Self-tapping ve self-drilling ortodontik mikro implantların ortodontik tedavi sürecinde stabilitelerinin karşılaştırmalı değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, birinci premolar diş çekimli vakalarda kanin dişlerin distalizasyonu sürecinde, ankrajı korumak amacıyla yerleştirilen self-tapping (ST) ve self-drilling (SD) ortodontik mikro implantların tedavi boyunca stabilitelerini Periotest cihazı (Medizintechnik Gulden, Modautal, Almanya) ile karşılaştırmalı olarak değerlendirmektir. Araştırma grubumuz, tedavileri alt veya üst çenede veya her iki çenede de daimi birinci premolar diş çekimli olarak yürütülmüş ortalama yaşları 16.47±2.3 yıl (kızlarda 16.72±2.34 yıl, erkeklerde 16.12±2.29 yıl) olan toplam 34 hastadan oluşmuştur. 1.5×8 mm mikro implantlar birinci molar ve ikinci premolar diş kökleri arasına split mouth tasarımına uygun olarak yerleştirilmiştir. 43'ü ST, 43'ü SD olmak üzere toplam 86 adet mikro implant (BioMaterials Korea Inc) yerleştirilmiş, 14 adet mikro implant ise başarısız kabul edilerek çalışma dışı bırakılmıştır. Stabilite ölçümleri 0.,1., 2., 3. ve 4. aylarda Periotest Classic ile yapılmıştır. Başarı oranları ki-kare ve Fisher's Exact testleriyle, ST ve SD mikro implantların tüm aylarda birbirleriyle karşılaştırılmaları bağımsız t-testleriyle ve aylık takip ölçümlerinin birbirleriyle karşılaştırılması tekrarlanan ölçümler için tek yönlü ANOVA testleriyle karşılaştırılmıştır. ST mikro implantların mesial ve oklüzal periotest ortalama değerleri aylara göre sırasıyla 1.36±2.39/2.19±1.54, 11.94±8.62/11.06±7.84, 14.50±7.17/12.93±6.04, 15.43±6.07/13.83±5.51, 16.07±5.81/13.41±5.61 olarak bulunmuş iken, SD mikro implantların mesial ve oklüzal periotest ortalama değerleri aylara göre sırasıyla -0.11±2.55/-0.22±2.97, 14.81±7.94/12.71±8.15, 15.00±6.23/12.77±6.51, 13.37±5.32/11.27±5.62, 12.41±5.07/10.33±4.85 şeklindedir. ST ve SD mikro implant stabilite ölçümleri birbirlerinden 0. ve 4. aylarda istatistiksel olarak önemli fark göstermiştir. Hem ST hem de SD mikro implant 0. ay stabiliteleri 1., 2., 3. ve 4. aylardan istatistiksel olarak daha yüksek bulunmuştur. SD mikro implantlar ST mikro implantlardan daha yüksek primer stabilite göstermekte ve hem ST hem de SD mikro implantlar primer stabilitelerini, takip eden aylarda koruyamamaktadırlar.Anahtar sözcükler: Mikro implant, self-tapping, self-drilling, stabilite

The purpose of this study was to compare the stability of self-tapping and self-drilling orthodontic micro implants throughout canine distalisation in permanent first premolar extraction cases by means of PeriotestTM (Medizintechnik Gulden, Modautal, Germany). 34 patients (19 girls, 15 boys) with the mean age 16.47±2.3 years (girls 16.72±2.34 years, boys 16.12±2.29) who were to be treated by the extraction of permanent first premolars in the maxilla, mandible or both were recruited for this study. 1.5×8 mm micro implants were placed between the roots of the second premolar and the first molar teeth within a split-mouth approach. 43 self-tapping and 43 self-drilling micro implants with a total of 86 micro implants (BioMaterials Korea Inc.) were inserted and 72 micro implants were included in the study owing to the the failure of 14 implants. The stability measurements of the micro implants were made at the 0th,1st,2nd,3rd and 4th months by means of Periotest ClassicTM. Success rates were compared by chi-square and Fisher's Exact tests, mean periotest values of self-tapping and self-drilling micro implants for the primary stability and 1st,2nd,3rd and 4th months were compared by independent samples t-test. Comparisons among monthly measurements were made by repeated measurements of ANOVA. The mean mesial and occlusal periotest values of self-tapping micro implants were 1.36±2.39/2.19±1.54, 11.94±8.62/11.06±7.84, 14.50±7.17/12.93±6.04, 15.43±6.07/13.83±5.51, 16.07±5.81/13.41±5.61 respectively and the mean mesial and occlusal periotest values of self-drilling micro implants were -0.11±2.55/-0.22±2.97, 14.81±7.94/12.71±8.15, 15.00±6.23/12.77±6.51, 13.37±5.32/11.27±5.62, 12.41±5.07/10.33±4.85 respectively. There was statistically significant difference between the stability of self-tapping and self-drilling micro implants at the initial and 4th month measurements. The stability of both ST and SD micro implants sex hibited statistically significant higher values at the 0th month than the 1st,2nd,3rd and 4th month measurements. Self-drilling micro implants exhibited higher primary stability than self-tapping micro implants but both of them failed to retain their primary stability values in the consequent months.Key Words: Micro implant, self-tapping, self-drilling, stability.