Gallium aluminium arsenide diode lazerin temporomandibular eklemde oluşturulan deneysel osteoartrit üzerine erken dönemdeki biyostimülasyon etkisinin histopatolojik olarak değerlendirilmesi

Abstract

Osteoartrit (OA); eklem kartilajlarını ve kemik yapılarını etkileyen kronik non-inflamatuar bir hastalıktır. Osteoartritin temporomandibular eklem (TME) tutulumunda tedaviye aşırı miktarda olan ya da tekrarlayan travmayı uzaklaştırma ile başlamak gerekmektedir. Hastalığın ilerleyen durumlarında non-steroidal anti-enflamatuar ilaç kullanımı, termal tedaviler, ultrason, kızılötesi ısı terapisi, serbest cisimlerin debridmanı, osteotomi ve protetik replasmana varan tedaviler uygulanmaktadır.Literatürde OA'nın TME tutulumunda Gallium Aluminium Arsenide diode lazer (Düşük Seviyeli Lazer) biyostimülasyonunun uygulandığı başka bir çalışma bulunmadığından tavşan eklemleri üzerinde deneysel olarak oluşturulmuş OA'ya lazer biyostimülasyonun kısa dönem histopatolojik etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu sebeple 21 adet ergin tavşan TME'sine sodyum mono iyode asetat enjeksiyonu ile bir ay sürede deneysel OA oluşturulmuştur. Çalışma Grubu 1'i oluşturan yedi adet tavşanının TME'lerine aralıksız emüsyon, 940 nm dalgaboyu, 5 W güç, 15 J/cm2 yoğunlukta, 9 sn süreyle, 48 saat arayla 14 seans lazer uygulanmıştır, Çalışma Grubu 2'i oluşturan altı adet tavşana da aynı parametreler ile 24 saat aralıklarla 28 seans lazer uygulanmıştır. Kontrol grubunu oluşturan sekiz adet tavşana ise deneysel OA oluşturup herhangi bir lazer tedavi prosedürü uygulanmamıştır. Deney prosedürü bitiminde bütün tavşanlar eş zamanlı olarak sakrifiye edilip TME'lerinin eklem kartilajları, osteokondral birleşimleri, kondrosit görünümleri ve subkondral kemikleşmeleri histopatolojik olarak değerlendirilmiştir.Çalışma sonunda lazer uygulanan çalışma gruplarındaki normal doku yüzdelerinin kontrol grubuna göre daha fazla oldukları görülmüştür ancak gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark görülmemiştir (p>0.05). Sonuç olarak, çalışmada kullanılan lazer biyostimülasyon protokolleri etkin bulunmamıştır. Osteoartrit tedavisinde daha etkili olabilecek lazer biyostimülasyon protokollerinin belirlenmesi için daha kapsamlı çalışmaların yapılmasına ihtiyaç olduğu sonucuna varılmıştır.

Osteoarthritis (OA) is a chronic noninflammatory disease, which affects the articular cartilages and bone structures of joints. Treatment of OA with temporomandibular joint (TMJ) involvement must begin with removal of extreme or recurrent trauma. Usage of nonsteroidal anti-inflammatory drugs, thermal therapy, ultrasound, infrared heat therapy, debridement of loose bodies, osteotomy and prosthetic replacement is applied in the later stages of the disease.In the literature there is no any other study Gallium Aluminium Arsenide diode laser (low level laser) biostimulation have applied to TMJ with OA involvement so; we aimed to investigate the short term histopathological effects of biostimulation on rabbits' TMJs which had experimentally induced. Therefore in the period of one month experimental OA was created with injection of sodium mono iodoacetate to 21 adult rabbits' TMJs. The Study Group 1 which contains seven rabbits were applied 14 sessions with continuous emulsion of laser with 940 nm wavelength, 5 W power, 15 J/cm2 density, 9 seconds long, 48 hours apart and the Study Group 2 also contains six rabbits were administered 28 sessions laser at 24 hours intervals with the same parameters. Control group which contains eight rabbits weren't applied any kind of laser treatment procedure except creating experimental OA. At the end of the experimental procedure all of the rabbits were sacrificed simultaneously whether joint cartilages, osteochondral junctions, chondrocyte appearances and subchondral ossification of TMJs were evaluated histopathologically. At the end of the study although normal tissue percentage was higher at laser applied study grups against control group but there's no significant difference seen statistically between groups (p>0.05). Consequently, the laser biostimulation protocols used in the study were not found effective. It was concluded that more comprehensive studies needed to apply to determine more effective laser biostimulation protocols for treatment of OA.