Ebeveynlerin duygu sosyalleştirme stratejileri ile çocukların sosyal yetkinlik düzeyleri arasındaki ilişki
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu araştırmanın amacı ebeveynlerin kullandıkları duygu sosyalleştirme stratejileri ile çocukların sosyal yetkinlik becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Çalışmaya Ankara Çankaya, Etimesgut, Keçiören, Kazan ve Çamlıdere ilçelerinde bulunan bağımsız resmi anaokulu, özel anaokulları ve bünyesinde anasınıfı olan ilkokul ve ortaokullardan uygun örneklem yöntemi ile seçilen 36-72 aylık 364 çocuk dahil edilmiştir. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden olan ilişkisel model kullanılmıştır. Araştırmanın verileri Kişisel Bilgi Formu, Çocukların Duygularına Tepkiler Ölçeği ve Sosyal Yetkinlik ve Davranış Değerlendirme-30 (SYDD-30) ölçeği yardımıyla toplanmıştır. Verilerin analizinde pearson korelasyon katsayısı, t testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, annelerin kullandığı duygu sosyalleştirme stratejilerinin alt boyutları olan ödül ve ihmal stratejisi ile çocukların sosyal yetkinlik düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Babaların kullandığı duygu sosyalleştirme stratejileri ile çocukların sosyal yetkinlik düzeyleri ise ilişkili bulunmamıştır. Bunun yanı sıra, anne ve babaların kullandığı duygu sosyalleştirme stratejilerinin ebeveyn cinsiyeti, yaşı, eğitim düzeyi, mesleği, ailedeki çocuk sayısı ve çocuk cinsiyeti değişkenlerine göre anlamlı farklılık gösterdiği saptanmıştır. Çocukların sosyal yetkinlik düzeylerinin ise ebeveyn eğitim düzeyine göre anlamlı bir şekilde farklılaştığı belirlenmiştir. The aim of this research is to explain the relationship between parental emotional socialization strategies and social competence level of children. Sampling of the study chosen by convenient sampling method. It includes 364 children who are 36-72 months old, attending private and public preschools and preschools of primary and secondary schools in Çankaya, Etimesgut, Keçiören, Kazan and Çamlıdere districts of Ankara. In the study, correlational model which is one of the methods of quantitative research is used. Personal Information Form, Responses to Children's Emotions (RCE) Questionnaire and Social Competence and Behavior Evaluation-30 (SYDD-30) Scale are used as data collection tools. The data was analyzed through Pearson's correlation coefficient, t test and one-way anova test. As a result of the study, reward and neglect subscales of mothers' emotion socialization strategies and children's social competence were found to be significantly related. On the other hand, no relationship found between fathers' emotion socialization strategies and children's social competence. In addition, findings indicate that some subscales of mothers' and fathers' emotion socialization strategies differ in accordance with parent's gender, age, education level, occupation, number of children and child's gender. It is also found that children's social competence levels differ significantly according to parent's education level.
Collections