and p: 0.01, respectively). A moderate positive correlation was observed between IL-17 and TAS levels in both active and remission phase of the disease (r: 0.33; p: 0.03 and r: 0.34; p: 0.02, respectively). Conclusion: These findings suggest that IL-17 might have a role in the pathogenesis of IgAV. Beside, higher TAS levels seen in active phase of the disease might be a compensatory response to oxidative stress, which is induced by inflammation. The positive correlation between IL-17 and TAS levels in both active and remission phase of the disease also supports this compensatory response.