Sergi mekânlarına dönüştürülen, işlevini yitirmiş olan yapıların çağdaş sergileme anlayışı kapsamında irdelenmesi

Abstract

Günümüzde çoğu tarihi yapı işlevini yitirmiş ve yapılış amacının dışında, farklı bir amaca hizmet etmek için rehabilite edilmiştir. İşlevini yitirmiş olan yapıları yeniden işlevlendirmek, onları sadece korumak değil, bu yapıların ömürlerini devam ettirmek; tarihsel niteliklerimize sahip çıkmak ve mimari değerleriyle kültürel miraslarımızı korumamız açısından oldukça önemlidir. Günümüzde tren garı, manastır, kervansaray gibi tarihi binalar asıl işlevlerini nadiren sürdürebildikleri için, bu binalar yeniden işlevlendirilip farklı amaçlarda kullanılmaktadır. Sergileme; teknolojinin bize sunduğu bir iletişim aracı olduğundan ve bireylerin birbirleriyle iletişim kurduğu ortamlar olarak görüldüğü için genelde tarihi yapıyı korumak ve canlı tutmak amacıyla bu yapılar sergileme alanlarına dönüştürülmektedir. Önemli olan; yapıyı, geleneksel konumunu, kompozisyonunu, dengesini ve çevresiyle olan bağlantısını koparmadan yeniden işlevlendirmektir.Bu çalışma; binaların sürdürülebilir ve yaşanılabilir kılınması adına yeniden işlevlendirilmesi gerektiği düşüncesinden yola çıkılarak; eskiden farklı fonksiyonlarda kullanılan, günümüzde ise sergileme mekânına dönüştürülen yapıların incelendiği dört ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde; sergileme kavramı ve sergileme tasarımı üzerinde durulmuştur. İkinci bölümde; sergileme mekânlarının temel özellikleri, gelişim süreciyle beraber anlatılmıştır ve sürdürülebilirlik kavramı, sağladığı yararlar ile beraber açıklanmıştır. Üçüncü bölümde; dönüştürülmüş sergileme mekânları ülkemizden ve diğer ülkelerden 4 örnek ile incelenerek çalışma yeniden işlevlendirme kavramının daha anlaşılır olması sağlanmıştır. Sonuç bölümü olan dördüncü bölümde ise; diğer bölümlerde yapılan araştırmalar ve incelemeler doğrultusunda elde edilen bilgilere yer verilmiştir.Anahtar SözcüklerSergileme, Sergileme Tasarımı, Sergileme Sistemleri, Yeniden İşlevlendirme,Sürdürülebilirlik

In todays world, many historic buildings have lost their function and purpose of construction in time; hence, they have been rehabilitated to serve a different purpose. Refunctioning the buildings which lost its' function, are essential not only just to maintain their lives, also to protect our historic qualifications and to preserve our cultural heritages with architectural values of these structures. Today, historic buildings such as railway station , monasteries , caravanserai etc.. can rarely sustain their primary function, so that; these buildings are used in different purposes after re- functioned. Exhibiting is generally seen as communication tool and a way for individuals can communicate with in the environment; therefore historic buildings are usually refuncined as exhibition halls to protect the buildings and to keep the history alive. What is essential is; refunctioning the building by carrying the old structure, traditional location, composition, balance and the connection with the environment.The basis of the idea for that study is the necessity for refunctioning the historic buildings which formerly used for different functions and presently formed into exhibition areas, to make them more sustainable and livable. There is four main parts; in the first part it is focused on notions of display and expositional concepts. In the second part; the main features of exhibition spaces are described along with their development and also their sustainabilities are described along with its benefits. In the third part; some examples of exhibition spaces which are transformed are examied with 4 examples from Turkey and other countries to made the study of adaptive reuse concept more understandable. In the fourth chapter which is the conclusion; the informations that are obtained from the accordance of the investigations and studies from the previous chapters are included.Key WordsExhibition, Exhibition Design, Exhibition Systems, Re-functioning, Sustainability