Alfred Schnittke`nin `Viyola ve Orkestra için Konçerto` adlı eserinin bestecilik teknikleri açısından incelenmesi

Abstract

Alfred Schnittke XX.yüzyıl Rus müziğinde yeni bir çığır açarak bireysel tavır sergilemektedir. Onun yazmış olduğu `Viyola ve orkestra için Konçerto` eseri kompozisyon teknikleri ve enstrümanın kullanımı açısından bestecinin yıllar boyunca geliştirdiği ve `olgunluk` döneminde oluşturduğu kendi bireysel tavrı ortaya çıkarılmıştır. A.Schnittke'nin `Viyola ve orkestra için Konçerto`sunda Mozart stilinde verilmiş ikinci tema bestecinin polistilistliğini ortaya koymaktadır. Schnittke'nin, konçertoyu ithaf ettiği Viyolacı Yuri Baschmet'in soy isminin baş harflerini 12 tonluk seri olarak kullanılması, ayrıça, kromatik klasterler müziğe yeni bir boyut kazandımıştır.Eserin kompozisyon teknikleri bakımından irdelenmesi, bestecinin kullandığı dil, bireysel anlayış, orkestradaki enstrümanların ve Viyola ile karşılıklı ilişkisi incelenerek Viyola repertuvarını zenginleştirecek ve enstrümancılara ışık tutabilecek bir çalışma olacağı düşünülmüştür.

Alfred Schnittke showed a new attitude in XX. century Russian music. In his `Concerto for Viola and Orchestra`, his compositional techniques and the use of solo instrument has revealed his individual attitude which he has developed over years and formed during the `maturity` period. In A. Schnittke's `Concerto for Viola and Orchestra`, the second theme given in Mozart style reveals the polistilism of the composition. In this concerto the use of twelve-tone scales consist of the letters from violist Yuri Bashmet's surname, has added a new dimension to music.It is thought that this will be a study that enriches the viola repertoire and may guide performers by examining this composition in terms of composition techniques, the language, individual understanding and orchestra's interaction with viola.