Sanatçının nesnesi

Abstract

Biçimi ve kavramsal dayanağı değişerek bağlamından kopmuş olan, yani yapısal ve düşünsel boyutta sanat eserine dönüşen nesneler, bu tezde `sanatçının nesnesi` olarak adlandırılmıştır. `Sanatçının nesnesi` kapsamında odağa alınan günümüz sanatçılarının çalışmalarında; tanıdık ama farklı, açıklanabilir ama sıra dışı nesne yorumları dikkati çekmektedir. Sanatsal ifade olanakları içerisinde yer alabileceği hiç düşünülmemiş olan `buluntu nesneleri`; bir ifade aracı olarak kullanan ve bu sebeple sanat dilinde bir evrim başlattığı rahatlıkla söylenebilecek olan Kübizm, bu evrimi sanatçının seçtiği hazır nesnelerle bir adım öteye götüren Dada ve düşsel nesnelerle alışılmış, sıradan görüntünün sınırlarını zorlayan Gerçeküstücülük, sanatta nesnenin dönüşümünde kırılma noktaları olarak görülmektedir. Herkese, her yere ait olabilecek sıradan nesneleri, sanatçının nesnesine dönüştürmek, nesneyi diğer nesnelerden ayırt edilebilir bir özelliğe kavuşturur. Tez kapsamında yapılan `Annemin/Babamın Nesneleri` ile `Doğanın Nesnesi` çalışmaları da bu bağlamlarda gerçekleştirilmiştir. Yine bu bağlamda, geleneksel yapısından, bir yerleştirme olarak kurgulanmasından kaynaklı uzaklaşan, başka bir boyut kazanan ve böylece natürmortun geleneksel tanımının bugün neleri içine alabileceğinin keşfine de olanak sağlamış olan `Natürmort Bahçesi` çalışması yapılmıştır. Bu çalışmalarda nesne, yeni bir biçim vererek, tektipleştirilerek sahiplenebilme şeklinde temellendirilmiştir. Böylece nesne, sanat alanına çekilerek, günlük sıradan mekanından ve işlevinden daha da öznel bir alanda var olmuştur. Tüm bu akış, `nesneyle günümüzde yeni bir şey nasıl söylenebilir?` sorusuna görsel ve kuramsal yanıtlar ile yanıtı aranan yeni soruları beraberinde getirmiştir. Anahtar Sözcükler Nesne, Sanat, Sanatçı, Natürmort

In this dissertation, the objects, which have lost their context by changing their form and conceptual foundation and thus turned into an art object on structural and intellectual dimensions, have been called as `the object of artist`. In the works of contemporary artists, which is the focus of this research, familiar but different and explicable but extraordinary object interpretations attract much attention. Cubism, which employs found objects that have never been thought to be in artistic expression possibilities as a means of expression and which can be said to have started an evolution in the language of art; Dada, which brings this evolution one step beyond by using the found objects chosen by the artist and Surrealism, which forces the limits of familiar and ordinary images using imaginary objects are all seen as the breaking points in the transformation of the objects in art. Changing an object, which may belong to anybody or place, into the object of artist makes that object easily distinguishable from the others. Two studies, `Objects of My Mother/Father` and `The Object of The Nature`, which were included into this dissertation, were conducted in this regard. Also in this respect, we conducted ` the study of Still Life Garden`, which has moved away from its traditional form because of its fictionalization as a replacement, which has gained another dimension, and thus has allowed the discovery of what can be included into the traditional definition of Still Life. In these studies, the object has been established in the form of appropriation by shaping and standardizing it. So, the object has existed in a realm that is more subjective than its daily ordinary space and function. All this flow has brought visual and hypothetical answers to the question of `how can something new be said by using object?`, as well as new questions that need to be answered. Key WordsObject, Art, Artist, Still Life