Zor entübasyon en iyi test hangisi

Abstract

Genel anestezi öncesinde entübasyon güçlüğünü belirleyici testler ile Cormack Lehane testini(CL) karşılaştırdık ve direk laringoskopi kriterlerine en uygun ve pratikte kullanacağımız noninvazif testi bulmayı amaçladık. Çalışmamıza genel anestezi altında endotrakeal entübasyon uygulanmış, beyin cerrahisi servisinde takip edilen ve daha önceden tanı ve takip amaçlı çektirilmiş lateral servikal grafileri olan 18 – 85 yaş arası 501 olgu dahil edildi. Demografik veri olarak, yaş cinsiyet kilo boy vücut kitle endeksi kaydedildi. Zor entubasyonu önceden belirlemeye yönelik öngörü testi olan interinsizör mesafe testi(İİM), Wilson testi (WRS), tiromental mesafe testi (TMM) ,sternomental mesafe testi (SMM), hyomental mesafe yükseklik oranı (HMYO), tiromental mesafe yükseklik oranı testi(TMMYO),mandibula protrusyon testi (MPT) gibi testler olguların tümüne uygulandı.Ayrıca kör bir radyolog tarafından hastaların lateral servikal grafilerindeki mandibulahyoid mesafe, hyoservikal mesafe, atlantooccipital aralık ve mandibular açı ölçüldü. Bu testleri direk laringoskobi sınıflaması olan Cormack Lehane testi (CL) ile karşılaştırdık. Zor entubasyon insidansı %7, 6 olarak saptandı.Çok değişkenli analizde önceki analizlerde belirtilen olasılı faktörler kullanılarak zor entübasyonu öngörmedeki bağımsız prediktörler lojistik regresyon analizi kullanılarak incelendi. İstatistiksel anlamlılık için p<0,05 kabul edilmiştir. Bu analize göre zor entübasyonu saptamada en duyarlı testler Wilson Testi(WRS), üst dudak ısırma testi(ÜDIT), atlantooccipital eklem hareketliliği testi(AOEH),tiromental mesafe yükseklik oranı testi(TMMYO), mandibulahyoid mesafe(MH)olarak bulunmuştur.Demografik veriler ile kolay ve zor entubasyon karşlılaştırıldığında erkek cinsiyet ve vücut kitle indeksi(VKİ) arttıkça zor entubasyon olasılığının anlamlı düzeyde arttığı görüldü. Ayrıca zor maske ventilasyonu baş boyun hareket kapastitesi testi (BBHK) ve temporomandibular eklem hareketliliği testi (TME) de anlamlı bulundu.Radyolojik olarak ölçülen mandibulahyoid mesafe (MH) ve servikohoyid mesafe (CH) istatistiksel olarak anlamlıydı.Obstruktif Sleep Apne Sendromu öyküsü (OSAS), diş kaybı, septum deviasyonu gibi özellikler anlamsız bulundu. Tek başına duyarlılığı en yüksek testler tiromental mesafe yükseklik oranı testi (TMMYO) ve Wilson testi (WRS) idi. Sonuç olarak zor entubasyonu belirlemede kullanılan testlerin hiçbirinin yeterli düzeylilikte yüksek duyarlılıkta olmadığı bulunmuştur.Üst dudak ısırma testi(ÜDIT), atlantooccipital eklem hareketliliği testi (AOEH), tiromental mesafe yükseklik oranı testi (TMMYO), mandibulahyoid mesafe testlerinin(MH) istatistiksel olarak anlamlılığı daha yüksek olduğu için öncelikle tercih edilmesi gereken testler olduğunu düşünüyoruz.

We aimed to find a non-invazive test that can be used practical and mast concordant with direct laryngoscopy criters by comparing Cormace Lehane test with the other preoperative predictive difficult intubation tests.In our study 501 people who were followed in the previously treated brain surgery and diagnostic services and follow-inflicted lateral cervical radiograph was included.Age, sex, body, mass index, height were recorded as demographic data. The prediction test, as interincison gap test, mallampati test, upper lipe bite test, atluntooccipital joint extension, Wilson risk score, thyromental distance, sternomental distance, ratio height to thynomental distance, hyomental distance ratio were applied whole cases were compared these tests with cormace Lehane test that is direct larngoscopy classification. Also mandibulahyoid distance, hyoservikal distance, atlantooccipital distance and mandibular angle was measured by blinded radiologist.Significant increase was seen in probability of difficult intubiton correlated with gender and BMI when demographic data compared with easy and difficult intubiton. (p<0, 05).Difficult intubution ratio of %7,6 and failed intubiton was not seen. Multıvariate analysis independent predictors were analysed using logistic regression analysis.(p<0, 05 was accepted for statistical significance)According to the present analysis most sensitive tests to detect difficult intubation was found to mandibulahyoid distance, atlantooccipital joint extention, Wilson test, ratio height to thyromental distance.When the cases at difficult intubution test and Cormac Lehane test compared, statically significant differences determined between Mallampati classification, upper lip bite test, atlantooccipital joint extention, Wilson risk score, thyromental distance, sternomental distance, hyomental distance ratio at height to thyroment distance and Cormack Lehane, İİG test haved no significant difference. (P>0, 08). Also difficult mask ventilation capasity of the head neck movement and TMJ mobility tests were also significantWilson risk score and ratio of height to thyremntal distance test was found as the most sensitive tests when they are used alone.In conclusion, we found that alone or together no tests in predicting difficulty in intubation hop suffeciently high sensitivity, specifity and pozitive predictivy values. On the other hand we think that ratio height to thyromental distance, Wilson risk score test, upper lip biting test, manndibulahyoid distance should be preferred.Because they are statistically significant higher.Key Words: Difficult İntubation, Upper Lip Bite Test,Mandibulahyoid Distance