Deneysel intestinal obstrüksiyon modelinde enteral beslenmeye başlama zamanının ve immünonütrisyonun bakteriyel translokasyona ve mortaliteye etkisi

Abstract

ÖZET Amaç: Günümüzde bakteriyel translokasyon, cerrahi hastalarda septik komplikasyonların önemli bir nedeni olarak bilinmektedir. Bu çalışmada intestinal obstrüksiyon sonrası beslenmeye başlama zamanının ve immünonütrisyonun bakteriyel trans lokasyona ve mortaliteye etkileri araştırıldı. Materyal ve metod: Çalışmada sıçanlar önce erken enteral ve geç enteral olarak iki ana gruba ayrıldı. Daha sonra her iki grup sham, normal gıda, standart enteral beslenme ve immünonütrisyon ürünü ile beslenmesine göre 4 alt gruba daha ayrıldı. Çalışmada toplam sekiz grup oluşturuldu. îlk ameliyatta çekumun distalinden kolon bağlanarak intestinal obstrüksiyon oluşturuldu. İlk ameliyattan 48 saat sonra obstrüksiyon, rezeksiyon anastomozla ortadan kaldırılarak sıçanlar gruplarına uygun ürünlerle beslendi. Tüm sıçanlar 1. ameliyattan 9 gün sonra sakrifiye edilerek portal kan, karaciğer, dalak ve mezenterik lenf nodundan doku örnekleri kültür amacıyla alındı. Gruplardaki mortalite oranları kaydedildi. Bulgular: Mortalite açısından, farklı beslenme ürünleri bakımından istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. (p>0.05). Enteral beslenmeye başlanma zamanı açısından ise erken enteral beslenmeye başlanan gruplardaki toplam mortalite oranı, geç başlananlara göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşüktü (p<0.05). Portal kan kültürlerinde ve doku kültürlerinde en sık üreyen bakteri tipi E. Coli idi.. En çok sayıda bakteri mezenterik lenf nodunda tespit edilmesine karşm diğer organlarla karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı sonuç elde edilmedi. Portal kan kültürü incelemesinde gruplarda istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülmedi (p>0.05). Doku kültürü incelemesinde; immünonütrisyonun hem erken hem de geç enteral beslenen gruplarda bakteri translokasyonunu azalttığı tespit edildi (p<0.05). Sonuç: Bu çalışmada erken enteral beslenmenin mortalite, immünonütrisyonun ise bakteriyel translokasyon üzerine istatistiksel olarak anlamlı olumlu etkileri bulundu. Erken enteral beslenmenin yara iyileşmesine olumlu etkilemesi, nütrisyonel parametrelerde düzelmeyi ve morbiditede azalmayı sağlaması nedeniyle klinik uygulaması yaygınlaşmaktadır. Son yıllarda eğilim seçilmiş hasta gruplarında (immün yetmezlikli, malnütrisyonu olan ve yüksek riskli hastalar) immünonütrisyonun tedavi seçeneği olarak göz önünde bulundurulmalıdır. VAnahtar kelimeler: intestinal Obstrüksiyon, Bakteriye! Translokasyon, Enteral Beslenme, Erken Enteral Beslenme, İmmünonütrisyon. VI