Revizyon kalça artroplastisi uygulanan hastaların orta dönem takip sonuçları

Abstract

Kalça protezi uygulamaları, ortopedik cerrahideki en önemli gelişmelerden biridir. Uygulamanın yaygınlaşması, endikasyonların genişlemesi ile daha çok sayıda protez uygulanması, giderek daha genç yaşta ve daha aktif hastalara kalça protezi konulması, beraberinde artan protez sorunlarını ve revizyon cerrahisini getirmiştir. Çoğu ülkede, kalça protezi uygulamalarının %10-20 kadarını revizyon vakaları oluşturmaktadır.AMAÇBu çalışma Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'nde 2004-2009 yılları arasında uygulanan tüm revizyon kalça protezi olgularının; revizyon nedenlerinin, kullanılan revizyon tekniklerinin, revizyon ameliyatları sırasında ve hasta takiplerinde karşılaşılan sorun ve komplikasyonların belirlenip, alınan sonuçların retrospektif olarak değerlendirilerek kalça revizyon cerrahisinin problemlerine ışık tutulması amacıyla yapılmıştır.GEREÇ ve YÖNTEMOndokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'nde Mayıs 2004 ? Mayıs 2009 tarihleri arasında toplam 77 hastanın 77 kalçasına kalça protezindeki problemler nedeniyle revizyon kalça artroplastisi uygulanmıştır. Son kontrolü yapılabilen 66 hastanın 66 kalçası çalışmaya dahil edilerek sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi.Sonuçlar klinik olarak Harris skalasına, radyolojik olarak ise; preoperatif ve son kontroldeki protezdeki gevşeme miktarı femurda Gruen, asetabulumda DeLee-Charnley zonlarına bakılarak, son kontroldeki vertikal çökme Callaghan, femoral stemin stabilitesi Engh, proksimal kemik restorasyonu Kolstad ve heterotrofik ossifikasyon da Brokeer kriterlerine göre değerlendirildi. Kalça protez revizyonuna aldığımız hastalarda preoperatif bakılan ESH ve CRP değerlerinin, ameliyattaki makroskobik bulgular ve intraoperatif kültür sonuçlarıyla uyumu araştırıldı. Bu olgularda bir laboratuvar tetkiki olarak ESH ve CRP 'nin spesifıkliği, duyarlılığı ve doğruluk oranları hesaplandı.BULGULARHastalarımızın 14'ü erkek (% 21), 52'si kadın (% 79) idi. Hastaların ameliyat edildikleri sıradaki yaşları 32 ile 85 yaş arasında değişmekte olup ortalama yaş 60,46 (± 13,43) olarak belirlendi. 28 hastada (% 42,4) sağ kalçaya, 38 hastada (%57,6) sol kalçaya revizyon artroplastisi girişimi uygulandı. Hastaların ortalama takip süresi 34,59ay ( 7 ? 77 ay ,±18,32) idi. 66 kalçanın 25'inde (%37,9) posterolateral, 41'inde(%62,1) lateral insizyon kullanıldı. Harris kalça skoru ameliyat öncesi dönemde ortalama 35,59 ( ±12,32 ) iken son kontrolde 80,36( ±6,94 )' ya (Ortalama artış 44,77 ) yükselmiştir (p<0,01).Revizyon öncesi asetabulumda zon 3'de ve femur proksimal zonlarında (zon 1-zon 7) belirgin olarak yüksek gevşeme miktarı saptandı. Postoperatif takiplerde; 29 (%48,3) hastada 10 mm nin altında, 2 (%3,4) hastada 10 mm üzerinde çökme meydana gelmiştir. 54(%90) kalçada radyolojik olarak osseöz fiksasyon mevcut idi, 6 kalçada (%10) fibröz stabilite mevcuttu. 42 hastada (%71,2) radyolojik olarak belirgin proksimal kemik rejenerasyonu, 12 hastada (%20,3) proksimal kemikte muhtemel radyolojik rejenerasyon bulguları görünüyordu. Revizyon artroplastisi esnasında femoral komponentin çıkarılması ve/veya sement temizlenmesine kolaylık sağlaması amacıyla toplam 33 hastaya (%50) trokanterik osteotomi (20'si uzatılmış trokanterik osteotomi (UTO), 13'ü standart trokanterik osteotomi (STO)), 15 hastaya (%22,7) da femoral kortikal pencere yöntemi (FKPY) uygulandı. Osteotomize edilen ve pencere açılan vakaların tümünde kaynama gerçekleşmiştir. Olgularımızda enfeksiyon tanısı için ESH'nın sensitivitesini % 100, spesifitesini %89, pozitif prediktif değerini (doğruluk oranı) ise %60 olarak hesapladık. CRP'nin sensitivitesini %100, spesifitesini %96, pozitif prediktif değerini (doğruluk oranı) ise %81 olarak hesapladık. Komplikasyon olarak 3 hastada (%4,54) dislokasyon, 3 hastada (%4,54) yüzeyel enfeksiyon, 1 hastada (%1,51) derin enfeksiyon, 3 hastada (%4,54) intraoperatif femurda fissür, 1 hastada (%1,51) damar yaralanması, 2 hastada (%3,03) derin ven trombozu, 2 hastada (%3,03) femoral stemde çökme (>10 mm) , 22 hastada da (%33,33) heterotrofik ossifikasyon gelişti.SONUÇRevizyon kalça artroplastisinde, ameliyat öncesi planlama çok önemlidir. Uzatılmış trokanterik osteotomi (UTO); implant çıkarılma morbiditesini azaltan, sement temizliğine optimal koşul sağlayan, önemli bir komplikasyona yol açmayan faydalı bir cerrahi seçenektir. Ancak her şeye rağmen unutulmamalıdır ki primer kalça artroplastileri hastaya faydalı olunabilecek en avantajlı dönemdir. Bu nedenle primer uygulama sırasında en iyi koşulları sağlamak ve iyi bir teknik uygulamak gerekir.Anahtar sözcükler: Revizyon, total kalça artroplastisi, UTO.

Hip replacement surgery applications are one of the most important developments in orthopaedic surgery. The procedure is to be widespread and a large number of application with the expansion of indications leads to application of hip prosthesis in patients in younger age and more active period of life so it has brought some prosthesis problems and revision surgery has gain more importance. İn most country, 10-20 % of all hip arthroplasty surgery applications are revisional hip surgery cases.OBJECTİVEThis study was performed at Ondokuz Mayis University, School of Medicine, Department of Orthopaedics and Traumatology. The aim of the study was to clarify the problems of revision hip surgery which has been done between the years 2004 and 2009. All the cases of revision hip arthroplasty were assessed retrospectively by defining the causes of the revision, the techniques that has been used during the surgery and the problems and complications that encountered during the follow-up period.MATERİALS AND METHODSBetween May 2004 - May 2009, 77 primarıly operated hips of 77 patients were gone under hip revision arthroplasty surgery because of hip problems in Ondokuz Mayıs University School of Medicine, Department of Orthopaedics and Traumatology. 66 primarily operated hips of 66 patients who have been followed untill their last control in outpatient clinic,were enrolled in this study and the results were reviewed retrospectively.The results were evaluated clinically by using Harris scale. Radiologic evaluation of the patients were done preoperatively and at the final control.The ?implant loosening degree? was evaluated according to Gruen criteria for femur and also by looking Dele-Charnley zones for acetabulum. Callaghan criterias were used for assessing the vertical migration at the last controls as well as Engh criterias for femoral stem stability. Proximal bone restoration and heterotrophic ossification was evaluated according to criteria of Kolstad and Brokeer respectively. Preoperative erythrocyte sedimentation ratio (ESR) and C-reactive protein (CRP) results were evaluated and correlation between these results and operative macroscopic findings and also intraoperative culture results were investigated in all revision hip arthroplasty patients. According to these cases? results, the specificity, sensitivity and accuracy rates of ESR and CRP tests were calculated.RESULTSOur 14 patients (21%) were male, 52 patients (79%) were female. The mean age was 60,46 (±13,43) during the surgery (between 32-85 age). Right hips of 28 patient (42.4%), left hips of 38 patient (57.6%) revision arthroplasty surgery procedure were performed. The mean follow-up period of patients was 34,59 months (7-77 months, ±18,32). 25 (37.9%) of 66 hips were operated using posterolateral incision, 41(62,1%) were operated using lateral incision. Harris hip score increased to 80,36 (±6,94) ( the average increase 44,77) at the last control which was 35,59 (±12,32) preoperatively (p<0,01).Before revision, in acetabulum zone 3 and in the proximal femoral zones (zone 1-7) significantly higher loosing were found. Postoperatively in 29 patients, (48,3%) under 10mm subsidence occured, in 2 patients (3,4%) more than 10mm subsidence occurred. There were 54 hips (90%) radiological osseous fixation, 6 hips had a fibrous stability. 42 patients (71,2%) showed radiologically significant proximal bone regeneration and 12 patients (20,3%) had signs of probable proximal bone regeneration. The trochanteric osteotomy was perfomed at 33 patients (50%) ( 20 extended trochanteric osteotomy (ETO), 13 standart trochanteric osteotomy (STO)) and the femoral cortical window technique was performed at 15 patients (22,7%) for the removal of femoral component and/or the bone cement to be cleaned during thr revision arthroplasty. The union was occured in all ostetomized and window tecnique applied cases. For the diagnosis of infection in our cases, Eritrosit Sedimentation Rate (ESR) sensitivity was calculated as 100%, specificity %89, positive predictive value %60. The C-reaktive protein (CRP) sensitivity was calculated as 100%, specifity 96% and positive predictive value 81%. As a complication, dislocation of the hip was developed in 3 patients 4,54 (%), süperficial infection in 3 patients (4,54%), deep wound infection in 1 patient (1,51%), intraoperative femoral bone fissuring in 3 patients (4,54%), vascular injury in 1 patient (1,51%), deep vein trombosis in 2 patients (3,03%), subsidence of femoral stem (>10mm) in 2 patients (3,03%) and heterotopic ossification in 22 patients (33,33%) .CONCLUSİONİn revision hip arthroplasty surgery, preoperative planning is very important. ETO is a useful surgical option that reduces the morbidity of implant removal, provides the optimal condition of cement cleaning and does not cause a significant complication. However, it is useful to remember that primary hip arthroplasty is the most conveinment method in the treatment of severe cases of coxartrosis.So to prevent going under revisional hip artroplasty cases, we should be very careful and obey the rules of primary artroplasty surgery. Therefore, during the primary surgery it is necessary to provide the best conditions and perform good technique.Key words: Revision, total hip arthroplasty, ETO.