Polislerin kişilerarası problem çözme becerileri, öfke ve öfke ifade tarzları

Abstract

Bu araştırma polislerin kişilerarası problem çözme becerilerinin, öfke ve öfke ifade tarzlarının cinsiyet, rütbe, hizmet süresi, mezun olunan okul ve benlik saygısı değişkenlerine göre incelenmesi amacıyla yapılan betimsel bir çalışmadır. Çalışma grubunu Emniyet Genel Müdürlüğü'ne bağlı beş Daire Başkanlığı'nda ve Ankara Çevik Kuvvet Şube Müdürlüğü'nde görevli 542 polis memuru ve polis amiri oluşturmuştur. Araştırmada polislerin kişilerarası problem çözme becerilerini belirlemek amacıyla Çam ve Tümkaya (2007) tarafından geliştirilen Kişilerarası Problem Çözme Envanteri, sürekli öfke ve öfke ifade tarzlarını belirlemek amacıyla Spielberger ve diğerleri (1983) tarafından geliştirilen ve Özer (1994a) tarafından uyarlanan Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzı Ölçeği, benlik saygısı düzeylerini belirlemek amacıyla ise Rosenberg (1965) tarafından geliştirilen ve Çuhadaroğlu (1986) tarafından uyarlanan Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği-Kısa Formu kullanılmıştır. Çalışmada diğer bağımsız değişkenleri belirlemek amacıyla araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmada çok değişkenli varyans analizi (MANOVA) kullanılmış, Tukey ve Tamhane çoklu karşılaştırma testlerinden yararlanılmıştır. Ayrıca bağımsız değişkenin bağımlı değişken üzerinde ne derece etkili olduğunu gösteren etki büyüklüğü (eta kare) değerleri incelenmiştir. Analizlerde hata payının üst sınırı .05 olarak kabul edilmiştir.Araştırma sonucunda, polislerin kişilerarası problem çözme becerilerinin cinsiyete, rütbeye, mezun olunan okula göre anlamlı düzeyde farklılık göstermediği; hizmet süresi ve benlik saygısına göre ise anlamlı olarak farklı olduğu belirlenmiştir. Ayrıca araştırma sonucunda, polislerin sürekli öfke-öfke ifade tarzlarının cinsiyete göre anlamlı düzeyde farklılık göstermediği; rütbe, hizmet süresi, mezun olunan okul ve benlik saygısı değişkenlerine göre ise anlamlı olarak farklılaştığı tespit edilmiştir. Elde edilen tüm bulgular alayazın doğrultusunda tartışılmış ve öneriler sunulmuştur.

This descriptive study was conducted to examine interpersonal problem solving skills, anger and anger expression styles of police officers according to their gender, rank, tenure, graduate school and self-esteem levels. The study group consisted of 542 police officers and a police chief who are working in Ankara Riot Squad Police Department and in five different Bureau of Presidency which is a part of the Turkish National Police. In this study, Interpersonal Problem Solving Inventory developed by Çam and Tümkaya (2007) was used to determine interpersonal problem solving skills. Trait Anger/Anger Expression Style Scale developed by Spielberger et al. (1983) and adapted by Özer (1994a) was used to determine police officers' trait anger/anger expression styles. Finally, to determine self-esteem levels Rosenberg Self-Esteem Scale Short Form developed by Rosenberg (1995) and adapted by Çuhadaroğlu (1986) were used as the assessment instruments. Also Demographic Information Form developed by the researcher was used to determine independent variables. The data obtained from participants were analyzed using Multivariate Analyses of Variance (MANOVA) and Tukey and Tamhane multiple comparison tests. Also, in order to determine the independent variable' effect size on the dependent variable, eta squared value was calculated. In the study significance level was accepted as .05 for all analyses.In this study it was indicated that while the police officer's problem solving skills didn't differentiate significantly according to gender, rank and graduated school however it differentiated significantly according to tenure and self-esteem levels. In addition to this, police officer's trait anger/anger expression did not differ according to gender, whereas it differentiated according to their rank, tenure, graduated school and self-esteem levels. Results were discussed in the light of the literature and suggestions were provided.