Crowe Tip 3 ve Tip 4 gelişimsel kalça displazisi zemininde gelişen koksartrozlarda total kalça protezi uygulamalarımız

Abstract

Amaç: Ülkemizde standart total kalça protezi (TKP) uygulamalarındaki artışa paralel olarak kalça displazili veya çıkıklı olgularda da TKP uygulamaları artmıştır. Bu çalışmada crowe tip 3-4 gelişimsel kalça displazisine sekonder osteoartrit gelişen hastaların, total kalça protezi ile tedavisinin orta ve kısa dönem sonuçları değerlendirilmiştir.Gereç ve Yöntem: Ondokuzmayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'nde Mayıs 2000 ? Mayıs 2008 tarihleri arasında yüksek kalça çıkıklı toplam 88 hastaya ugulanan TKP retrospektif olarak değerlendirildi. Son kontrolü yapılabilen 79 hastanın 99 kalçası çalışmaya dahil edildi. Hastalarımızın 6'sı erkek (%7,6), 73'ü kadın (% 92,4) idi . Hastaların ameliyat edildikleri sıradaki yaşları ortalama 43.7 (22?66 yaş) olarak hesaplandı. Yirmiyedi hastada (%34,2) sağ kalçaya, 32 hastada (%40,5) sol kalçaya ve 20 hastanın da (%25,3) her iki kalçasına artroplasti uygulandı. Hastalar ortalama 49,5 ay (10 ? 105 ay) takip edildi. Doksan dokuz kalçanın 64'üne (%64,6) posterolateral yaklaşım, 35'ine (%35,4) lateral yaklaşım tercih edildi.Postoperatif olarak 1,5. 3. 6. 12. aylar ve daha sonra yılda 1 kontrole çağrılan olguların sonuçları klinik olarak Harris skalasına, radyolojik olarak ise Callaghan ve Engh kriterlerine göre değerlendirildi.Bulgular: Sonuçlar klinik ve radyolojik olarak değerlendirildi. Crowe sınıflamasına göre 99 kalçanın 37 (%37,4) tanesi Crowe tip 3, 62 (%62,6) tanesi Crowe tip 4 kalçadan oluşuyordu. Ektremiteler arası ortalama boy farkı ameliyat öncesinde 3,8 cm (dağılım 0?8 cm, ±1,6), son kontrolde 1cm (dağılım 0 ? 4 cm, ±0,9) bulundu. Kırkdokuz (%49,5) kalçada trokanterik osteotomi, 15 (%15,2) kalçada subtrokanterik osteotomi yapıldı. Trokanterik osteotomi ve subtrokanterik osteotomi yapılan tüm hastalarda, asetabulum gerçek yerine indirildi. Otuzbeş (%35,4) kalçada hiçbir kısaltma uygulanmadı.Doksandokuz kalçada büyük trokanterin proksimalden distale indirilme miktarı ortalama 37,06 mm (10 ? 103 mm, ± 19,8), kalça rotasyon merkezinin indirilme miktarı 37,5 mm ( dağılım 8-78 mm ±14,6), medializasyon miktarı ise 24.2 mm (dağılım 2-46 mm ±9,8), olarak tespit edildi.Otuzbir olguda (% 31,3) femur başından alınan otogreft asetabulumun superolateraline yerleştirildi. Greftin asetubulumu örtme yüzdesi %20-48 arasında olmakla birlikte ortalama % 29.6 (±7,2) olarak hesaplandı.Trokanterik osteotomi yapılan 49 kalçanın 11 (%22) tanesinde nonunion oluştu. Dokuz (%9) hastada (biri hariç) geç dönem dislokasyon gelişti. İntraoperatif olarak 11 (% 11,1) vakada femurda fissür meydana geldi. İki (%2,02) hastada femurda aseptik gevşeme nedeniyle 3. ve 4. yıllarda revizyon uygulandı. Bir (%1,01) hastanın da asetabulumuna aseptik gevşeme nedeniyle 3. yılında asetebular revizyon uygulandıAmeliyat öncesi ortalama 41,3 (± 7,1) olan Harris skoru ameliyat sonrası ortalama 87,3 (± 9,9) olarak bulundu. Buna göre olguların 69 unde (%69,7) mükemmel, 22 sinde (%22,2) çok iyi, 6 sında (% 6,1) iyi ve 2 sinde ise (%2) orta sonuç elde edildiSonuç: Gelişimsel kalça displazisi veya çıkığı olgularında uygulanan total kalça protezi sonuçları oldukça yüz güldürücüdür. Klinik olarak postoperatif harris kalça skoru değerlendirmesinde; normalden çok az hareket genişliği, merdiven çıkarken trabzana tutunma, ayakkabı ve çorap giyebilme skorunda düşüşe sebep olurken, hastaların büyük çoğunluğunda harris değerlendirme cetvelinin esasını oluşturan ağrı, yürüme, etkinlik, deformite ve hareket genişliğinden oluşan kriterlerin hepsinde önemli oranda puan artışı sağlar.Anahtar Kelimeler: gelişimsel kalça displazisi, artroplasti, osteoartrit, femoral kısaltma osteotomisi, Trokanterik osteotomi

Purpose: Together with standard total hip arthroplasty (THA) ,total hip arthroplasty in hip dysplasia and hip dislocation cases has also increased in our country. In this study short and long term evaluation of total hip arthroplasty cases secondary to osteoarthritis following crowe type 3 and 4 developmental hip dysplasia has been evaluated.Materials and Methods: In Ondokuz mayıs University Medical Faculty department of Orthopaedics and Traumatology we have retrospectively evaluated 88 THA cases with high dislocation between May 2000 and May 2008. 99 hips of 79 patients were included in the study. 6 (%7,6) of the patients were male and 73 (% 92,4) of the patients were female. Mean age of the patients during operation time was 43.7 (22?66). Twenty-seven (%34,2) patients were operated from their right hips, 32 (%40,5) patients were operated from their left hips and 20 (%25,3) patients were operated from both of their hips. . Mean follow up time was 49.5 months (10 ? 105 months). Sixty-four (%64,6) of the 99 hips were operated using posterolateral approach and 35 (%35,4) were operated using lateral approach. Patients were postoperatively evaluated at 1.5,3,5,6 and 12th months and once for the next one year periods. Their results were evaluated according toclinical Harris scala and radiological Callaghan and Engh criteria.Results : Results were evaluated both clinically and radiologically. Thirty-seven (%37,4) of the 99 hips were crowe type 3 and 62 (%62,6) of them were type 4. Mean value of limb length defficiency before operation was 3.8 cm.(distribution 0?8 cm, ±1,6 ), at last control it was 1cm (distribution 0 ? 4 cm, ±0,9). Trocharic osteotomy was performed for 49 (%49,5) hips and subtrochanteric osteotomy was performed for 15 (%15,2) hips.İn these osteotomized hips acetabulum was moved to its true place.Shortening was not performed in 35 (%35.1) patients. Mean value for descending of greater trochanter from proximal to distal was 37.06 mm. (10 ? 103 mm, ± 19,8). Descending of center of hip rotation was 37.5 mm (distribution 8-78 mm ±14,6). Mean value of medialization was 24.2 mm (distribution 2-46 mm ±9,8).In 31 (% 31,3) of the patients autograft taken from femoral head was put on to superolateral of acetabulum. Acetabular covering was %20-48, and the mean value was % 29.6 (±7,2)In 11 (%22) of the 49 osteotomized hips went to nonunion. In 9 patients (%9) there was late dislocation (except one). There was femoral fissure in 11 (% 11,1) of the patients intraoperatively. In 2 (%2,02) of the patients revision operation was performed due to aseptic loosening in 3rd and 4th years. In 1 (%1,01) patient acetabular revision was performed at 3rd year due to acetabular loosening.Preoperative mean Harris score was 41,3 (± 7,1) and postoperative mean Harris score was 87,3 (± 9,9). According to these results 69 (%69,7) of the cases were excellent, 22 (%22,2) were very good, 6 (% 6,1) were good and 2 (%2) were avarage.Conclusion: Results of total hip arthroplasties following developmental dysplasia or dislocation of hip is quite good. In clinical evaluation of postoperative Harris hip scores decreased range of motion from normal, keeping sides while clumbing up the ladders, decreases the score of wearing shoes and socks. But increases the points of pain, walking, effectiveness, deformity and range of motion criteria which contribute the basis of Harris score.Key Words: developmental hip dysplasia, arthroplasty, osteoarthritis, femoral shortening osteotomy, trochanteric osteotomy.