Deneysel peritonitte intraabdominal adezyon oluşumuna heparin, aprotinin ve sodyum sitratın etkilerinin araştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
-38- ÖZET Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Cerrahi Araştırma Merkezi'nde ağırlıkları 180-260 gr arasında değişen 77 adet Swiss Albinorat üzerinde yapılan bu çalışmada karın içi yapışıklıklarının oluşumu üzerine heparin, aprotinin ve sodyum sitratın etkileri araştırıldı. Denekler fekal inokulum dışında hiçbir ajan verilmeyen kontrol grubu, intraperitoneal ve sistemik heparin verilen (1 ve 2. grup) intraperi toneal ve sistemik aprotinin verilen (3 ve 4. grup) ve intraperitoneal ve sistemik sodyum sitrat verilen (5 ve 6. grup) gruplar olmak üzere 7 gruba ayrıldı.Kontrol grubu dışındaki deneklere operasyondan 1 saat önce ve postoperatif üç gün tek doz olmak üzere heparin (1 ve 2. gruba), aprotinin (3 ve 4. gruba) ve sodyum sitrat (5 ve 6. gruba) verildi. Ratlar 15 gün süre ile izlenildi. 15. gün relaparatomi yapılarak karın içi yapışıklıkların yoğunluğu saptandı. 15. günden önce ölen ratlara otopsi yapılarak karın içi yapışıklıkların yoğunluğu saptandı. Relaparatomi sırasında peritoneal kaviteden kültürler alındı. Sonuçlar adezyonların yoğun luğu, mortalite ve enfeksiyon açısından değerlendirildi. Kontrol grubunda adezyonların evre 3 ve evre 4'de yoğunluk kazandığı görüldü. Mortalite oranı % 40'dı. Alınan 10 peritoneal kültürün sekizinde etken patojen üretildi.-39- întraperitoneal heparin verilen ratlarda adezyonlar evre 1 ve evre 2'de yoğunluk kazanıyordu. Evre 3 ve evre 4 yoğunlukta yapışıklık bu grupta hiç görülmedi. % 60 evre 1, % 40 evre 2 yoğunlukta yapışıklığın olduğu bu grupta mortalite oranı % 10 idi. Alınan peritoneal kül türlerin ise sadece bir tanesinde etken patojen üredi. Sistemik heparin verilen grupta da sonuçlar intraperitoneal heparin verilen grup ile benzerlikler göstermekte idi. Sistemik heparin verilen grupta evre 3 ve 4 yoğunlukta yapışıklık görülmezken % 30 evre 1, % 70 evre 2 yoğunlukta yapışıklık gözlendi. Bu grupta mortalite oranı % 10 idi. Alınan peritoneal kültürlerin ikisinde etken patojen üretildi. intraperitoneal aprotinin verilen grupta % 10 evre 1, % 70 evre 2, %20 evre 3 yoğunlukta yapışıklık saptandı. Üç kültürde E.coli, ikisinde proteus üredi. Sistemik aprotinin verilen grupta % 20 evre 1, % 50 evre 2, %20 evre 3 ve % 10 evre 4 yoğunlukta yapışıklık saptandı. Alınan kültürlerin altısında etken patojen üredi. Mortalite oranı intraperitoneal uygulama yapılanlarda % 10, sistemik uygulama yapılanlarda ise % 20 idi. İnraperitoneal sodyum sitrat verilen grupta % 20 evre 2, % 50 evre 3 ve % 30 evre 4 yoğunlukta yapışıklık görüldü. Sistemik sodyum sitrat verilen grupta ise % 50 evre 2, % 40 evre 3 ve % 10 oranında evre 4 yoğunlukta yapışıklık saptandı. Sodyum sitrat verilen her iki grupta da mortalite oranı % 30 olup altışar kültürde etken patojen üredi.-40- Kontrol grubu ile heparin ve aprotinin verilen gruplar arasında anlamlı bir fark olduğu, kontrol ile sodyum sitrat verilen gruplar arasında ise anlamlı bir farkın olmadığı saptandı. Sonuç olarak, yapmış olduğumuz deneysel çalışmayla peritonit modelinde gelişebilecek karın içi yapışıklıklarının hem intraperitoneal hem de sistemik uygulanan heparinle azaltılması yanı sıra heparinin morbidite ve mortalite üzerine de olumlu etkilerinin belirlendiği ve potansiyel risk taşıyan karın içi ameliyatlarında mini doz heparinin kullanılmaya değer bir yöntem olduğu kanısına varıldı.
Collections