Zor havayolu tahmininde servikal tomografinin rolü

Abstract

Zor havayolunun önceden tahmin edilmesi morbidite ve mortaliteyi azaltır.Bu nedenle entübasyon öncesi zor havayolunu değerlendiren testlerin yapılmasıönem taşır. Çalışmamızın amacı nazofarinks, orofarinks ve hipofarinks alan vehacimleri ile zor havayolu arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.Çalışmamız Karadeniz Teknik Üniversitesi Klinik Araştırmalar etik kurulonayı (2018/81) alındıktan sonra, 2015-2018 yılları arasındaki dönemde, KTÜ TıpFakültesi Anestezijoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı'nca genel anestezi altındaendotrakeal entübasyon uygulanmış 18-85 yaş arası, tanı ve tedavi amaçlı servikalvertebra bilgisayarlı tomografisi çekilmiş ve görüntüleri hastane PACS sistemindekayıtlı olan 73 hasta ile retrospektif olarak yapıldı.Tüm hastaların anestezi poliklinik preoperatif değerlendirme kayıtları,anamnez ve muayene kayıtları, anestezi ameliyat raporları incelendi. Demografikbilgileri, Mallampati Sınıflaması, temporamandibular eklem hareket kısıtlılığı, başboyun hareket kapasitesi, obstriktif uyku apne sendromu öyküsü, tiromental mesafe,sternomental mesafe, Cormack- Lehanne Sınıflaması, maske ventilasyon zorluğu veentübasyon zorluğundan oluşan parametreler kaydedildi. Servikal vertebrabilgisayarlı tomografi görüntüleri kör bir radyolog tarafından incelenerek orofarinks,nazofarinks ve hipoarinks alan ve hacimleri ayrı ayrı hesaplandı.Demografik verilerden yaş ile ölçülen alan ve hacimler arasında fark yokken,vücut kitle indeksi yüksek olanlarda hipofarinks hacmi ve toplam üst havayolu hacmianlamlı derecede daha düşüktü. Kadınlarda entübasyon zorluğu açısından farkolmamasına rağmen, orofarinks hacmi , hipofarinks hacmi ve toplam üst havayoluhacmi erkeklere göre daha düşüktü.Ölçülen tüm alan ve hacimler yönünden Mallampati ve Cormack Lehannesınıfları arasında fark yoktu.Temporomandibular eklem kısıtlılığı, baş boyun hareketkapasitesi ve obstriktif uyku apne sendromu öyküsü ölçülen havayolu alan vehacimler açısından anlamlı birer preoperatif değerlendirme parametresi değildi.Maske ventilasyonu zor olan hastaların nazofarinks hacimleri kolay olanlaragöre daha düşüktü.Tiromental mesafe ile nazofarinks alanı arasında pozitif yönde düşük-ortaderecede korelasyon mevcuttu. Sternomental mesafe ile nazofarinks alanı venazofarinks hacmi arasında pozitif yönde düşük-önemsiz derecede, hipofarinkshacmi arasında ise negatif yönde düşük-önemsiz derecede korelasyon vardı.Sonuç olarak , havayolu alan ve hacimlerindeki azalmanın maske ventilasyonve entübasyonu zorlaştırabileceğini, nazofarinks alan ve hacminin özellikleirdelenmesi gerektiğini, endikasyon dahilinde bilgisayarlı tomografisi preoperatifçekilmiş hastalarla yapılabilecek yüksek hasta sayılı prospektif bir çalışma ile dahakesin sonuçlar elde edilebileceğini düşünmekteyiz.

Predicting the difficult airway reduces morbidity and mortality. Therefore, itis important to perform tests evaluating difficult airway before intubation. The aim ofthis study was to investigate the relationship between the nasopharynx, oropharynxand hypopharynx area and volumes with difficult airway.After the approval of Ethics Committee (2018/81) of Karadeniz TechnicalUniversity Clinical Researches was obtained, our study was performedretrospectively with 73 patients between the ages of 18-85, who were appliedendotracheal intubation under general anesthesia between 2015-2018 at the KTUFaculty of Medicine Department of Anesthesiology and Reanimation and hadcervical vertebrae computed tomography images taken for diagnostic-treatmentpurposes and recorded on the hospital's PACS system.Preoperative evaluation records, anamnesis and examination records,anesthesia surgery reports of all patients were evaluated. Demographic data,Mallampati Classification, temporomandibular joint movement restriction, head andneck movement capacity, history of obstructive sleep apnea syndrome, thyromentaldistance, sternomental distance, Cormack-Lehanne Classification, mask ventilationdifficulty and intubation difficulty parameters were recorded. Computed tomographyimages of the cervical vertebrae were examined by a blind radiologist and theoropharynx, nasopharynx and hypopharynx areas and volumes were calculatedseparately.While there was no difference between age among the demographic data witharea and volume, hypopharynx volume and total upper airway volume weresignificantly lower in patients with high body mass index. Although there was nodifference in intubation difficulty in women, oropharynx volume, hypopharynxvolume and total upper airway volume were lower than men.There was no difference between Mallampati and Cormack Lehanne classesin terms of all measured areas and volumes. Temporomandibular joint restriction,head and neck movement capacity and history of obstructive sleep apnea syndromewere not significant preoperative evaluation parameters in terms of airway area andvolumes measured.The volume of nasopharynx was lower in patients having difficulty withmask ventilation than in those with easy mask ventilation.There was a positively low to moderate correlation between thyromentaldistance and nasopharynx area. There was a positively low-insignificant correlationbetween sternomental distance and nasopharynx area with nasopharynx volume anda negatively low-insignificant correlation with hypopharynx volume.In conclusion, we think that the decrease in airway area and volume maymake mask ventilation and intubation difficult, nasopharyngeal area and volumeshould be examined in particular and that a prospective study with high number ofpatients who had preoperative computered tomography taken within indication willprovide more accurate results.