Medulla spinalis deneysel travma modelinde lokal papaverin kullanımının klinik üzerine etkilerinin elektrofizyolojik testlerle gösterilmesi

Abstract

ÖZET Travmatik spinal kord yaralanması önemli bir halk sağlığı problemidir. Genellikle irreversibl nörolojik hasar ve yüksek oranda mortalite ve morbiditeye sebep olmaktadır. Travmatik spinal kord yaralanmalarında nöroşirurjikal çalışmaların travmanın sekonder etkilerini önlemek yada nöral dokuyu bu etkilerden korumaktır. Çalışmamızda deneysel spinal kord travması oluşturduktan sonra, periferik vazodilatatör bir ajan olan papaverin'i lokal olarak uygulayıp, travmanın primer ve sekonder mekanizmalarmın beraber neden olduğu vazospazmı çözerek ortaya çıkan mikrosirkülasyon bozukluğunu düzeltmeyi planladık Çalışma Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıbbi ve Cerrahi Araştırma Merkezi laboratuvarında yapıldı. Çalışmada ağırlıkları 2-2.5 kg arasında değişen,16 adet erişkin Yeni Zelanda tipi beyaz erkek tavşanlar kullanıldı. Çalışma, her bir grupta 8 hayvandan oluşan rasgele seçilmiş iki ana grup (kontrol ve deney grubu) üzerinde gerçekleştirildi. L 3-L4 vertebralan interspinöz mesafesine yüksek devirli drill kullanarak key hole oluşturuldu. Oluşturulmuş olan delikten 4 numara Fogarty kateteri ilerletilerek ekstradural balon şişirme yöntemi ile medulla spinalis travması oluşturuldu. Çalışmaya katılan tüm hayvanlarda parapleji geliştiği gözlendi. Travma oluşturulan birinci gruba hiçbir tedavi edici ajan verilmedi. İkinci gruba 14 gün süresince papaverin 2,5 mg/kg/gün lezyona lokal subdural enjeksiyon ile uygulandı.Travma öncesi,travmanın hemen sonrası ve travma sonrası 14. gün Somatosensoriyel Uyarılmış Potansiyel kayıtlan almdı İki haftalık çalışmada sonuçlar ayrıca erken post travmatik ve geç post travmatik dönemlerde klinik ve geç post travmatik dönemde histopatolojik olarak değerlendirildi. Çalışmamızı standardize etmek amacı ile bu tip çalışmalardaki yaygm kullanımlarını göz önünde bulundurarak klinik değerlendirmede Tarlov skalası,histopatolojik değerlendirme Ivan Damjanov kriterleri kullanıldı. Çalışmadan elde edilen veriler SPSS for Windows 10.0 istatistik paket programına aktarılarak analiz edildi. Her bir grubun travma öncesi, sonrası ve geç post travmatik amplitüd ve latans değerlerinin ortalamalarının karşılaştırılmasında Willcoxon testi, farklı grupların birbiri ile karşılaşmasında ise Mann- Whitney testi kullanıldı. Bu çalışmada elde edilen bulgular ışığında akut omirilik travmasında lokal papaverin uygulamasının 14. gün SEP kayıtlan, Tarlov skorları ve İvan Damjavov kriterleri baz alındığında tedavide anlamlı bir etkisinin olmadığım düşünmekteyiz. ANAHTAR SÖZCÜKLER : Deneysel omurilik yaralanması, Papaverine, Somatosensoriyel Evoked Potansiyel.

ABSTRACT Traumatic spinal cord injury is relatively common pathology encountered in neurosurgical practice. Generally it causes irreversible neurologic damage with a high rate of mortality and morbidty. In neurosurgical practice, clinical efforts focuse on the prevent of secondary effects of trauma to neural structures. İn our study after forming experimental spinal cord trauma we planned to correct microcirculation disorder, coused by primary and secondary mechanisms of trauma substituting papaverine as a periferic vasodilator agent locally to solve vasospazm. Our study was done at the laboratory of 19 Mayıs University medical and surgical research center. İn this study 16 adult, white,New Zelland type male rabbits,their weights about 2-2,5 kg were used.The study was realized on two groups at random(control and experiment),each group containing eight animals.Key hole was formed by using a diamond drill in to L3-L4 interspinoze space.Through the hole number 4 Fogarty catheter was inserted and spinal cord trauma was formed with inflating baloon. İn all the animals that was performed trauma, paraphlegia was observed. No curing agent was given to the first group.To the second group, for fouteen days, through local subdural enjection papaverine 2,5 mg/kg/day was given.Before trauma, immediately after trauma and fouteen days after trauma somatosensory evoked potential records were taken. After two weeks, study results were evoluated in early post traumatic and late post traumatic periods clinically and just for late post traumatic period histopathologically.To make our study standart with the other studys, due to their common usage in clinical evaluation Tarlov scala and in histopathological evaluation İvan Damjanov criteria were used. Data obtained were analized after transfering them into SPSS for Windows 10.0 statistic package program. İn the comparison of average amplitude and latans values of each groups, before and after trauma Willcoxon test was used. İn the comparison of different groups Mann- Whitney test was used. Under the light of findings in this study, in the acute trauma of medulla spinalis; when records of fouteenth day Somatosensory Evoked Potentials, Tarlov scores and İvan Damjanov criteria are taken into consideration, we believe that usage of local papaverine does not have a meaningful effect. Key Words : Experimental spinal cord injury, Papaverine, Somatosensory Evoked Potentials