Çocukluk çağında oyun, sanatta oyun
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
`Çocukluk Çağında Oyun, Sanatta Oyun` başlıklı bu raporda sanatta oyun ve oyuncak ele alınırken insanoğlunun hayatındaki yeri ve işlevselliği sorgulanarak, çocukluğa doğru giden bir yol izlenmiştir. Çocukluk bizi derinden etkileyen duygularla dolu bir sürecin olgusudur. Bu süreç içerisinde oyun ve oyuncak, çocukların hissettiklerini tanımlama, öğrenme ve yaşantıyı anlayabilmeye aracı olmaktadır. Aynı zamanda çağın kültürel, ekonomik ve toplumsal özelliklerini yansıtır. Oyun aslında bir iletişim yöntemidir. İletişim ise, insanoğlunun ilk toplumsal becerileri arasında oluşuyla oyunun yapı taşlarından biridir ve bizim gibi sosyal canlılar için vazgeçilemez bir şey olduğundan, oyun hayatımızda fark edemediğimiz şekilde yer kaplar. Çocukluğumuz ise oyunu en yoğun şekilde yaşantımızda barındırdığımız dönemdir. Bütün bu iletişim ağı ele alınırken, oyunun nasıl ortaya çıktığı ve geçmişten günümüze nasıl benzerlik veya farklılıkların olduğu araştırılmış, yaşamda oyunun ve oyuncağın ne derece etkisi olduğu sorgulanmıştır. Bununla beraber felsefe, sosyoloji, psikoloji gibi farklı disiplinlerde de oyun kavramı araştırılmıştır. Oyun kavramı birçok disiplinde konu olduğu gibi, sanat akımlarına ve sanatçılara da ilham kaynağı olmuştur. Raporda, geçmişten günümüze doğru sanatçıların oyun dürtüsüyle eserlerini nasıl ürettiği üzerinden örnekler verilmiştir. Oyun ve oyuncak, yaşantıda nasıl bir iletişim aracı olarak ele alınıyorsa sanatta da sanatçının kullandığı bir iletişim yöntemi olması üzerinde durulmuştur. Bu raporda oyun, kişisel çalışmalarla desteklenmiş ve sanatta yeni kişisel arayışlar, yeni anlatım olanakları, yeni bağlamlar bulunması üzerinde durulmuştur. Uygulamalarda oyunun, herkesin kendiyle ve birbiriyle kurabileceği iletişim aracı olduğu yönünde bir bakış açısıyla günümüz sanatına kişisel katkılar sunulmaya çalışılmıştır.Anahtar sözcükler: Oyun, Oyuncak, Çocukluk, İletişim, Bellek, Sanat In this report titled `Play in the Childhood, Play in Art`, while treating the role of play and toy in art, it is taken a way that leading us to childhood by investigating the place and functionality of them in human life. The Childhood is a period of time, full of the emotions that have deeply affected us. For the children, play and toy is an occasion for describing their feelings, for learning and understanding the life. It also reflects the cultural, economic and social characteristics of the era. Play is in fact a communication method. The communication, on the other hand, by the reason of being among the first social skills of human, is one of the constituents of play and even though we do not realize that, it keeps an indispensable place in playing process for social creatures like us. As for our childhood, it is a period during which we intensively conserve play. While treating all this communication network, it is investigated how play emerged and it is also searched the similarities or differences of play from the past to the present and the effect of the game and toy in life. In addition, the concept of play has been investigated in different disciplines such as philosophy, sociology and psychology. As with many disciplines, the concept of play has inspired art movements and artists. This report gives examples of how artists, with the urge to play, produced their works from the past to the present. Play and toy, as a means of communication in life, are considered also by the artist as a communication method in art. In this report, play is supported by personal studies and it is emphasized the finding of new personal searches, new expression possibilities and new contexts in art. In the applications chapter, it is tried to make personal contributions to the art of today with a view that play is the communication tool that everyone can establish with themselves and with each other.Keywords: Play, Toys, Childhood, Communication, Memory, Art
Collections