Kronik rinosinüzitli hastalarda nazal anatomik varyasyonların önemi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ÖZET Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Kulak Burun Boğaz Anabilin Dalı polikliniğine Şubat-Ekim 2001 tarihleri arasında başvuran ve kronik rinosinüzit tanısı alan 100 hasta ile kontrol grubunu oluşturan sinonazal yakınması olmayan 32 olgu koronal paranazal tomografideki anatomik varyasyonlar ve mukozal patolojiler yönünden incelenmiştir. Çekilen koronal paranazal tomografilerde; Agger nazi hücresi, konka bülloza, septum deviasyonu, hiperpnömatize etmoid bulla, Haller hücresi, paradoks orta konka, pnömatize unsinat proçeş gibi paranazal anatomik varyasyonlar var yada yok şeklinde değerlendirilmiş ve sinüslerdeki mukozal patolojiler kaydedilmiştir. Kontrol grubunda en az bir anatomik varyasyon bulunma oranı %64.1 iken rinosinüzitli hastalarda bu oran %87.5 olarak saptandı. En sık tespit edilen varyasyon olan agger nazi hücresi kontrol grubunda %34.3, rinosinüzitli grupta ise %53.5 olarak bulundu. İki grup arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0.05). Konka bülloza, septum deviasyonu, etmoid bulla, Haller hücresi, paradoks konka ve pnömatize unsinat proçesin rinosinüzit ve kontrol grubundaki oranlan arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05). Rinosinüzitli hastalarda maksiller sinüsün %66.5, ön etmoid sinüsün %42.5, frontal sinüsün %32.5, arka etmoid sinüsün %20.0 ve sfenoid sinüsün %18.5 oranında tek veya kombine şekillerde etkilenmiş oldukları görüldü. Anatomik varyasyonlar ile sinüslerin mukozal patolojileri arasındaki ilişki değerlendirildi. Agger nazi hücresi, konka bülloza, septum deviasyonu, etmoid bulla ve Haller hücresi ile maksiller sinüzit arasında anlamlı ilişki mevcuttu. Frontal sinüzit ile agger nazi ve septum deviasyonu arasında ilişki saptandı. Ön etmoid sinüzit ile agger nazi hücresi, konka bülloza, septum devisyonu ve etmoid bulla arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki tespit edildi. 43Aynı hemikraniumda anatomik varyasyon sayısı arttıkça etkilenen sinüs sayısının da arttığı saptandı. 1 anatomik varyasyonu olan hemikraniumda rinosinüzit görülme riski hiç varyasyonu olmayan hemikraniuma göre 1.6 kat artarken, 3 anatomik varyasyonu olan hemikraniumlarda ise rinosinüzit görülme riskinin 1.9 kat arttığı saptandı. Koronal paranazal tomografi kronik rinosinüzitli hastalarda etiyolojinin aydınlatılması, mevcut anatomik varyasyonların ve mukozal patolojilerin saptanmasında üstün bir tam yöntemidir. Paranazal anatomik varyasyonlar sinüslerin ostiumlarında darlığa yol açarak veya direkt kendileri enfekte olarak rinosinüzite neden olabilmektedir Paranazal anatomik varyasyonlar kronik rinosinüzit gelişiminde önemli faktörlerdir ve rinosinüzit tedavisinde bu faktörler göz önüne alınmalıdır. 44
Collections