Osteoid osteoma tanılı hastaların klinik takip ve tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi (Retrospektif çalışma)

Abstract

Amaç: Osteoid osteoma soliter, benign bir kemik tümörüdür. Öncelikli klinik belirti, geceleri artan, uykuyu etkileyen ve nonsteroid antiinfla¬matuvar ilaç (NSAİİ) tedavisiyle azalan ağrıdır. Uzun süren NSAİ ilaç tedavisi gastrointestinal şikayetler ve komplikasyonlar sebebiyle sürdürülebilir değildir. Osteoid osteomanın cerrahi tedavisi; açık cerrahi ve BT yardımlı radyofrekans ablasyo (RFA) yöntemi olmak üzere 2 farklı yöntemle yapılabilmektedir. Bu çalışmadaki amaç kliniğimizde osteoid osteoma tanısı konulan hastalara uygulanan 2 farklı cerrahi yöntemi karşılaştırmak ve atipik tümör lokalizasyonlarını belirlemektir.Gereç yöntem: Bu çalışmaya klinik, radyolojik ve histolojik bulguları osteoid osteomaya uyan toplam 98 hasta dahil edildi. Olguların işlem öncesi, işlem ve işlem sonrası kayıt altına alınmış olan klinik ve radyolojik bulguları retrospektif olarak değerlendirildi. Girişimlerin 91 tanesi en-blok rezeksiyon ve mini açık cerrahi küretaj yöntemi ile diğer 7 tanesi de Radyoloji Anabilim Dalı Girişimsel Radyoloji Ünitesinde BT eşliğinde perkütan RFA yöntemi ile yapıldı. Hastaların 26'sı kadın (%26.5), 72' si erkekti (%73.5) ve yaş ortalaması 19,2 (2 – 65) olarak belirlendi. Preoperatif VAS ile değerlendirilen hastalar, postoperatif dönemde de, ağrı kontrolü için 2. haftada, 6. haftada ve 12. ayda tekrar VAS kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: Olgular preoperatif ve postoperatif visual analog skala (VAS) ile değerlendirildi. Operasyon öncesi VAS ortalama 5.03 (3-8), operasyon sonrası VAS 0.4 (0-6) olarak bulundu. Ortalama takip süresi 4 yıl 7 aydı (1 – 9 yıl). Bir hastada vertebra tutulumu olduğundan yön belirtilemedi, 46 hastada (%47.4) sol, 51 hastada (%52.6) sağ taraf tutulumu mevcuttu. Lezyonlar femur (38), tibia (30), radius (2) , ulna (2), fibula (5), ayak falanks (5), vertebra (1), el falanks (3), metakarp (1), metatars (1), skafoid (1), küboid (1), iskium (1), pubis (1), ilium (2), kalkaneus (2), küneiform (1) ve talus (1) yerleşimliydi. Lezyonların 77'si uzun kemiklerde, 16'sı kısa kemiklerde, 4'ü yassı kemiklerde ve 1 tanesi irregüler kemiklerdeydi. 68 olguda (%69,4) ile en sık yerleşim femur ve tibia olarak bulundu. Atipik yerleşim olarak; radiusta 2 (%2), ulnada 2 (%2), fibulada 5 (%5.1), ayak falanksta 5 (%5.1), vertebrada 1 (%1), el falanksta 3 (%3.1), metakarpta 1 (%1), metatarsta 1 (%1), skafoidte 1 (%1), küboidte 1 (%1), iskiumda 1 (%1), pubiste 1 (%1), iliumda 2 (%2), kalkaneusta 2 (%2), küneiformda 1 (%1) ve talusta 1 (%1) olarak görüldü. Toplamda 30 (%30,6) atipik yerleşim alanı belirlendi.Sonuç: Açık cerrahi yöntemlerin yatış süresi ve komplikasyon oranı literatürde belirtildiği kadar fazla değildi. Ayrıca açık cerrahi yöntemde ek bir cihaz kullanımına gerek yoktur. Güvenilir, etkin ve ucuz bir yöntemdir. Çalışmamızda açık cerrahi ile %100 klinik başarı bulundu ve hiç başarısızlık belirtilmedi. Bunun sebebinin dikkatli bir preoperatif planlama ve cerrahi tecrübe olduğu, BT eşliğinde RFA tedavi edilen hastalardaki başarısızlığın sebebinin ise vaka azlığı ve tecrübe eksikliği olduğu düşünülmektedir. İntraartiküler ve atipik olgular belirlendi. Atipik lokalizasyonların daha çok kısa kemiklerde olduğu görüldü.

Objective: Osteoid osteoma is a solitary, benign bone tumor. Clinical symptoms, especially at night, affecting sleep, pain is reduced by nonsteroidal anti-inflammatory drug therapy. Long-standing NSAID drug therapy is not sustainable due to gastrointestinal complaints and complications. Surgical treatment of osteoid osteoma; open surgery and CT assisted radiofrequency ablation (RFA). The aim of this study is to compare 2 different surgical methods applied to patients with osteoid osteoma diagnosis in our clinic and to determine atypical tumor localizations.Materials and Methods: A total of 98 patients with clinical, radiological and histological findings were included in this study. Clinical and radiological findings of the cases were recorded retrospectively before, during and after the procedure. 91 of the procedures were en-block resection and mini-open surgical curettage ,7 with CT-guided percutaneous RFA at the Interventional Radiology Unit of Radiology Department. Of the patients, 26 were female (26.5%), 72 were male (73.5%) and the average age was 19.2 (2-65 years). Patients evaluated with preoperative VAS were also evaluated postoperatively using VAS for pain control at 2 weeks, 6 weeks and 6th and 12th months.Results: The cases were evaluated with preoperative and postoperative visual analog scale (VAS). The mean preoperative VAS was 5.03 (3-8) and postoperative VAS 0.4 (0-6). The average follow-up period is 4 years 7 months (1-9 years). In one case the affected vertebrae direction is not specified. In 46 patients (47.4%) left, in 51 patients (52.6%) had affected the right side. The lesions were located on femur (38), tibia (30), radius (2), ulna (2), fibula (5), foot phalanx (5), vertebra (1), hand phalanx (1), scaphoid (1), cuboid (1), ischium (1), pubis (1), ilium (2), calcaneus (2), cuneiform (1) and talus (1). Of the lesions, 77 were in the long bones, 16 in the short bones, 4 in the flat bones and 1 in the irregular bones. In 68 cases (69.4%) the most frequent site was femur and tibia. As an atypical location; radius 2 (%2), ulna 2 (%2), fibula 5 (%5), foot phalanx 5 (%5), vertebra 1 (%1), hand phalanx 1 (%1), scaphoid 1 (%1), cuboid 1 (%1), ischium 1 (%1), pubis 1 (%1), ilium 2 (%2), calcaneus 2 (%2), cuneiform 1 (%1) and talus 1 (%1). A total of 30 (30.6%) atypical location areas were identified.Conclusion: In the open surgical procedure, the duration of hospitalization and the complication rate were not as high as in the literature. In addition, there is no need to use an additional device in the open surgical procedure. It is a reliable, efficient and inexpensive method. Our study showed 100% clinical success with open surgery and no recurrence was specified. The reason of it is a careful preoperative planning and surgical experience, while the cause of the failure in patients treated with CT-guided RFA is considered to be a inadequate cases and lack of experience. Intraarticular and atypical cases were identified. It was seen that atypical localizations were mostly in short bones.