Kötünün estetiği

Abstract

Bu tezde, `Kötünün Estetiği` terimini mümkün kılan sanat tarihsel olgular ve kavramlar bir araya getirilmiş ve incelenmiştir. Etik ve estetik yargıların kesiştiği noktalarda iyi ve kötüye dair yeni anlamların ortaya çıkabildiği kimi estetik deneyim imkanları araştırılmış ve tez kapsamında üretilmiş eserlerle kavramsal bir bütünlük içinde sunulmaya çalışılmıştır. Bedensellik ve kötülük arasında kurulan tarihsel bağlantı, İsa'nın acı çeken bedeni üzerine imgeler, Ortaçağ ve Rönesans'ın grotesk imgeleri, psikanalizin ilksel sahnelere yönlendirdiği ve travmanın tekrarı olarak görülebilen kimi imgeler, çirkinlik ve canavarlık gibi kültürel tanımlamalar temel dayanaklar olarak alınmış ve estetik deneyim açısından taşıdığı anlamlar araştırılmıştır. Kötü sonlara dair imgelerin politik, etik ve estetik bütünselliği, kötülüğün anıtsallığından uzaklaşarak heryerdeliğine uzanan güncel eğilimlerin muğlaklaştırma pratiği, karanlığa bakmanın ve onu imgelemenin varlığın bütünlüğüne dair bir kavrayışa götürmesi gibi sonuçlara varılmıştır.

In this thesis, historical phenomena and concepts which make possible the term `aesthetics of evil` are brought together and examined. Some aesthetic experience opportinities where new mwanins of good and evil can be revealed at the intersections of ethical and aesthetic judgements were searched and tried to be presented in conceptual integrity with the Works produced within the thesis. Historical connection between corporeality and evil, the images of Jesus' suffering body, the grotesque imagery of the middle Ages and the Renaissance, some of the images that psychoanalysis leads to the primary scenes and can be seen as a repeat of the trauma, cultural definitions such as ugliness and monstority have been taken as bases and implications of them for aesthetic experience have been researched. The political, ethical and aesthetic integrity of the images of the aftermaths, the practice of ambiguate the contemporary tendencies that move away from the monumentality of evil to omnipresence, look at the darkness and imagine it leading to an understanding of the integrity of existence.