Hafif ve orta derecedeki esansiyel hipertansiyonlu hastalarda sol ventrikül diastolik fonksiyonlarının incelenmesi

Abstract

-26- ö Z E T Bu çalışmaya hafif ve orta derecedeki esansiyel hipertansiyonlu 20 hasta ile 10 normal olgu alındı. Hastalar 3 gruba ayrıldı. Grup I; EKG ve telegrafi olarak normal olanlar(lO), grup II; EKG ve telegrafi olarak sol ventrikül hipertrofisi mevcut olanlar(lO), grup III; tüm hastaları kapsı- yordu(20). Normal ve hasta gruplarında sol ventrikül sistolik (EF) ve diyastolik fonksiyonları (VRZ, NVR, SLVADK) ekokardiyografik olarak değerlendirildi. Çalışmamızda normal ve hasta gruplarında EF değerlerinin ortala malar arası farkı anlamsızdı. VRZ hasta grubunda (0.325 ± 0.02 sn) normal olgu (0.183 ±0.01 sn) grubuna göre anlamlı derecede uzamıştı(p < 0.01). NVR'nin tüm hasta grubunda ortalama değeri (7.07 + 0.03 S~ ) normale (10.79 ± 0.84 S ) nazaran anlamlı derecede azaldığı saptandı(p < 0.01). SLVADK'nın ise hasta grubunda normale göre anlamlı derecede arttığı gözlendi(p < 0.01). Konvansiyonel değerlendirmede henüz sol ventrikül hipertrofi kriterleri bulunmamasına rağmen sol ventrikül relaksasyon fonk siyonlarının bozulduğu ve arka duvar kalınlığının arttığı görüldü.-27- Grup Ill'te EF-VRZ, EF-NVR ve VRZ-NVR arasında lineer bir ilişki araştırıldı. EF-VRZ, EF-NVR arasında ilişki saptanmadı. Fakat VRZ -NVR arasında önemli bir ilişki saptandı(p < 0.01). VRZ artarken NVR azalıyordu. Sonuçta hafif ve orta derecedeki esansiyel hipertansiyonlu hastalar da diyastolik indeks olan VRZ'de uzama, relaksasyon eğiminde azalma, SLVADK'da anlamlı derecede artma bulundu. Bu parametrelerin bir sistolik parametre olan EF'deki değişikliklerden önce meydana geldiği ve myokardın bozulduğunu gösteren parametreler olduğu kanısına varıldı.