Tek doz diltiazemin kontrast nefropatisinin önlenmesindeki rolü
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ÖZET Kontrast madde kullanımına bağlı gelişen nefropati (KMN) özellikle bazı hasta gruplarında sık görülen bir klinik tablo olup, halen etkili önleme yöntemleri tam olarak ortaya konamamıştır. Tek doz diltiazem'in intravenöz olarak uygulanmasının KMN gelişmesini önlemedeki rolünü araştırmak için kardiyak anjiyografi yapılan toplam 100 hastada [kontrol (n:49) ve diltiazem (n:51)] üriner enzim düzeyleri ve renal hemodinamik parametreler çalışıldı. Her hasta işlem öncesi 24 saatlik idrarını topladı. Diltiazem grubundaki hastalara tek doz 0.25mg/kg i.v diltiazem uygulandı. Kontrol grubuna ilaç uygulanmadı. Diltiazem uygulandıktan 15 dakika sonra hastalar anjiyografi masasına alındılar ve kardiyak anjiyografi işlemi gerçekleştirildi. İşlem sonrası hastalar hospitalize edildiler ve 48 saat boyunca günlük idrarları toplandı. Kreatinin klirensi ve fraksiyonel sodyum ekskresyonları (FENa) hesaplandı, idrar alanin aminopeptidaz (AAP), N-Asetil-p-D-glukozaminidaz (NAG) ve anjiotensin dönüştürücü enzim (ACE) aktiviteleri ölçüldü. Diltiazem kontrast maddeye bağlı gelişen tubül toksisitesinin belirteçlerinde herhangi bir değişikliğe neden olmadı. Fakat diltiazem grubunda kontrast madde sonrası kreatinin düzeylerinde belirgin azalma saptandı. KMN gelişmesinin önlenmesinde diltiazem önemli bir ilaç olabilir. Glomerüler filtrasyon hızının daha sensitif bir yöntemle ölçüldüğü ve farklı doz seçeneklerinin uygulandığı başka bir çalışma ile kalsiyum antagonistlerinin KMN gelişimini önlemedeki kesin rolleri değerlendirilebilir. Anahtar kelimeler: Kalsiyum antagonistleri - kontrast nefropatisi - alanin aminopeptidaz - N-Asetil-p-D-glukozaminidaz - anjiotensin dönüştürücü enzim IV ABSTRACT Contrast induced renal injury is a common problem and effective preventive measures have not been clarified yet. In order to evaluate the possible protective effect of single dose diltiazem injection on contrast-induced renal injury, we measured urinary enzymes and renal hemodynamics in both control group (n:49) and diltiazem group (n:51) in 100 patients undergoing cardioangiography. Each patient collected their urine for 24 hours the day. Diltiazem group received diltiazem i.v. single dose of 0.25 mg / kg. No medication were given to the controls. Fifteen minutes after diltiazem dose patients were taken to the operation table and the cardioangiographic study was performed. After the study,the patients were hospitalized and their urine were collected in the following 48 hours. Cretinine clearence and fractional sodium excretion (FENa) were calculated and, urine alanine aminopeptidase, N-Acetyl-p-D- glucosaminidase, and angiotensin converting enzyme activity were measured. Diltiazem did not create any changes in the markers representative of contrast-induced tubulotoxicity. But serum creatinine levels reduced significantly after contrast media in diltiazem group. Diltiazem may be of importance in prevention contrast-induced renal injury. A further study including a more sensitive test for glomerular filtration rate should be performed in order to determine the exact role of calcium antagonists in renal protection against contrast media nephrotoxicity. Key words: Calcium antagonists - contrast nephropathy - alanine aminopeptidase - N-Acetyl-p-D-glucosaminidase - angiotensin converting enzyme V
Collections