Random flep modellerinde farklı geciktirme işlemlerinin etkinliğinin karşılaştırılması: Deneysel çalışma

Abstract

ÖZET Yaptığımız, çalışmada random rat deri fleplerinde farklı geciktirme şekilleri, lazer dopler kan akım ölçümü, yaşayan alanların ölçümü ve mikroanjiografik metotları kullanılarak karşılaştırıldı. Çalışmada kullanılan ratlar her grupta 10 rat olacak şekilde 5 gruba ayrıldı. Gruplar şöyle oluşturuldu. A grubu kontrol grubu, B grubu bipediküllü geciktirme, C grubu 1/3 distal geciktirme grubu, D grubu 1/3-2/3 aşamalı distal geciktirme grubu, E grubu 2/3 proksimal bipediküllü + distal uç insizyonlu grup olarak belirlendi. Cerrahi işlem sonrası 10 gün süre ile beklenildi. Tüm cerrahi işlemlerden önce ve sonra kan akımdaki değişiklikler lazer dopler kan akım ölçer fle saptandı. Flepler tamamen kaldırıldıktan 10 gün sonra yaşayan alanlar şeffaf milimetrik kağıt ile ölçüldü. Her gruptan 5 'er ratın mikroanjiografik yöntemle damar yapılan görüntülendi ve değerlendirildi. Lazer dopler kan akımı ölçüm ortalamaları, eşit zaman aralıklarında elde edilen değerlere göre gruplar arasında karşılaştırıldı. Elde edilen sonuçlar cerrahi öncesi ve sonrası anlamlı farklılıklar gösterirken, zaman 3 (Z3) aralığına uyan geciktirme yapılmış flepler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamadı. Kan akım ölçüm ortalamaları yaşayan alan ortalamaları ile karşılaştınldığmda bir korelasyon olmadığı görüldü. Yaşayan alanların ölçüm sonuçlarına göre aşamalı distal geciktirme yapılan D grubunda en az yaşayan alan tesbit edildi. Kontrol grubu ve distal geciktirme grubunda daha iyi yaşayan alan ölçümleri saptanırken, istatistiksel olarak en iyi sonuçlar proksimal geciktirme yapılmış olan B ve E gruplarında tesbit edildi. E grubunun ortalama değerleri B grubundan yüksek olmasına rağmen istatistiksel olarak fark anlamlı değildi. Bu sonuçlar bize proksimal geciktirmenin distal geciktirmeye üstünlüğünü göstermiştir. Mikroanjiografik inceleme sonucunda B ve E grublannda küçük çaplı kılcal damar yapılarında artış olduğu görülürken büyük çaplı damar yapılarında herhangi bir değişiklik gözlenmemiştir rvB ve E grublannda flep pedikülünde veııöz dolgunluğun görülmesi ile birlikte düşünüldüğünde bu çalışmanın sonuçlan, geciktirmenin oluş mekanizması ile ilgili `hipoksiye alıştırma ve anjiogenezis` tezi ile uyumlu olduğu, geciktirmenin flebe giden kan akımından bağımsız olduğu ve proksimal geciktirmenin distal geciktirmeye üstün olduğu sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Flep, Random, Geciktirme

SUMMARY In this experimental study, different delaying models of random rat skin flaps were compared by using laser doppler measuring of viable skin flap areas and microangiographic methods. The rats used in this study, were divided into five groups that includes 10 rats each one. Group A: Control group, group B: Bipediculed delaying, group C: 1/3 distal delaying, group D: 1/3-2/3 staged distal delaying, group E: 2/3 proximal bipediculed + distal incision of flap were created. After surgery 10 days was waited, before and after second surgery, the changes of blood flow was established by measuring of blood with flow laser doppler. After all flaps have been raised fully, at 10 th viable skin areas was established by transparent paper with milimetric ruler. 5 rats from each groups sustained microangiographic study and their vascularity was viewed and assessed. The mean values of laser doppler blood flow were compared among groups. The results showed meaningful values, before and after surgery, but there was no meaningful difference as statistically among flaps that involve Z3. There was no correlation between the values of measuring of blood flow and the mean values of viable skin areas. According to measuring of results of viable areas was established least viable area in staged delaying group D. Better viable areas of measuring was established in control and distal delaying group. Although best results as statistically was established in B and E groups that has been proximal delaying although the mean values of E group is higher than B group, it was not meaningful as statistically. This results have shown us that proximal delaying is superior than distal delaying. In microangiographic assesment it has not been seen in increase of dimension of great vascular structures while small dimension vascularity has increased in B and E groups. The results of this study have shown that the delaying is independent from blood going to flap, proximal delaying is superior than distal delaying and also our resulsts supports thesis ` adaptation to hypoxia and angiogenesis.` Keywords: Flap, Random, Delaying VI