Ben, bellek: İmge
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Tarihsel bir akış içerisinde var olan sanatsal yaklaşımlar, ait oldukları yüzyılın dinamiklerine bağlı olarak değişim göstermiştir. Bu yüzyılda bizler, Modernizmden postmodernizme evrilen bir yolculuğa tanık olmaktayız. Ve son elli yılda değişen tutumlardan birisi, sanatta büyük anlatıların yerini, minör olgulara ve kişisel mitolojilere bırakmasıdır. Uzun yıllardır batı ekseninde yazılan sanat tarihi, yeni dünya düzeni ve küreselleşmenin katkısıyla, ötekinin anlatısına kucak açmıştır. `Ben, Bellek: İmge` başlıklı bu tezde, sanatta kişisel mit olgusunun tarihsel süreci irdelenmiştir. 90'lardan sonra Türkiye'deki sanat anlayışı, her ne kadar kişisel anlatılar üzerinden ilerlese de, kimlik, cinsiyet, etnik gibi politik söylemlerle büyük anlatılara BAĞLANMAKTADIR. Böylece, Türkiye'nin de içinde yer aldığı Orta Doğu ve Balkan coğrafyası, giderek huzursuzlaşan estetik ve dil arayışlarıyla, ağırlıkta kimlik olgusunu sorunsallaştırmıştır. Tezde, günümüzün sanat anlayışı içinde yer alan kişisel ama bir o kadar da politik olan büyük anlatıların aksine; bireysel mitolojiler çerçevesinde; `önemsiz, sıradan, öznel, bir anti kahraman ve hikâyesiz olma durumu incelenmiştir. Kimlik problemleri çerçevesinde örülen anlatılar, günümüz sanat ortamlarında belirginleştikçe, bunun dışında kalan hikâyeler silikleşmekte ve önemsizmiş gibi görünmektedir. Tez süresince; `siyasi söylemlerin popüler olduğu bu zaman diliminde, bir hiç kimse olarak silikleşen benliği görünür kılmak mümkün müdür?` sorusuna cevaplar aranmıştır.Ayrıca 21. Yüzyılın hızlı, aksak, ironik ve kendine has oksimoron yapısı içinde, hemen her büyük meseleye uzak kalan Ben'in dünyası deşifre edilmiş ve resim, video, fotoğraf gibi medyumlarla somutlaştırma ihtiyacı ortaya çıkmıştır. Bu imgeselleştirme süreci; fragman, düşünce-imaj, bir anlatım biçimi olarak montaj, Nadire Kabinelerini andıran bir dünya içinde `arasılık` kavramlarının keşfi çerçevesinde bir yön izlemektedir.Anahtar Sözcükler Kişisel mitoloji, Minör Anlatı, Fragman, Montaj, Aradalık, Belleksizlik, Güncel Sanat, Resim Artistic approaches which exist in the historical process has been changed within their century's dynamics. We have witnessed an adventure of evaluation from modernism to post modernism in this century. One of the changing attitudes in art is replaced grand narratives with minor issues and individual mythology. For many years, by helping of the new world structure and globalism, the art history is written for the west has embraced narratives of the others. Individual Mythologies in the continuum of art history are analyzed in the thesis which is entitled `Me, Memory: Image`. Although after the 90's, views on art in Turkey is conveyed to personal narratives, it is connected to major narratives with political discourses as identity, gender, ethnicity. Thus, Middle East and Balkans where Turkey is in too, is problematized the phenomenon of identity along with an increasingly unrestful esthetic and seeking for a new style (language) in art. In the thesis, as part of Individual Mythologies is researched `the situation of being an anti-hero, trivial, ordinary, and subjective and not having a story`, on the contrary that is not only personal but also political narratives in today's concepts of arts. When the narratives about the problem of identity is getting more become clear in today's art authority, Narratives which is not involved majority seems to become indistinct and insignificant. During the thesis term, I searched an answer a question that `Is it possible to make visible a self who wants to be `no one` in this time when the political discourses are popular. In addition to all these, the world of self who stays away from almost every major issue is deciphered within 21. Century's unique structure that is fast, ironic and oxymoron. It comes out requirement of concretization by using mediums such as painting, video and photograph. This process of visualization is fallowed a way to discover concepts which are fragment, thought – image, montage as a form of expression and betweenness a world reminiscent of the Cabinet of Curiosities.Key Words Individual Mythology, Minor Narrative, Fragment, Montage, Betweennness, Contemporary Art, Painting
Collections