Birbiriden farklı mekanizmalarla arter,prekapiller, ven düzeyinde etki eden medikal ajaların perforatör flep yaşayabilirliğine etkisinin araştrıması (deneysel çalışma)
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Plastik cerrahide doku kayıplarının onarılmasında perforatör flepler giderek artansıklıkta kullanılmaktadır. Perforatör fleplerde meydana gelen nekrozlar tedavi süresinive tedavi maliyetini artırmakla birlikte morbiditeyi de artırmaktadır. Bu çalışmadaperforatör flep modelinde, birbirinden farklı mekanizmalarla arter-prekapiller-vendüzeyinde etki eden medikal ajanların flep yaşayabilirliğine etkisi araştırıldı.Çalışmada medikal ajanların perforatör fleplerdeki ve random fleplerdeki etkileriayrı ayrı araştırıldı. Elde edilen sonuçlar birbirleriyle karşılaştırılarak hem flepyaşayabilirliğini en çok artıran medikal ajanın tespitine çalışıldı, hem de perforatör fleppedikülünün önemi ortaya çıkartılmaya çalışıldı.Çalışmada 98 tane dişi Sprague-Dawley rat kullanıldı, bunlardan 49 tanesineperforatör flep, 49 tanesine random flep uygulandı. Perforatör flep modeli olaraksüperior derin epigastrik arterin 2.kranial perforatöründen beslenen perforatör bazlı ratabdominal flep modeli kullanıldı. Random flep modeli olarak da sağ yan duvarpediküllü karın derisi radom flep modeli kullanıldı.Çalışmada deneysel olarak hem random flep hem de perforatör flep modelindeayrı ayrı gruplara arteriyel düzeyde spazmın önlenmesi için Cinnarizin, prekapillerdüzeyde spazmın önlenmesi için Betahistin, venöz yetmezliğin önlenmesi içinmikronize flavonoid fraksiyonu olan Diosmin, arteryel ve venöz trombüs gelişimininönlenmesi için Piracetam, Cinnarizin ve Diosmin'in çözücüsü olarak kullanılan Dimetilsülfoksit (DMSO) tek başına ayrı bir grup olarak, cerrahiden 1 gün önce başlanarakhergün orogastrik gavajla verildi. Ayrı bir grup olarak da flep altında hematomgelişiminin önlenmesi için Ankaferd kanama durdurucu cerrahi sırasında flep altınaharicen kullanıldı.Çalışmada cerrahi sonrası 7.günde fleplerin yaşayan alanları ölçüldü, yaşayanalanlar istatistiksel olarak tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve takiben Tukey çoklukarşılaştırma ile değerlendirildi, ayrıca alınan spesmenler ile gruplar histopatolojikolarak da değerlendirildi.Perforatör flep uygulanan gruplarda ortalama flep yaşayan alanları sırasıyla;Kontrol-Perforatör Grubu'nda 15,95cm2(±2,02), Betahistin-Perforatör Grubu'nda22,83cm2(±3,82), Piracetam-Perforatör Grubu'nda 23,53cm2(±1,90), DMSO-Perforatör Grubu'nda 21,97cm2(±1,90), Cinnarizin-Perforatör Grubu'nda 28,84cm2(±2,55),Diosmin-Perforatör Grubu'nda 22,10cm2(±2,88), Ankaferd -Perforatör Grubu'nda20,16cm2(± 3,39) olarak hesaplandı. Bu deneysel çalışmada Cinnarizin (p<0,0001),Betahistin (p=0,001), Piracetam (p<0,001), Dimetil sülfoksit (p<0,0001) ve Ankaferd'in(p=0,016) perforatör flep yaşayabilirliğini artırdığı gözlenmiş; Disomin'in ise perforatörflep yaşayabilirliği üzerine anlamlı bir etkisinin olmadığı görülmüştür. Bu çalışmadaperforatör flep yaşayabilirliğini diğerlerine göre en çok artıran medikal ajan Cinnarizinolarak tespit edilmiştir.Random flep uygulanan gruplarda ortalama flep yaşayan alanları sırasıyla;Kontrol-Random Grubu'nda 18,18cm2(±2,15), Betahistin-Random Grubu'nda 21,31cm2(±1,16), Piracetam-Random Grubu'nda 20,24cm2(±1,52), DMSO-Random Grubu'nda20,28cm2 (±1,74), Cinnarizin-Random Grubu'nda 25,06cm2(±1,21), Diosmin-RandomGrubu'nda 21,74cm2(±0,90), Ankaferd-Random Grubu'nda 18,90cm2(±1,13) olarakhesaplandı. Çalışmada Betahistin (p=0,005) ve Cinnarizin'in (p<0,0001) random flepyaşayabilirliğini artırdığı gözlenmiş; Piracetam, DMSO, Diosmin ve Ankaferd'inrandom flep yaşayabilirliği üzerine anlamlı bir etkisinin olmadığı görülmüştür. Buçalışmada random flep yaşayabilirliğini diğerlerine göre en çok artıran medikan ajanCinnarizin olarak tespit edilmiştir.Bu çalışmada araştırılan medikal ajanlarla random fleplerde ve perforatör fleplerdefarklı sonuçlar ortaya çıktı. Buna göre bir medikal ajanın perforatör flep üzerine olanetkisinin araştırılması durumunda perforatör flep modeli kullanılması daha uygundur.Cinnarizin'in ve Betahistin'in hem perforatör flep hem de random flep modelindeflep yaşayabilirliğini artıran ajan olarak ortaya çıkması, flep yaşayabilirliğini artırmakiçin arteryel ve prekapiller spazmın önlenmesinin önemini göstermiştir.Bu çalışmada hem random flep hem de perforatör flep yaşayabilirliğini ençok ençok artıran medikan ajan olan Cinnarizin, günümüzde zaten insanda taşıt tutması veMeniere hastalığında kullanıldığından flep yaşayabilirliğini artırmak için kullanımımümkün görülmektedir. In reconstruction of tissue defects, perforator flaps are used with increasingfrequency. When occurs, necroses in perforator flaps increase the cost and duration ofthe treatment as well as patient morbidity. In this study, the influence of arterial,precapillary and venous acting agents on flap survival has been investigated in aperforator flap model.The influence of the agents' effects has been separately investigated in randompattern and perforator based flaps. The results have been compared in an effort todetermine the agent which improves the flap survival most, and highlight theimportance of flap pedicle in perforator flaps.In this study, 98 female Sprague-Dawley rats were used. The subjects weredivided into 2 groups of 49 subjects each, and perforator based and random pattern flapapplications were done in each. Superior deep epigastric artery perforator flap andlateral pedicled abdominal flap were used as perforator and random flap models,respectively.In this experimental study, perforator flaps and random flaps were administered tomedical agents. To the subjects, the agents Cinnarizine, Betahistine, Diosmin andPiracetam were administired in separate groups as arterial antispasmodic, precapillaryantispasmodic, venodilator, artery and venous antithrombotic, respectively. Dimethylsulfoxide (DMSO) was used as a solvent for Cinnarizine and Diosmin. The treatmentswas started 1 day before surgery, each day was given orogastric gavage. Ankaferd wereadministered in separate group, topical haemostatic used for, externally under flap toduring surgery.In this study, postoperative seventh days, were measured in flaps areas ofsurvival. Statistical areas in the one-way analysis of variance (ANOVA) and Tukey'smultiple comparison test was used for. Also with specimens taken from the groups wereevaluated histopathologically.The flap survival areas in the perforator flaps, perforator control group15,95cm2(±2,02), Betahistine perforator group 22,83cm2(±3,82), Piracetam perforatorgroup 23,53cm2(±1,90), DMSO perforator group 21,97cm2(±1,90), Cinnarizineperforator group 28,84cm2(±2,55), Diosmin perforator group 22,10cm2(±2,88),Ankaferd perforator group 20,16cm2(± 3,39), was measured as, respectively. Ourresults have shown that administration of agents Cinnarizine (p<0,0001), Betahistine(p=0,001), Piracetam (p<0,001), DMSO (p<0,0001) and Ankaferd (p=0,016)significantly improves perforator flap survival. The effect of Diosmin has not beenfound to be significant on perforator flap survival. The agent which most significantlyimproves perforator flap viability has been found to be Cinnarizine.The flap survival areas in the random flaps, random control group18,18cm2(±2,15), Betahistine random group 21,31cm2 (±1,16), Piracetam random group20,24cm2(±1,52), DMSO random group 20,28cm2 (±1,74), Cinnarizine random group25,06cm2(±1,21), Diosmin random group 21,74cm2(±0,90), Ankaferd random group18,90cm2(±1,13), was measured as, respectively. Our study has demonstrated that onlythe agents Betahistine (p=0,005) and Cinnarizine (p<0,0001) have a statisticalysignificant positive influence on random flap survival. The effect of Piracetam, DMSODiosmin and Ankaferd has not been found to be significant on random flap survival.The agent which most significantly improves perforator flap viability has been found tobe Cinnarizine.This study has demonstrated that administration agents have different effects onrandom pattern and perforator based flaps. Therefore, studying the effects of an agent inperforator flaps requires an experimental perforator flap model.That Cinnarizine and Betahistine have a positive influence on both random patternand perforator based flaps has indicated the importance of arterial and precapillaryspasm prevention in flap survival.The agent which demonstrated the strongest positive influence on flap survivalwas found to be Cinnarizine, which is already indicated in humans for vehicle sicknessand Menieré disease. So, it is likely to be put in use for flap management in the nearfuture.
Collections