HBV infeksiyonu prognozunda doku antijenlerinin risk faktörü olarak incelenmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ÖZET Dünya nüfusunun yaklaşık olarak % 40'ı Hepatit B virusu (HBV) ile infektedir. Her yıl 50 milyon yeni hepatit B vakası ortaya çıkmaktadır. Çok önemli halk sağlığı sorunu olan bu hastalığın seyrinde akut vakaların bir çoğu düzelmekle birlikte bir kısım vaka ise kronikleşmektedir. Kronikleşme oranı % 10 olup neonatal tolerans ve genetik yapı HBV infeksiyonunun kronik persistansında başlıca mekanizmalardır. Çalışmamıza, anti-HBs ve anti-HBc IgG'si pozitif 30 doğal bağışık kişi, HBsAg'si pozitif olup klinik ve histopatolojik olarak kanıtlanmış 30 kronik aktif hepatitli hasta ile HBV için serolojisi negatif olan 30 kontrol alınmıştır. Mikrolenfositotoksisite yöntemi kullanılarak MHC Class-I için 61 antijen, PCR-SSP yöntemi ile MHC Class-II için 20 antijen araştırılmıştır. Çalışmamızda elde ettiğimiz sonuçlara göre; HBV infeksiyonu sonrası doğal bağışıklık geliştirenlerde: All, B73, CW3, DRB1*16 ve DQB1*05 antijenlerine kontrol grubuna kıyasla; B73, DRB1*04, DRB1*13 antijenlerine ise kronik aktif hepatitli hastalar grubuna kıyasla istatistiksel olarak anlamlı derecede sık rastlanmıştır (p<0,05). Kronik aktif hepatit gelişenlerde ise: CW6, DRB5, DQB1*05 antijenlerine kontrol grubuna kıyasla; B8, CW7, DRB1*03 ve DQB1*02 antijenlerine ise doğal bağışık olgulara kıyasla istatistiksel olarak anlamlı derecede sık rastlanmıştır (p<0,05). DRB1*13.antijeninin HBV infeksiyonu sonrası viral klirensle; B8, CW7, DRB1*03 ve DQB1*02 antijenlerinin kronik persistansla ilgili olduğu değişik toplumlarda yapılan çalışmalarda da gösterilmiştir. HLA frekanslarının dağılımında toplumlar arası farklılık olduğu dikkate alınırsa, çalışmamızda elde ettiğimiz sonuçların Türk toplumunda HBV infeksiyonu prognozunda belirleyici faktörler olduğu kabul edilebilir. HBV infeksiyonunun kronikleşmesi açısından risk faktörlerinin belirlenmesinde kronik persistansa yatkınlıkla ilişkili bulunan doku grubu antijenleri bir gösterge olarak kullanılabilir. Bu nedenle akut infeksiyon sırasında hastaların doku antijenleri belirlenerek, kronik persistans açısından risk altında olanlar tespit edilip, bu hastaların daha yakın takip edilmeleri ve tedaviye erken başlanarak, tedavi yanıtlarının artırılması mümkün olabilir. 57 SUMMARY Approximately forty percent of world's population is infected with Hepatitis B virus (HBV). Every year 50 million new hepatitis B cases occur. It is a very important public health problem. Most of the acute cases improve but some cases become chronic. Rate of being chronic is % 10 and the main mechanisms for the HBV infection to become chronic persistant are neonatal tolerance and genetical structure. In this study, naturally immune whose anti-HBs and anti-HBc IgG's are positive 30 people, clinically and histopathologically proved 30 chronic active hepatitis patients whose HBsAg are positive and 30 control subjects whose HBV serology is negative, included. For the MHC Class-I 61 antigens were investigated by micro lymphocitotoxicity technique. For the MHC Class-II, 20 antigens were investigated by PCR-SSP technique. According to our results: in the naturally immuned group; All, B73, CW3, DRB1*16 and DQB1*05 antigens were statistically significant denser than in the control group and B73, DRB1*04, DRB1*13 antigens were statistically significant denser than in the chronic active hepatitis group (p<0,05). In the chronic active hepatitis group; CW6, DRB5, DQB1*05 antigens were statistically significant denser than in the control group and B8, CW7, DRB1*03 and DQB1*02 antigens were statistically significant denser than in the naturally immuned group (p<0,05). In studies made in other populations, DRB1*13 antigen was found to be associated with viral clerence after HBV infection; B8, CW7, DRB1*03 and DQB1*02 antigens were found to be associated with chronic persistance. As the HLA frequences differ in different populations, our results can be accepted as the prognostic factors of HBV infection in Turkish population. In determination of the risk factors for the chronic process of HBV infection, tissue antigens that are closely related with chronic persistance may be used as an indicator. For this reason; after tissue antigens of patients during acute infection are determined and the ones who are at risk for chronic persistance are stated, these patients can be closely followed up and treated easlier. By this way, the response to the treatment may be improved. 58
Collections