Tendon otogrefti ile talus osteokondral defekt tedavisi: Retrospektif çalışma

Abstract

ÖZETTendon Otogrefti İle Talus Osteokondral Defekt Tedavisi: Retrospektif ÇalışmaAmaç: Bu çalışmanın amacı talus osteokondral defekt (TOD) tedavisinde tendon otogrefti uygulayarak tedavi edilen hastaların sonuçlarını klinik ve radyolojik açıdan araştırıp, literatür bilgileri ışığında değerlendirerek tedavinin sonuçlarını diğer tedavi yöntemleri ile karşılaştırmaktır.Gereç ve yöntem: Bu çalışmada 15 hastanın 17 ayak bileği ameliyat edilmiştir. Hastaların ortalama takip süresi 23.9±28.7 (min 6-max 108) ay idi. Hastalarda tendon otogrefti olarak peroneus longus tendonu kullanılmıştır. Tendon defektin şekline uygun biçime getirilerek defektif alana yerleştirildi. Postoperatif dönemde kısa bacak alçı uygulandı. Hastalara 6-8 hafta sonra alçı sonlandırılarak ayak bileği egzersizlerine ve yük verilmeye başlandı. Hastalar önce 15. Gün, sonra 1.5 aylık, sonra 6 aylık sürelerle kontrole çağrıldı.Bulgular: Hastaların takiplerinde şikayetlerinin anlamlı ölçüde geçtiği, eski mesleklerine döndükleri ve eklem hareketlerinde kısıtlılık olmadığı görüldü. Radyolojik olarak ise dejenerasyon bulgularının ilerlemediği görüldü. manyetik rezonans görüntüleme (MRG)'de greftin defekti doldurduğu tespit edildi.Sonuç: Tendon otogrefti TOD tedavisinde kullanılabilen, kolay, ucuz ve tek seanslı, güvenilir bir metod olduğu kanaatine varıldı.Anahtar Kelimeler: Ayak bileği eklemi, osteokondral defekt, scaffold, tendon otogrefti.

SUMMARYTreatment of Talar Osteochondral Defect with a Tendon Autograft: Retrospective StudyObjectıve: The aim of this study is to evaluate the results of patients treated with tendon autograft in the treatment of talar osteochondral defect (TOD) in clinical and radiological terms, to compare the results of treatment with other treatment modalities in the light of literature.Methods: In this study, 17 ankles of 15 patients were operated on. The mean follow-up period was 23.9±28.7 (min 6-max 108) months. Peroneus longus tendon was used as tendon autograft in patients. The Tendon was shaped appropriately for defect form and placed defect area. Short leg plaster was applied postoperatively. After 6-8 weeks of treatment the plaster was removed and the ankle exercises were started and weightbearing was initiated. Patients were called to control after 15th day and after first 1.5 months and then for 6 months.Conclusıon: It was seen that the complaints of the patients were significantly regressed, there was no limitation in the joint movements and they returned to their jobs. Radiologically, it was seen that the findings of degeneration did not progress. Magnetic Resonance Imaging (MRI) was found to fill the graft defect.Result: Tendon autograft was considered to be a reliable, easy, cheap and one-step method that can be used in TOD treatment.Key Words: Ankle joint, osteochondral defect, scaffold, tendon autograft.