Hipoksi-reoksijerasyon modeli ile barsak hasarı oluşturulmuş yenidoğan sıçanlarda omeprazol ve gentamisin`in etkileri
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ŞEKİL LİSTESİ: Şekil 1. Lipit peroksidasyonu parçalanma ürünleri14 Şekil 2. Serbest radikal türleri15 Şekil 3. Reaktif oksijen türleri16 Şekil 4. Enzimatik ve enzimatik olmayan antioksidan maddeler17 Şekil 5. Nekrotizan enterokolit'in klinik evreleri19 Şekil 6. Deney grupları32 Şekil 7. Hipoksi-reoksijenasyon öncesi yenidoğan sıçanlar33 Şekil 8. Hipoksi-reoksij enasyon sonrası yenidoğan sıçanlar33 Şekil 9. Hava geçirmez hipoksi-reoksijenasyon tankı34 Şekil 10. Tarık'ın içerisinin görünümü34 Şekil 11. Yenidoğan sıçanların gavaj ile beslenmeleri35 Şekil 12. Örnek alımlarından hemen öncesi35 Şekil 13. Patoljik inceleme için alınan barsak örnekleri35 Şekil 14. Biyokimyasal ölçümler için alınan barsak örnekleri35 Şekil 15. APGAR skorlamasının kriterleri36 Şekil 16. Patolojik sınıflandırma36 Şekil 17. Yenidoğan sıçanların APGAR skoru sonuçları39 Şekil 18. Barsağm normal görünümü (H&E x 100)40 Şekil 19. Hasar derecesi +1 olan barsak (H&Ex200)40 Şekil 20. Biyokimyasal istatistikler (P değerleri)41 Şekil 2 1. Malondialdehid (MD A) Değerlerinin gruplara göre dağılımı41 Şekil 22. Biyokimyasal ortalama, standart sapma ve standart hata değerleri42 Şekil 23. Histopatolojik hasarlarıma derecesi43 Şekil 24. Histopatolojik hasarın toplam değeri ve gruplara göre dağılımı44 Şekil 25. Hasar Derecesi 2 (H&E x 400)44 Şekil26. Hasar Derecesi 3 (H&E x 100)44 Şekil 27. Histopatoloj ik grupların istatistik değerleri ( P değerleri)45 Şekil 28. Histopatolojik hasarların ortanca değerleri46 Şekil 29. XDH ve XO değerlerinin Gruplara göre dağılımı46 Şekil 30. XO/(XO+XDH) (yüzde XO) Oranın gruplara göre dağılımı47 IIÖZET: Amaç: Hipoksi-reoksijenasyon bedenin çeşitli yerlerinde hasarlarıma yaptığı gibi, barsaklarda da ciddi düzeyde olumsuz etkilere neden olabilir. Yenidoğanın en sık gastrointestinal acil cerrahi gerektiren nedenlerinden biri olan nekrotizan enterokolit'te de, hipoksi-reoksijenasyon kökenli patogenetik mekanizmalar rol almaktadır. Bu nedenle nekrotizan enterokolit patogenezi ile ilgili deneysel çalışmalarda sıçan hipoksi-reoksijenasyon modeli yaygın olarak kullanılmaktadır. Amacımız, hipoksi-reoksijenasyon modeli uygulanan yenidoğan sıçanlarda, antioksidan etkisi bilmen omeprazoFün, klasik nekrotizan enterokolit tedavisinde kullanılan gentamisin ile birlikte ve ayrı ayrı, biyokimyasal ve histopatolojik etkilerini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Toplam yetmiş yenidoğan sıçan, yedi gruba ayrıldı; (1) Kontrol grubu, (2) Hipoksi- reoksijenasyon (H/R) grubu, (3) Yalnız omeprazol grubu, (4) H/R+omeprazol grubu, (5) Yalnız gentamisin grubu, (6) H/R+Gentamisin grubu, (7) H/R+omeprazol+gentamisin grubu. Hipoksi-reoksijenasyon için, yenidoğan sıçanlara öncelikle hava geçirmez tank içerisinde beş dakika süreyle %100 CO2 verildi. Ardından yine beş dakika süreyle %100 O2 verildi. Omeprazol ve/veya gentamisin gruplara üç gün süreyle, gavaj olarak verildi. Bütün sıçanlar barsak örneklerinin alınması için öldürüldü. Biyokimyasal değerlendirmede, lipit peroksidasyonu seviyesi için, Malondialdehid (MDA) ve oluşan serbest radikal miktarı için yüzde ksantin oksidaz (XO/[XO+XDH]) sonuçlarına bakıldı. Histopatolojik değerlendirme modifiye barsak mukozal hasar skalasma göre yapıldı. Tüm gruplara doğduklarında ve H/R öncesinde ve sonrası 1, 5 ve 10' uncu dakikalar için APGAR skorlama yapıldı. Bulgular: APGAR skorlamasına göre, hipoksi-reoksijenasyon, skorlarda belirgin düşüş oluştururken, verilen ilaçların APGAR üzerinde bir etkisi bulunamadı. 'H/R' grubunda, 'kontrol' grubuna oranla biyokimyasal olarak daha yüksek ortalama değerlere (yüzde XO için 0.461 ve 0.306, MDA için 104.2 ve 54.16) ve histopatolojik olarak daha yüksek ortanca değere rastlandı (sırasıyla 1.0 ve 0,0). 'H/R+omeprazol' grubunda 'H/R' grubuna göre, biyokimyasal olarak daha düşük sonuçlar (ortalama yüzde XO için 0.335 ve 0.461, MDA için 63.43 ve 104.2) ve ffl
Collections