Bir tanık olarak mekan

Abstract

Günlük hayatta mekana girmek için açılan kapı, bu teze giriş için bir metafor olarak kullanılır. Mekânla hem kavram hem de biçim olarak karşılaştığımız tez, içerik ve biçim bağlamında mekânın kendisi olarak sunulur. Toplumsal, sosyolojik ve felsefi açıdan bir yapı olarak ele alınan mekân bu tezde boşluk üzerinden kurulan öznel bir yer olan evi temsil eder. Bu ev, bize kapısını açıp içeride yürüme, odalar arasında gezinme olanağı verir. Kimi odaları kapısını açıp girebileceğimiz gibi kimisine içeriye girmeden duvar ya da kapı aracılığıyla tanık oluruz. Metnin kapısı açıldığında, girişten itibaren, kişisel hikâyenin anlatıldığı, olaylar, durumlar, tarihler, örneklerle karşılaşırız. Kapıyı açtığımızda, mekânın tanık olduklarını, mekânın nesnesini ve öznesini görürüz. Boşluğun içinden geçerek evin kapısından içeriye girdiğimiz mekânda ilerleyen tez, aynı kapıdan çıkıp kapıyı kapattığımızda sona erer.

The door to enter the space in daily life is used as a metaphor for this thesis. The thesis, which we encounter with both space and concept, is presented as space itself in terms of content and form. Social, sociological and philosophical aspects of the space considered as a structure in this thesis based on space represents the subjective place of the house. This house gives us the opportunity to open the door and walk inside and walk through the rooms. Some of the rooms can be opened and opened to the door, some of us through the wall or door without witnessing. When the door of the text is opened, from the introduction, we encounter events, situations, dates, examples where the personal story is told. When we open the door, we see what the space witnesses, the object and subject of the space. The thesis, which passes through the space and passes through the door of the house, ends with the closure of the same door.