Endometriyum kanseri ve endometriyal hiperplazide sitokrom p-450 1A1 (CYP1A1) gen polimorfizmi

Abstract

IV ÖZET Esinler İ., ENDOMETRİYUM KANSERİ ve ENDOMETRİYAL HİPERPLAZİDE SİTOKROM P-450 1A1 (CYP1A1) GENETİK POLİMORFİZM ORANLARININ BELİRLENMESİ, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Tezi, Ankara, 2003. Endometriyum kanseri (EK) gelişmiş ülkelerde kadın genital kanserleri içersinde en sık görülenidir ve insidansı her yıl artış göstermektedir. Endometriyum kanserinin etiolojisinde genetik ve çevresel faktörlerin önemli bir yeri vardır. Karşılanmamış estrojen kullanımı ve son yıllarda artan oranda ksenobiyotiklere maruz kalma da artan insidansda rol oynamaktadır. Estrojen ve ksenobiyotik metabolizmasında rol oynayan Sitokrom P-450 1A1 (CYP1A1) enzimindeki bazı polimorfik değişiklikler bu faktörlerin insan vücudunda farklı etki göstermesine neden olabilmektedir. Bu çalışmayla CYP1A1 enzim genotipleri ile endometriyum kanseri ve endometriyum hiperplazisi arasındaki ilişki araştırılmıştır. Endometriyum kanserli 94 hasta ve endometriyal hiperplazili 60 hastanın polimeraz zincir reaksiyonu ile CYP1A1*3 genotip oranlan belirlenmiştir. Kontrol grubu olarak malignitesi olmayan 202 kişinin genotip oranlan kullanılmıştır. Endometriyum kanseri olgulannda CYP1A1 De/He (null variyant) oranı %58.51, Ile/Val (heterozigot) oranı %39.36, Val/Val (homozigot) oranı %2.17 ve AnyVal oranı %42.39 olarak tespit edilmiştir. Bu oranlar endometriyal hiperplazi olgulannda sırasıyla %45.76, %50.8, %3.34 ve %54.23 olarak bulunmuştur. Kontrol grubunda ise sırası ile %78.22, % 17.33, %4.45 ve %21.78 olarak belirlenmiştir. Endometriyal kanserli olgularda CYP1A1 De/Val (heterozigot) genetik polimorfizmi kontrol grubuna göre daha yüksek oranda tespit edilmiştir. (OR=3,03; %95 0=1,74-5,28; P<0,001) Endometriyal hiperplazili olgularda da heterozigot gene polimorfizm oranının kontrol grubuna göre (endometriyal kanserdeki artıştan daha fazla olacak şekilde) artmış olduğu tespit edilmiştir. (OR=5,01; %95 CI=2,65-9,47; p<0.001) Heterozigot gen polimorfizminde görülen bu artış Val/Val (Homozigot) gen polimorfizminde gösterilememiştir. Endometriyum kanserli olguların subgrup analizinde; Grade, evre, lenfovasküler yatak tutulumu olup olmaması, myometrial invazyonun derinliği, postmenopozal veya premenopozal durum ile CYP1A1*3 varyasyonu arasında anlamlı bir ilişki gösterilememiştir. Yine tüm olgular arasında hipertansiyon varlığı, diabetes mellitüs varlığı, koroner arter hastalığı varlığı ve sigara içme ile CYP1A1 polimorfizmleri arasında bir bağlantı bulunamamıştır. Endometriyum kanserli ve endometriyal hiperplazili olgularda CYP1A1*3 He/Val (heterozigot) geri polimorfizm oram kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Endometrium kanseri, endometriyal hiperplazi, CYP1A1, ksenobiyotikler

ABSTRACT Esinler I., DETERMINATION OF CYTOCHROME P-450 (CYP1A1) GENE POLYMORPHISM RATES IN ENDOMETRIAL CANCER AND ENDOMETRIAL HYPERPLASIA, Hacettepe University Faculty of Medicine, Thesis in Obstetrics and Gynecology, Ankara, 2003. Endometrium cancer (EC) is the mostly seen gynecologic cancer affecting women in developed countries with an increasing incidence year by year. Genetics variations and environmental factors are contributed to the initiation and progression of the disease. Especially unopposed estrogen and increased exposure to environmental factors called xenobiotics have an important role in these processes. Cytochrome P-450 CYP 1A1 enzyme complex showing genetics polymorphisms take part in the metabolism of estrogen and xenobiotics in human body causing cancer susceptibility. The aim of this study is to determine the any relation among the CYP1A1 gene polymorphisms and the endometrium cancer and endometriyal hyperplasia. The CYP1A1*3 gene polymorphisms of 94 endometrium cancer patients and 60 endometrial hyperplasia patients were assessed in the present study by using polymerase chain reactions (PCR). The control group was consisted of 202 patients without any malignancy. The rate of CYP 1 Al He/Be null variant in endometriyal cancer patients was 58.5 1%, the rates of Ile/Val, Val/Val and any Val variants were 39.36%, 2.17% and 42.39% respectively. The rates of these gene variants in endometrial hyperplasia group were 45.76%, 50.8%, 3.34% and 54.23% respectively. In case of control group the rates were 78.22%, 17.33%, 4.45% and 21.78% respectively. Endometrium cancer patients had higher levels of Ile/Val CYP1A1*3 gene polymorphism which points out heterozygosity compared with control group. (OR=3.03; 95% CI=1.74-5.28; P<0.001) The almost same effect was seen in case of endometrial hyperplasia patients with a quite increased odd's ratio even more then the odd's ratio of patients with endometrium cancer. (OR=5.01; 95% CI=2.65-9.47; p<0.001) However the eleveted rates of heterozygosity could not be seen in case of homozygosity (Val/Val) variants. The subgroup analysis of endometrial cancer patients did not show statistically any difference between one another. (The grade, the stage of disease, the presence of lenfovascular space invasion, the degree of myometrial invasion, the age of women 'premenopausal or postmenopausal') Then the patient medical history, the presence of hypertension, diabetes mellitus, coronary artery disease and the condition of cigarette smoking did not show any difference in respect of the CYP1A1*3 mutation. The patients with endometriyal cancer and endometrial hyperplasia have an increased rates of CYP1A1*3 Ile/Val genetic polymorphism compared with control subjects. Key Words: Endometrium cancer, endometrial hyperplasia, CYP1A1, xenobiotics