Yoğun bakım hastalarında gastrik rezidüel volüm sınırının morbidite ve mortalite üzerine etkileri

Abstract

Giriş: Beslenme, morbidite ve mortaliteyi etkileyen, kontrol edilebilir nedenler arasında en önemlilerden biri olarak kabul edilmektedir. Enteral beslenmenin parenteral beslenmeye oranla birçok yararı klinik ve deneysel çalışmalarla gösterilmiştir. Gastrik motilite bozukluğu kusma, enfeksiyon, yoğun bakım mortalitesi gibi komplikasyonlara sebep olabilmektedir. Günümüzdeki kılavuzlarda gastrik rezidüel volüm (GRV) sınırı ve takip sıklığı konusunda fikir birliği yoktur. Amaç: Bu çalışmanın amacı; enteral beslenme uygulanmakta olan yoğun bakım hastalarında, 150 mL ve 250 mL GRV sınırlarının hedef kalori ve proteine ulaşma oranları ve gastrik intolerans üzerine etkilerinin saptanmasıdır. Materyal ve Metod: Bu araştırma Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı kapsamında klinik retrospektif (geriye dönük) bir araştırma olarak planlandı ve 1 Ocak 2008 – 31 Aralık 2017 tarihleri arasındaki dönemde Anesteziyoloji ve Reanimasyon Yoğun Bakım Ünitesinde enteral beslenme verilen hastalar yatış anından itibaren 14 gün süreyle incelendi. GRV sınırına göre 150 ml (Grup 1) ve 250 ml (Grup 2) olacak şekilde 2 gruba ayrılan hastaların kalori değerleri, protein değerleri, morbidite ve mortalite faktörleri incelendi. Bulgular: Çalışmaya alınan hastalarda cinsiyet, ağırlık, BMI, başlangıç laboratuar değerleri, septik şok, yoğun bakım ve 28. gün mortalitesi, kullanılan enteral ürün çeşidi, diyare, konstipasyon, kusma/regürjitasyon, prokinetik ilaç kullanımı, APACHE II ve SOFA değerleri benzerdi. Hastaların hedef kalori ve proteine ulaşma yüzdeleri kıyaslandığında Grup 2'de (250ml) anlamlı olarak daha yüksek oranlar tespit edildi. Tüm hastalar verilebilen protein miktarı açısından 1,2 mg/kg/gün ve altı ile 1,2 mg/kg/gün üzeri olacak şekilde karşılaştırıldığında, yoğun bakım mortalitesi ve mekanik ventilatörde kalma süreleri, yüksek protein alanlarda daha düşük çıkmıştır. Sonuç: Hedef kalori ve proteine ulaşma yüzdeleri açısından grup 2 lehine anlamlı fark saptanmıştır ancak gastrik intolerans açısından anlamlı bir fark saptanmamıştır. Bu nedenle hastaların izlemine güncel rehberlerin önerdiği gibi, GRV eşik değeri 500 ml'ye arttırılarak devam edilmesine karar verilmiş ve yoğun bakım ünitemizde uygulanmaya başlanmıştır. Anahtar Kelimeler: Yoğun bakım ünitesi, enteral beslenme, gastrik rezidüel volüm, gastrik intolerans.

Introduction: Nutrition is accepted as being one of the most significant controllable causes that can have an impact on morbidity and mortality. Clinical and experimental studies have demonstrated many benefits of enteral nutrition when compared to parenteral nutrition. It is possible for gastric motility disorder to cause complications such as vomiting, infection and intensive care mortality. Current guidelines have not arrived at a consensus on the limit of, and the follow-up incidence, of gastric residual volume (GRV). Objective: The objective of this study is to determine the impacts of GRV limits of 150 mL and 250 mL on the rates of reaching target calorie and protein and to determine gastric intolerance in intensive care patients receiving enteral nutrition. Materials and Methods: This study has been designed as a clinical retrospective study at Karadeniz Technical University, Faculty of Medicine, Department of Anesthesiology and Reanimation. In the study, patients who received enteral nutrition in the Intensive Care Unit of Anesthesiology and Reanimation between January 1, 2008-December 31, 2017 were examined for 14 days starting from the time of hospitalization. The patients were divided in two groups: 150 mL (Group 1) and 250 mL (Group 2), depending on the GRV limit. The calorie values, protein values and morbidity and mortality factors of the patients were examined. Results: The following values were all consistent in the patients who were enrolled in the study: gender, weight, BMI, baseline laboratory values, septic shock, intensive care and day 28 mortality, type of enteral product used, diarrhea, constipation, vomiting/regurgitation, use of prokinetic drug, and APACHE II and SOFA values. When the patients' rates of reaching target calorie and protein were compared, significantly higher rates were found in Group 2 (250 mL). Following comparison of the patients in terms of the optimal protein intake of 1.2 mg/kg/day and below, and 1.2 mg/kg/day and above, intensive care mortality and the duration of mechanical ventilation were lower in patients with a higher intake of protein. Conclusion: A significant difference in favor of group 2 was found in terms of the rates of reaching target calorie and protein values. However, no significant difference was found in terms of gastric intolerance. Therefore, as up-to-date guidelines recommend, it was decided to maintain the follow-up of patients by increasing GRV threshold value to 500 mL. The measure was subsequently applied in our intensive care unit. Key Words: Intensive care unit, enteral nutrition, gastric residual volume, gastric intolerance.