KTÜ Farabi Hastanesi Yanık Ünitesi`nde 2013-2017 yılları arasında tedavi gören olguların adli tıbbi açıdan değerlendirilmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Giriş ve Amaç: Termal bir travma olan yanıklar basit yaralanmalardan, ölümcül durumlara kadar değişen yelpazede klinik sonuçlara yol açabilmektedir. Gerek yaşayan olgularda gerekse yanık travması sonucu hayatını kaybetmiş olgularda medikolegal açıdan incelenmesi gereken birçok durum vardır. Çalışmamızın amacı; yanık travması geçiren vakaların sosyodemografik özelliklerini, yaralanma paternlerini, tedavi gereksinimleri ve prognozlarını ortaya koymak, ihmal - istismar bulguları ile adli bildirim süreçlerini değerlendirmek ve analizler sonucunda prognoza etkili faktörler üzerinden medikolegal sınıflandırılma kriterlerine katkı sunmaktır.Gereç Yöntem: Çalışma KTÜ Farabi Hastanesi Yanık Ünitesi'nde 01/01/2013-31/12/2017 tarihleri arasında tedavi görmüş hastaların hastane dosyalarının elektronik ve fiziki ortamda geriye dönük olarak incelenmesi ile yapılmıştır.Bulgular: 1225 hastanın 769 (%62,8)'u erkek, 456(%37,2)'sı kadındı. Hastaların yaşları 1 ile 89 arasında değişmekteydi. Yaş ortalamasının 21,8 ±23,8 olduğu tespit edildi. Ortalama yanık yüzey alanın ortalamasının 14,29 ± 13,74 olduğu tespit edildi. Tedavileri sırasında travma ilişkili psikiyatrik tanı alan hasta sayısı 60 (%4,9) olarak bulundu. Verilen öykü elde edilen fizik muayene bulguları ile birlikte değerlendirildiğinde; 54 (%4,4) yanık travması fiziksel istismar düşündürmekteydi. Yanıklı hastayı acil serviste değerlendiren hekimlerin ya da yanık ünitesinde tedavisini gerçekleştiren hekimlerin 379 (%30,9) vakada adli bildirimde bulundukları tespit edildi. Çalışmamızda eksitus olan hastaların yaşlarının taburcu olanlara göre ileri olduğu (eksituslarda 56,54±28,60, taburcu olanlarda 19,39±23,12) bu farklılığın anlamlı olduğu bulundu (p<0,001).Sonuç: Yanık travmaları sık karşılaşılan, koruyucu önlemler alınması gereken, ihmal ve istismarın bulgusu olabilen travmalardandır. Yaşlılarda ve özellikle çocukluk yaş grubunda istismar sonucu yaralanmalar daha sık karşımıza çıkmaktadır. Bu nedenle bulgular doğru yorumlanmalı, sağlık personelinin adli bildirimle ilgili bilgi eksiklerini giderici çalışmalar yapılmalıdır. Ayrıca travmanın medikolegal sınıflandırması ile ilgili düzenlemeler yapılmalıdır.Anahtar Kelimeler: Yanık, İstismar, Adli Tıp Introduction and Objective: Burns are thermal injuries that may have a wide variety of clinical consequences from simple injuries to mortality. There are many aspects that must be medicolegally addressed in both nonsurvivors and survivors from burn injuries. The objective of our study was to determine sociodemographic characteristics, injury patterns, treatment requirements and prognoses of patients with burn injuries to evaluate the findings of neglect-abuse and forensic reporting processes. This study also aimed to contribute to the medicolegal classification criteria over the factors that have an effect on the prognosis in the analyses.Material and Method: The study was conducted by retrospective review of digital files and paper records of patients who received therapy in the Burn Unit at KTU Farabi Hospital between 1st January, 2013, and 31st December, 2017.Results: Of 1225 patients, 769 (62.8%) were males and 456 (37.2%) were females. The ages of the patients varied between 1 and 89 years. The mean age was 21.8 ± 23.8 years. The mean burnt body surface area was 14.29 ± 13.74. There were 60 patients (4.9%) who were diagnosed with a trauma-related psychiatric disorder during their treatment. When the medical history and physical examination findings were evaluated together, burn injuries suggested physical abuse in 54 patients (4.4%). It was found that the doctors who evaluated the patients with burn injuries at the emergency room and those who performed the treatment at the burn unit made a forensic notification for 379 (30.9%) patients. The present study found that the mean age of nonsurvivors was significantly higher than that of patients who survived to discharge (56.54 ± 28.60 years for nonsurvivors and 19.39 ± 23.12 years survivors; p<0.001).Conclusion: Burn injuries are frequently encountered, and they require precautionary measures. These injuries are suggestive of neglect and abuse. Burn injuries due to abuse are more frequently observed in the elderly and especially in childhood. Thus, the findings must be correctly interpreted, and more efforts should be spent to eliminate lack of knowledge among healthcare professionals about forensic reporting. Moreover, regulations must be put forward regarding the medicolegal classification of trauma.Anahtar Kelimeler: Yanık, İstismar, Adli Tıp
Collections