Temporomandibular eklem rahatsızlığı bulunan kadın hastalardaki östrojen değerleri ve sinoviyal sıvı içerisindeki TNF-α, IL-1ß, IL-6, IL-8, IL-10 ve IL-12 seviyelerinin değerlendirilmesi

Abstract

Temporomandibular eklem (TME) rahatsızlıkları TME'nin yapısını, mastikatör kasları veya her ikisini birden ilgilendiren bir grup rahatsızlığı içermektedir. Temporomandibular eklem hastalıklarının kadınlarda daha sık görülmesi TME rahatsızlıklarının gelişiminde cinsiyet hormonlarının etkili olabileceği ihtimalini ortaya koymaktadır. Cinsiyet hormonlarından olan östrojenin TME rahatsızlıklarının gelişiminde önemli bir rol oynadığı düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı TME rahatsızlığı bulunan kadın hastalardaki östrojen seviyesi ve TNF-α, IL-1ß, IL-6, IL-8, IL-10 ve IL-12'nin sinoviyal sıvıdaki konsantrasyonlarının değerlendirilmesidir. Çalışmamız tek taraflı TME rahatsızlığı olan 36 kadın hasta üzerinde yürütülmüştür. Hastalar östrojen seviyelerine (Yüksek ve düşük) ve tedavi başarısına göre (Başarılı ve başarısız) iki alt gruba ayrılmıştır. Tüm hastalara artrosentez tedavisi uygulanmış ve hastalar en az altı ay takip edilmiştir. Sinoviyal sıvısı örnekleri artrosentez işlem sırasında alınmıştır. Hastalara ait serum östrojen seviyeleri kan örnekleri alınarak tespit edilmiştir. Östrojen ve sitokin seviyeleri işlem öncesinde, klinik bulgular ise hem işlem öncesinde hem de işlem sonrasında kayıt edilmiştir. Daha sonra bu klinik ve laboratuvar bulguları karşılıklı değerlendirilmiştir. Çalışmamızın sonucunda östrojenin artrosentezin etkinliği üzerinde olumsuz bir etkisi olduğu görülse de artrosentez işleminin yüksek ve düşük östrojen seviyelerinde ağrıyı rahatlatmada etkili olduğu görülmüştür. Tedavi açısından başarılı ve başarısız gruplara ait sitokin seviyeleri arasında anlamlı bir fark tespit edilemese de TNF-α'nın düşük östrojen seviyesiyle ilişkili olduğu görülmüştür. Bunun yanında IL-1ß'nın kronik ağrı ile, düşük IL-8 ve IL-12 konsantrasyonlarının ise palpasyon ile hissedilen TME ağrısı ile ilişkili olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak östrojenin klinik ve biyokimyasal bulgular ile ilişkili olduğu belirlenmiştir. Ayrıca östrojen seviyesinin 36.48 pq/ml'nin üzerinde olduğu hastaların TME rahatsızlıkları gelişimine yatkın olabileceği ve bu hastalara uygulanan artrosentez tedavisinin etkinliğinin daha düşük olabileceği düşünülmektedir.

Temporomandibular joint disorders (TMD) are a collective term embracing a number of clinical problems that involve the masticatory muscles, the temporomandibular joint (TMJ) or both. Temporomandibular joint (TMJ) diseases predominantly afflict women, suggesting a role for female hormones in the disease process. As an sex hormone estrogens have been suggested to play an important role in the development of temporomandibular joint disorders. The aim of this study was to evaluate the estrogen values and TNF-α, IL-1ß, IL-6, IL-8, IL-10 and IL-12 synovial fluid leves in women patients with temporomandibular joint disorders. Our study consisted of 36 patients with unilateral TMDs. Patients divided into two sub groups according to their estrogen levels (High and low estrogen groups) and treatment success (Succesful and unsuccessful). Arthrocentesis treatment was performed on all patients and followed for six months at least. During this procedure synovial fluid samples were collected to determine cytokine levels. Patient's blood samples were also tested to determine serum estrogen levels. Estrogen and cytokines levels were evaluated pre-operatively and clinical findings were recorded both pre-operatively and post-operatively. These clinical and laboratory findings were evaluated and estimated. The study results showed that even high estrogen levels are poor prognostic indicator for effectiveness arthrocentesis, this procedure was successful at reducing the pain in both high and low estrogen levels. Although cytokines levels in successful and unsuccessful groups showed insignificant difference, TNF-α were significantly related with low estrogen levels. Chronic pain was associated to high IL-1ß levels and the pain with palpation on TMJ was also associated with low levels of IL-8 and IL-12. As a result, it is found that serum estrogen level sare associated to different clinical and biochemical findings. Additionally the patients with a serum estrogen level higher than 36.48 pq/ml are at risk for TMD and poor arthrocentesis outcome.